Ortaokulda öğrenim gören işitme engelli öğrencilerin Türkçe derslerinde kullanılan materyaller üzerine bir değerlendirme / The determination of materials used in Turkish lessons of hearing impaired students studying in secondary school according to ...

Yıl 2015, Cilt: 3 Sayı: 1, 1 - 8, 27.07.2015

Esra Tiryaki

Öz

Özet

İşitme engellilere verilen dil eğitimi belirli bir program çerçevesinde gerçekleştirilmektedir. Bu programda yer alan hedeflerin amacına ulaşabilmesi için eğitim ortamlarının ihtiyaçlarına göre düzenlenmesi gerekmektedir. Eğitim ortamında kullanılmak üzere başvurulan önemli bir faktör de materyallerdir. 

Bu araştırmanın amacı, ortaokulda öğrenim gören işitme engelli öğrencilerin Türkçe derslerinde öğretmenler tarafından kullanılan materyalleri belirlemektedir. Çalışma, yatılı-gündüzlü normal öğretim yapan Hatay Hürriyet İşitme Engelliler Ortaokulunda çalışan 6 öğretmenle gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya konu olan öğrenciler ise, ağır işitme engelli olup herhangi bir işitme cihazı veya koklear implant kullanmamaktadır. Araştırmada Tiryaki (2014) tarafından geliştirilen “İşitme Engellilerde Türkçe Öğretimi Öğretmen Görüşme Formu” kullanılmıştır. Türkçe öğretmenlerinin kullandıkları materyaller ve sorunlar, yazılı basılı materyaller ve görsel materyaller, Türkçe derslerinde eğitim ortamındaki araç-  gereçler olmak üzere üç ana tema altında değerlendirilmiştir.

Bu araştırmanın sonucunda, işitme engelli öğrencilerin dil eğitiminde görsel materyallerin bilgileri somutlaştırma ve kalıcılığı arttırma konusunda önemli olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca bu öğrenciler için gerekli teknolojik yapılara ihtiyaç duyulduğu vurgulanmıştır.

Anahtar Kelimeler: Dil eğitimi, Türkçe Eğitimi, materyaller, eğitim ortamı, özel eğitim.

Anahtar Kelimeler

Dil eğitimi, Türkçe Eğitimi, materyaller, eğitim ortamı, özel eğitim

Kaynakça

• Kaynakça
• Akçamete, G. (2003). İşitme yetersizliği olan çocuklar., A.Ataman (Editör). Özel gereksinimli çocuklar ve özel eğitime giriş. Dördüncü Baskı. Ankara. Gündüz Eğitim ve Yayıncılık, ss. 311-358.
• Avcıoğlu, Hasan. (2013).İşitme yetersizliği olan çocuklar. İ.H. Diken (Editör). Özel eğitime gereksinimi olan öğrenciler ve özel eğitim. (Sekizinci Baskı). Ankara. Pegem A Yayıncılık, ss. 167-215.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak Kılıç, E., Akgün, Özcan E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Çiftçi, E. (2009). İşitme engelli öğrenciler için hazırlanan bilgisayar destekli yazılı anlatım becerisi geliştirme materyalinin tasarımı, uygulanması ve değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
• Gersten, R. and Baker, S. (1998). Real World use of scientific concepts: intergrating situated cognition with explicit instruction. The Council for Exceptional Children, 65(1), 23-35.
• Gürgür, H., Akçamete, G. ve Vuran, S. (2005). Teachers opinions about implementation of curriculum of elementary schools for children with hearing impairments. Educational Sciences and Practice. 4(7), 69-91.
• MEB (2008). Özel eğitim ve rehabilitasyon merkezi işitme engelli bireyler destek eğitim programı. Ankara: Özel Öğretim Kurumları Genel Müdürlüğü.
• Özbay, M. (2006). Türkçe özel öğretim yöntemleri I. Ankara: Öncü Kitabevi.
• Senemoğlu, N. (2005) . Gelişim Öğrenme ve Öğretim. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Siegel, A. W. ve Allık, J. P. (1973). A developmental study of visual and auditory short-term memory Journal of Verbal Learning and Verbal Behavior, 12(4), pp. 409-418.
• Şılbır, L. (2011). İşitme engelli öğrencilerin Türkçe okuma yazma becerilerinin geliştirilmesine yönelik görsel yardım paketi: GÖRYAP. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
• Tiryaki, E.N. (2014). Ortaokulda öğrenim gören işitme engelli öğrencilerin Türkçe eğitiminin ve okuma-yazma becerilerinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Uysal, A. (2010). İşitme engellilerde Türkçe öğretimi, sorunlar, öneriler. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.