Normal Gelişim Gösteren Çocuk Annelerinin Kaynaştırma Uygulamasına İlişkin Görüşleri

Yıl 2005, , 37 - 54, 01.03.2005

Nuray Öncül E. Sema Batu

https://doi.org/10.1501/Ozlegt_0000000090

Öz

Anahtar Kelimeler

-

Normal Gelişim Gösteren Çocuk Annelerinin Kaynaştırma Uygulamasına İlişkin Görüşleri

Öz

Bu araştırmanın amacı, Eskişehir ilinde kaynaştırma uygulamasının yapıldığı bir ilköğretim okulunda normal gelişim gösteren çocuk annelerinin kaynaştırma uygulamasına ilişkin görüşlerini belirlemektir. Araştırma kapsamında gönüllü olarak katılan sekiz normal gelişim gösteren çocuk annesinin görüşleri alınmıştır. Araştırma, nitel yaklaşımla gerçekleştirilmiş, bu amaçla nitel veri toplama tekniklerinden yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmış, daha sonra veriler tümevarım yoluyla analiz edilmiştir. Araştırmaya katılan annelerin tamamı (sekiz anne) okulun 8-E sınıfında okuyan öğrencilerin anneleridir. Bulgular, normal gelişim gösteren çocuk annelerinin kaynaştırma uygulamasına ilişkin tutumlarının olumlu olduğunu, ancak kaynaştırma uygulaması ile ilgili bilgilerinin yeterli olmadığını göstermiştir. Ayrıca, okul-veli işbirliğinin neredeyse olmadığı ortaya çıkmıştır. Katılımcılar kaynaştırma uygulamasının varlığından ancak kaynaştırma sınıfına devam eden çocuklarının aracılığıyla haberlerinin olduğunu belirtmişlerdir. Araştırma sonucunda elde edilen bulgular normal gelişim gösteren çocuk annelerine ve aynı zamanda babalarına yönelik bazı önerilerin ortaya çıkmasını sağlamıştır. En önemli öneri, kaynaştırma uygulaması konusunda normal gelişim gösteren çocuk velilerinin bilgilendirilmesi için etkinlikler gerçekleştirilmesidir. Ayrıca normal gelişim gösteren çocuk velileri ile kaynaştırma öğrencisinin velilerini bir araya getirecek programların yapılması da önemli bir öneri olarak sunulmuştur

Anahtar Kelimeler

Kaynaştırma uygulaması, annelerin görüşleri, yarı-yapılandırılmış görüşme

Kaynakça

• Atay, M. (1995). Özürlü çocukların normal yaşıtları ile birlikte eğitim aldıkları kaynaştırma programlarına karşı öğretmen tutumları üzerine bir inceleme. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Batu, E. S. (2000). Özel gereksinimli öğrencilerin kaynaştırıldığı bir kız meslek lisesindeki öğretmenlerin kaynaştırmaya ilişkin görüş ve önerileri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Baykoç-Dönmez, N., Avcı N., & Aslan, N. (1998). Engelli ve engelsiz çocuğa sahip anne babaların engellilere ve entegrasyona ilişkin düşünceleri. Destek Dergisi, 1(1), 25- 33.
• Baykoç-Dönmez, N., Avcı N., & Aslan, N. (1997). Normal gelişim gösteren öğrenci ve velilerinin engellilere ve entegrasyona bakışları. 1. Ulusal Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Kongresi’nde sunulmuş bildiri, Ankara.
• Croll, P., & Moses, D. (1985). One in five the assesment and incidence of special educational needs. London: Routledge and Paul Kegan.
• Darıca, N. (1992). Özürlü çocukların eğitiminde entegrasyonun önemi. I Ulusal Özel Eğitim Kongresi Bildiri Kitabı, İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
• Erwin, E. J., & Soodak, L. C. (1995). I never knew could stanp up to the system: Families perspectives on pursing inclusive education. The Journal Of The Association For Persons With Severe Handicaps, 20, 136-146.
• Gans, K. D. (1987) Willingness of regular and special educators to teach students with handicaps. Exceptional Children, 54(1), 41-45.
• Gottlieb, J., & Leyser, Y. (1996). Attitudes of public school parents toward mainstreaming: Changes over a decade. Journal of Insructional Psycholgy, 23(4), 12-28.
• Grove, K., & Fisher, D. (1999). Enretpreneurs of meaning parents and the process of inclusive education. Remedial and Special Education, 20, 208-215.
• Karamanlı, D. (1998). Okul öncesi dönemde entegrasyon sınıflarında bulunan 5-6 yaş grubundaki normal çocukların ve sınıf öğretmenlerinin zihinsel engelli çocukların sosyal uyum davranışları hakkındaki algılamalarının incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Kırcaali-İftar, G. (1992). Özel eğitimde kaynaştırma. Eğitim ve Bilim, 16, 45-50.
• Küçüker, S., & Kanık-Richter, N. (1994). Normal çocuğa sahip anne-babaların özürlü çocuğa yönelik tutumları. Özel Eğitim Dergisi, 1(4), 20-28.
• McLeskey, J., D. Henry, D., & Hodges, A. (1999) “Inclusion: What progress is being made across disability categories. Teaching Exceptional Children, 31, 60-64.
• Metin, N. (1997). Özürlü çocuklar için kaynaştırma programları. ÖZEV Türkiye Özürlüler Eğitim ve Dayanışma Vakfı Yayın Organı, 2, 10-11
• Odom. S. L., Dekleyn, M., & Jenkins R. J. (1984). Integrating handicapped and nonhandicapped preschoolers developmental impact on nonhandicapped children. Exceptional Children, 51, 41-48.
• Özbaba, N. (2000). Okul öncesi eğitimcilerin ve ailelerinin özel eğitime muhtaç çocuklar ile normal çocukların entegrasyonuna (kaynaştırılmasına) karşı tutumları. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Palmer, D., Fuller, K., Arora, T., & Nelson, M. (2001). Taking sides: Parent views on inclusion for their children with severe disabilites. Exceptional Children, 67, 467-484.
• Ryndak, D., Downing, L., Morrison, A., & Williams L. (1996). Parent perceptions of educational settings and services for children with moderate or severe disabilities. Remedial and Special Education, 17(2),106-118.
• Sucuoğlu, B. (1995). Özürlü çocuğa sahip anne babaların gereksinimlerinin belirlenmesi. Çocuk ve Ruh Sağlığı Dergisi, 2(1), 10-17
• Vaughn, S., Elbaum, B., & Boardman, A. G. (2001). The social functionig of students with learning disabilites. Implications for Inclusion Exceptionality, 9(1), 47-65.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2000). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.