During recent years, researchers have focused their attention on the actual behaviour of beam-to-column joints. In general, structural analysis of frames are performed either for rigid joints or pin-ended connections. Nevertheless in practice, no joints are either fully rigid or actually pinned. A presumed rigid joint always allows for a relative rotation or presumed pin-ended connections are never proper hinges. Therefore all joints should be treated as semi-rigid. To meet semi-rigidly connected behaviour an empirical interaction equation, given in Turkish Standard TS 4561, is adopted into analysis by using Cm values which modifies the moment relating with effective buckling length of member, where Cm values are different for rigidly and semi rigidly connected frame elements.
Son yıllarda araştırmacılar kiriş-kolon bağlantılarının gerçek davranışları üzerine çalışmalarını yoğunlaştırmışlardır. Genelde çerçevelerin yapısal analizi rijit veya mafsallı bağlantı olarak ortaya konulmaktadır. Buna rağmen pratikte hiçbir düğüm noktası tam rijit veya gerçek mafsal değildir. Rijit düşünülen bir bağlantı daima relatif dönmelere izin verir veya mafsal olarak düşünülen bağlantılar hiç bir zaman tam bir mafsal özelliği taşımazlar. Bu sebeple, bütün düğüm noktaları yarı rijit olarak ele alınmalıdır. Yarı rijit bağlantıların davranışını tanımak için eleman etkili burkulma uzunluğuna bağlı moment değişim katsayısı olan Cm değerinin kullanılmasıyla çözümü kabul eden Türk Standardı TS 4561'de ampirik bir formül verilmiştir. Buradaki Cm değeri rijit ve yarı rijit bağlı çerçeve elemanları için farklıdır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makale |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 1998 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 1998 Cilt: 4 Sayı: 1 |