Öz
Bu
çalışmada, Tavşanlı (Kütahya) çevresinin jeolojik, hidrojeolojik ve
hidrojeokimyasal özellikleri ayrıntılı olarak incelenmiştir. Çalışma alanında
Paleozoyik-Kuvaterner zaman aralığında farklı yaş ve litolojiye sahip kaya
birimleri yüzeylemektedir. Bölgede en önemli yüzey suyu Orhaneli çayı, yeraltı
suyu rezervuarları ise alüvyon, kireçtaşı ve tüf birimleridir. Bölgede yeraltı
suyu seviyesi 1.5 m ile 25 m arasında değişmekte olup yeraltı suyu akımının
ovanın doğusunda batıya doğru, ovanın güneyinde ise kuzeydoğuya doğru olduğu
belirlenmiştir. Çalışma alanındaki su kaynaklarının hidrojeokimyasal
özelliklerini belirlemek amacıyla, yüzey suyu ve yeraltı suyu örneklerinin
hidrojeokimyasal analizleri yapılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre bölgedeki
su kaynakları, Ca-Mg-HCO3, Mg-HCO3 ve Na-HCO3’lı
sular fasiyesinde yer almaktadır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Erkakan F, Özeren C. “İznik Gölünün Su Kalitesi ve Balıkçılık Bakımından Yönetimi”. TÜBİTAK, Tarım Araştırma Projesi, Ankara, Türkiye, 251, 2001. Aksoy A, Bulut E, Yenilmez F. “Uluabat Gölü Ötrofikasyon Kontrolü için Maksimum Alıcı Ortam Fosfor Yüklerinin Belirlenmesi”. TÜBİTAK, Deniz Bilimleri ve Çevre Araştırmaları Grubu Projesi, Ankara, Türkiye, 105, 2006. Nas B, Berktay A, Sevimli F, Yağcı K, Yılmaz S. “Beyşehir Gölü Koruma Eylem Planı”. Çevre ve Orman Bakanlığı Çevre Yönetimi Genel Müdürlüğü Su ve Toprak Yönetimi Dairesi, Ankara, Türkiye, 122, 2008. Şener Ş, Şener E, Davraz A. “Stream water quality in the Eğirdir Lake catchment area, Isparta, Turkey”. International Earth Sciences Colloquium in the Eagean Regions, IESCA, İzmir, Türkiye, 1-5 Ekim 2012. Baalousha H. “Vulnerability assessment for the gaza strip, palestine using DRASTIC”. Environmental Geology, 50(3), 405-414, 2006. Schoeller H. “Gechemie des eaux souterraines”. Review Institue, 10, 230-244, 1955. Piper AM. “A Graphic procedure in geochemical interpretation of water analyses”. American Geophysical Union Transactions, 25(6), 914-923, 1944. Chadha DK. “A Proposed new diagram for geochemical classification of natural waters and interpretation of chemical data”. Hydrogeology Journal, 7(5), 431-439, 1999. Kalafatçıoğlu A. “Tavşanlı-Dağardı Arasındaki bölgenin jeolojisi ve serpantin ve kalkerlerin yaşı hakkında not”. Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü Dergisi, 58, 76-89, 1962. Baş H. “Domaniç-Tavşanlı-Kütahya-Gediz Yöresinin Tersiyer Jeolojisi ve Volkanitlerin Petrolojisi”. Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü, Ankara, Türkiye, 72, 1983. Baş H. “Domaniç-Tavşanlı-Kütahya-Gediz yöresinin Tersiyer jeolojisi”. Jeoloji Mühendisliği Dergisi, 27, 11–18, 1986. Baş H. “Tavşanlı-Domaniç (Kütahya) volkanitlerinin özellikleri ve Batı Anadolu Senozoyik volkanizmasındaki önemi”. Jeoloji Mühendisliği Dergisi, 30, 67-80, 1987. Akdeniz N, Konak N. “Simav-Emet-Tavşanlı -Dursunbey-Demirci yörelerinin jeolojisi”. Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü, Ankara, Türkiye, 168, 1979. Delibaş O, Parlak O, Pekdemir F, Baran C. “Pınarbaşı Granitoidi (Gediz-Kütahya) Mo-Cu, Pb-Zn ve Sb±Ag cevherleşmeleri: Polimetalik cevherleşmelere Orta-Batı Anadolu’dan bir örnek”. Yerbilimleri, 33(2), 151-176, 2012. Kaya O. “Tavşanlı yöresi “Ofiolit” sorununun ana çizgileri”. Türkiye Jeoloji Kurultayı Bülteni, 15(1), 26-108, 1972. Arık F. Gümüşköy (Kütahya) Gümüş Yatağının Jeokimyasal Modellemesi. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya, Türkiye, 2002. Akkuş MF. “Kütahya-Gediz arasındaki sahanın jeolojisi”. Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü Dergisi, 58, 21-30, 1962. Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü. “Tavşanlı Ovası Hidrojeolojik Etüd Raporu”. Devlet Su İşleri, Ankara, Türkiye, 107, 1978. Şahinci A. Doğal Suların Jeokimyası. 1. baskı. İzmir Türkiye, Reform, 1991. Erguvanlı K, Yüzer E. Yeraltı Suları Jeolojisi. İstanbul, Türkiye, İTÜ Yayınları, 1987. Durov SA. “Natural waters and graphic representation of their compositions”. Akademiya Nauk SSSR Doklady, 59, 87-90, 1948.
Ayrıntılar
| Konular | Mühendislik |
|---|---|
| Bölüm | Makale |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 23 Sayı: 3 |
