Polikaprolakton (PCL), yavaş biyobozunurluğu nedeniyle ilaç salınım
sistemlerinde ve doku mühendisliğinde sınırlı kullanıma sahiptir. PCL’
nin bozunma sürecini üzerine çalışmalar devam etmektedir. Bu çalışma,
grafen oksit (GO), indirgenmiş grafen oksit (RGO) ve grafen
nanoplatelet (GNP) dolgu maddelerinin PCL kompozit filmlerin yapısal
ve biyobozunurluk özellikleri üzerindeki etkilerini belirlemek amacıyla
yapılmıştır. GO, RGO ve GNP dolgularının aynı miktarları (ağ.% 0.5)
kullanılarak sıvı faz ultrasonik karıştırma yöntemi ile PCL kompozit
filmleri hazırlanmıştır. Filmlerin karakterizasyon çalışmaları X-Işını
Kırınımı (XRD), Fourier dönüşümlü Infrared spektroskopisi (FTIR),
Optik mikroskop (OM) ve yüzey pürüzlülüğü testleri ile analiz edilmiştir.
Tüm dolgu türlerinin polimer matrikse homojen dağıldığı ve polimerdolgu etkileşimlerinin sağlandığı tespit edilmiştir. Grafen türevlerinin
çekirdeklenme üzerinde farklı etkiler gösterdiği ve PCL/RGO filminin en
ince taneli yapıya sahip olduğu tespit edilmiştir. En yüksek gözeneklilik
oranıyla (%23.49) ve 12.33 µm yüzey pürüzlülüğü değeri ile PCL/GO
filminde en yüksek ağırlık kaybı gerçekleşmiştir. Bu çalışma oksijen
içeren fonksiyonel gruplara sahip grafen türevlerinin (GO ve RGO) PCL
matriksine ilave edilmesi ile biyobozunurluk artışının PCL’ nin bozunma
sürecini kontrol etmek için uygun bir yol olduğunu önermektedir.
: Polikaprolakton film Grafen oksit İndirgenmiş grafen oksit grafen nanoplatelet Biyobozunurluk
PCL has limited use in drug delivery systems and tissue engineering due
to its slow biodegradability. Studies are continuing on the degradation
process of PCL. This study was carried out to determine the effects of
graphene derivative fillers on the structural and biodegradability
properties of PCL composite films. PCL composite films filled with the
same content (0.5 wt%) of graphene oxide (GO), reduced graphene
oxide (RGO), and graphene nanoplatelets (GNP) were prepared by the
liquid-phase ultrasonic mixing method. Characterization studies of the
films were analyzed by X-ray diffraction (XRD), Fourier transform
infrared spectroscopy (FTIR), optical microscopy (OM), and surface
roughness tests. All fillers were homogeneously distributed in the
polymer matrix, and polymer-filler interactions were achieved.
Graphene derivatives showed different effects on nucleation, and the
PCL/RGO film had the finest grain structure. The highest weight loss
occurred in PCL/GO film, which had the highest porosity (23.49%) and
surface roughness value of 12.33 µm. This study proposes the addition
of graphene derivatives (GO and RGO) with oxygen-containing
functional groups to the PCL matrix as a viable way to control the
degradation process of PCL.
Polycaprolactone film Graphene oxide Reduced graphene oxide graphene nanoplatelet Biodegradability
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Malzeme Bilimi ve Teknolojileri |
Bölüm | Makale |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Aralık 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 30 Sayı: 7 |