Öz
City councils, had become subject of debate with respect to urban administrations at local scale and democratic practices at national scale, after their establishment became legally binding. At the root of these debates there are problems such as, which part of the society city councils are representing, whom has been established with the goal of participatory city administrations, the source and principles of this representation and how and through which means participation is realized. Obviously, the real cause of the debates about these problems is the questioning of the contributions of city councils in making city administrations more participatory. Especially, although it is possible to come across some examples in which city councils realized serious participatory experiences, observations about the majority of city councils to transform into bodies that strengthen existing local power structures, makes thorough investigations not limited to related legislation, a necessity. For this type of a critical evaluation to be realized, it is crucial for a theoretical foundation to be put forward based on an account of the general account of the concept of participation in public administration literature. In this paper, this theoretical framework is constructed revolving around the concepts of “type of participation”, “form of participation” and “goal of participation” that are generated departing from the literature related to participation. This three dimensions of participation determine a participation capacity that is effective on selection of stakeholders, organization, representation power and internal dynamics of city council. Participation capacity denotes for resources, institutional culture and organizational structure of city council at different scales and at different participation dimensions. Within the scope of this paper firstly, an index is to be developed that can be used to evaluate participation capacities of city councils. Having developed this index, city councils established in Ankara City as a case are to be empirically investigated using in-depth interviews and review of city council activities about different dimensions of participation capacities, scales, resources and organizational structures of city councils. Then, the differences between city councils of different historical backgrounds is to be handled in order to reveal from which factors these differences influenced. In the conclusion part of the paper some recommendations will be made that can help city councils to become contributing more to participatory city administration.
Öz
Kent konseyleri, kuruluşlarının yasal bir zorunluluk haline getirilmesinden sonra yerelde kent yönetiminde ve ulusal ölçekte demokrasi pratikleri açısından çeşitli tartışmalara konu olmaktadır. Bu tartışmaların kökeninde katılımcı kent yönetimi hedefiyle kurulan kent konseylerinin büyük bir çoğunluğunun kentte hangi toplumsal kesimleri temsil ettiği, temsiliyetin kaynağı ve ilkeleri, katılımcılığı nasıl ve hangi araçlarla sağladıkları gibi sorunlar yer almaktadır. Bu sorunların tartışılmasının asıl sebebi ise kuşkusuz kent konseylerinin kent yönetiminin daha katılımcı hale getirilmesindeki katkılarının sorgulanmasıdır. Özellikle uygulamada bazı kent konseylerinin ciddi katılımcı deneyimler oluşturduğu örneklere rastlanırken, kent konseylerinin çoğunluğunun var olan yerel iktidarı pekiştiren yapılara dönüştüğünün görülmesi, kent konseylerine ilişkin var olan mevzuat yapısıyla sınırlı kalmayan irdelemelerin yapılmasını zorunlu kılmaktadır. Bu tür bir eleştirel değerlendirmenin yapılabilmesi için de kamu yönetimi yazınında katılıma ilişkin tartışmalardan yola çıkılarak temel bir kavramsal çerçevenin ortaya konması gerekmektedir. Bu bildiride bu tür bir kavramsal çerçeve katılıma ilişkin ilgili yazından yola çıkılarak üretilen “katılımın türü”, “katılımın biçimi” ve “katılımın amacı” kavramları etrafında oluşturulacaktır. Katılımın bu üç farklı boyutu kent konseylerinin paydaşlarının seçiminde, örgütlenmesinde, temsil gücünde ve içsel dinamiklerinde etkin olan bir katılım kapasitesini belirlemektedir. Katılım kapasitesi, kent konseyinin farklı ölçeklerde, farklı katılım boyutlarında sahip olduğu kaynaklara, kurumsal kültüre ve örgütsel yapıya işaret etmektedir. Bu makale kapsamında öncelikle kent konseylerinin katılımcılık kapasitesinin değerlendirilmesinde kullanılabilecek bir indeks geliştirilecektir. Bu indeks geliştirildikten sonra örnek alan olan Ankara kentinde kurulmuş olan kent konseylerinin katılımcılık kapasiteleri katılımın farklı boyutları, ölçekleri, kaynak ve kurumsal yapısı dikkate alınarak derinlemesine mülakatlar ve kent konseyi faaliyetlerinin incelenmesi yoluyla görgül olarak araştırılacaktır. Farklı tarihsel geçmişleri bulunan kent konseylerinin katılımcılık kapasiteleri arasındaki farklar ele alınarak bu farklılıkların hangi unsurlardan kaynaklandığı açıklanmaya çalışılacaktır. Makalenin sonuç kısmında kent konseylerinin katılımcı kent yönetimine daha fazla katkıda bulunur hale getirilmesi için bazı önerilerde de bulunulacaktır.
Anahtar Kelimeler
Kent konseyleri katılımcılık kapasitesi katılımın türü katılımın biçimi katılımın amacı.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2015 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 11 Özel Sayı: 2 |