The effect of social support and education at adaptation to disease in children with type 1 diabetes mellitus.

Yıl 2018, , 137 - 144, 14.05.2018

Sebahat Altundağ

https://doi.org/10.5505/ptd.2017.90958

Cited By: 7

Öz

INTRODUCTION: This study was conducted to evaluate the effect of social
support and education at adaptation to disease in children with type 1 diabetes
mellitus (T1DM).

METHODS: The children who were 8-16 years old and followed up with T1DM at
Child Endocrinology Policlinic of a university hospital were taken to the
study.

Data was collected with Descriptive Information Form, the Scale of Social
Support Evaluation for Children (SSSE-C), DM Knowledge Form. Data were
evaluated by using descriptive statistics, and Wilcoxon paired two scale tests
for repeated measures.


RESULTS: It is determined total scale social of support were increased after
education and social support interviews according to before the study
(p<0.05). After the study is determined that of the children was increased
knowledge levels (p<0.05).

DISCUSSION AND CONCLUSION: According to these results, it is suggested that
nurses and health teams should give education to the children with type 1
diabetes mellitus and by using interactive teaching methods peer support
programs, social support programs.

İngilizce Kısa Başlık: The adaptation to disease in children

Anahtar Kelimeler

Diabetes mellitus, social support, peer support groups, nurse, children

Tip 1 diyabetli çocukların hastalığa uyumunda eğitimin ve sosyal desteğin etkisi

Öz

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışma, tip I diabetes mellituslu (T1DM) çocukların,
hastalığa uyumunda eğitimin ve sosyal desteğin etkisi değerlendirmek amacıyla
yapılmıştır.

YÖNTEM ve GEREÇLER: Bir üniversite hastanesinin Çocuk Endokrinoloji
Polikliniği’nde T1DM tanısı ile izlenen 8-13 yaş grubu 23 hasta alınmıştır.
Veriler, Tanıtıcı Bilgi Formu, Çocuklar için Sosyal Desteği Değerlendirme
Ölçeği (Ç-SDDÖ), DM Bilgi formu ile toplanmıştır. Veriler, bilgisayar ortamında
tanımlayıcı istatistikler sayı-yüzde ve tekrarlı ölçümlerde Wilcoxon
eşleştirilmiş iki ölçek testi kullanılarak değerlendirilmiştir.

BULGULAR: Hastaların eğitim ve sosyal destek girişimleri sonrası toplam sosyal
destek puan ortalamalarında artış olduğu görülmektedir (p<0.05). Ayrıca
eğitim faaliyetlerinden sonra tip 1 diabetli hastaların, diabet bilgisi puan
düzeylerinin arttığı belirlenmiştir (p<0.05).

TARTIŞMA ve SONUÇ: Hemşirelerin ve ekip üyelerinin, T1DM’lu hastalara, sosyal
destek programları, eğitim faaliyetleri yürütmesi, akran destek çalışmalarında
teknolojinin kullanılması önerilmiştir.

Türkçe Kısa Başlık: diyabetli çocukların hastalığa uyumu

Anahtar Kelimeler

Diabetes mellitus, sosyal destek, arkadaş grup desteği, hemşire, çocuk

Kaynakça

• 1. National Diabetes Statistics Report. Available at: https://www.cdc.gov/diabetes/pdfs/data/statistics/national-diabetes-statistics-report pdf. Erişim tarihi 29 Eylül 2017.
• 2. Kurtulmuş N, Anıkkerem E, Karadeniz G. Ergenlerin aile içi ilişkileri, sorunları ve sorunlarına yönelik çözüm önerileri. Çocuk Dergisi 2006;6:44-52.
• 3. Spencer J, Cooper H, Milton B. Qualitative studies of type 1 diabetes in adolescence: A systematic literature review. Pediatr Diabetes 2010;11:364-75.
• 4. Amer KS. Children's views of their adaptation to type 1 diabetes mellitus. Pediatr Nurs 2008;34:281.
• 5. Akıncı F. Hemodiyalize giren hastaların psikososyal sorunları ve hemşirelerin sorumlulukları. Hemşirelik Forumu 2000;3:1-5.
• 6. Barry PD. Psychosocial nursing care of physically ill patients and their families. 3nd ed. Philadelphia: Lippicott, 1996;324-339.
• 7. Öztürk ÖM. Tip 1 diabetik çocuklarda davranış sorunları ve diabet kontrolü ile ilişkisi. Tıpta Uzmanlık Tezi, İstanbul Üniversitesi Çocuk Ruh Sağlığı Ve Hastalıkları, İstanbul,1997.
• 8. CarrolL AE, Marrero DG. The role of significant others in adolescent diabetes: A qualitative study. Diabetes Educ 2006;32:243-252.
• 9. Meijer SA, Sinnema G, Bijstra JO, Mellenbergh GJ, Wolters WHG. Peer interaction in adolescents with a chronic illness. Pers Individ Dif 2000;29:799-813.
• 10. Hoey H, Aanstoot HJ, Chiarelli F, et al. Good metabolic control is associated with beter quality of life in 2,101 adolescents with type 1 diabetes. Diabetes Care 2001;24:1923-1928.
• 11. Wagner VM, Müller-Godeffroy E, Von Sengbusch S, Haager S, Thyen U. Age, metabolic control and type of insulin regime influences health-related quality of life in children and adolescents with type 1 diabetes mellitus. Eur J Pediatr 2005;164:491-496.
• 12. Emmanouilidou E, Galli-Tsinopoulou A, Karavatos A, Nousia-Arvanitakis S. Quality of life of children and adolescents with diabetes of Northern Greek origin. Hippokratia 2008;12:168-175.
• 13. LehmkuhL HD, Merlo LJ, Devine K, et al. Perceptions of type 1 diabetes among affected youth and their peers. J Clin Psychol Med Settings 2009;16:209-215.
• 14. Amer KS. Children's adaptation to insulin dependent diabetes mellitus: a critical review of the literature. Pediatr Nurs 1999;25:627-631.
• 15. American Diabetes Association, Diagnosis and classification of diabetes mellitus. Diabetes Care 2008;31:55-60.
• 16. Gökler I. Çocuk ve ergenler için sosyal destek değerlendirme ölçeği Türkçe formunun uyarlama çalışması: Faktör yapısı, geçerlik ve güvenirliği. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi 2007;14:90-99.
• 17. Çavuşoğlu H. Kronik hastalığı olan çocuk. Çocuk Sağlığı Hemşireliği 1. Ankara: Sistem Ofset Basımevi, 2008;77-78.
• 18. Dedik T. Tip 1 diabetli adölesanlarin zaman yönetimi becerileri ve metabolik kontrol üzerine etkisi. Yayınlanmamış Dok¬to¬ra Te¬zi. Marmara Üni¬ver¬si¬te¬si Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı, İstanbul, 2008.
• 19. Çövener Ç. Tip 1 diabetli adölesanlarda sorun çözme becerisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı, İstanbul, 2005.
• 20. Ocakcı A. İnsüline bağımlı diabetes mellitus'lu (IBDM) çocukların enjeksivon bölgelerinin incelenmesi. Atatürk Üniv. Hem Yük Derg 1999;2:103-114.
• 21. Akduman S. Farklı kronik hastalığı olan ergenlerin öz bakım güçlerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelik Anabilim Dalı, İzmir, 2003.
• 22. Mutlu MÇ. Tip 1 diabetli adolesanlara verilen karbonhidrat sayımı akran eğitiminin metabolik kontrolleri üzerine etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üni¬ver¬si¬te¬si Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Çocuk Sağlığı Ve Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı, İstanbul, 2009.
• 23. Karabel Z. Tip 1 diabetli adölesanlarda benlik saygısının diyete uyumla ilişkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Mersin, 2006.
• 24. Ekim A. Tip 1 diabetli çocukların yaş dönemlerine göre insülin uygulama becerileri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üni¬ver¬si¬te¬si Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Çocuk Sağlığı Ve Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı, İstanbul, 2007.
• 25. Sudhir PM, Kumaraiah V, Munichoodappa C, et al. Management of children with diabetes mellitus-psychosocial aspects. Int J Diabetes Dev Ctries 2001; 21:69-6
• 26. Heisler M. Different models to mobilize peer support to improve diabetes self-management and clinical outcomes: evidence, logistics, evaluation considerations and needs for future research. Fam Pract 2010;27:23-32.
• 27. Graue M, Wentzel-Larsen T, Hanestad BR, Sovik O. Evaluation of a programmed of group visits and computer-assisted consultations in the treatment of adolescents with Type 1 diabetes, 2005 Diabetes UK. Diabetic Medicine 2005;22:1522-1529.
• 28. Keers JC, Blaauwwiekel EE, Hania M, et al. Diabetes rehabilition: development and first results of a multidisciplinary ıntensive education program for patients with prolonged self-management difficulties. PEC 2004;52:151-157.
• 29. Beyazıt E. Diabetes mellitus tanısı olan bireylere verilen planlı eğitimin metabolik kontrol üzerindeki etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelik Anabilim Dalı, Sivas, 2005.
• 30. Liebman J, Heffernan D, Sarvela P. Establishing diabetes self-management in a community health center serving low-ıncome latinos. Diabetes Educ 2007;33:132-138.
• 31. Buzlu S. Diyabete psikososyal uyum. In: Erdoğan S, ed. Diyabet hemşireliği temel bilgiler. İstanbul: Yüce Reklam Yayım Dağıtım AŞ, 2002;195-202. 32. Kyngas HA, Kroll T, Duffy ME. Compliance in adolescents with chronic diseases: A review. J Adolesc Health 2000;26:379-388.
• 33. Pendley JS, Kasmen LJ, Miller DL, Donze J, Swenson C, Reeves G. Peer and family support in children and adolescents with type 1 diabetes. J Pediatr Psychol 2002;27:429-438.
• 34. Carlson KT, Carlson GW, Tolbert L, Demma LJ. Blood glucose levels in children with type 1 diabetes attending a residential diabetes camp: a 2-year review. Diabetic Medicine 2013;30:123-126.
• 35. Sullivan-Bolyai S, Crawford S, Johnson K, Huston B, Lee MM. Educating diabetes camp counselors with a human patient simulator: A pilot study. J Spec in Pediatr Nurs 2012;17:121-128.
• 36. Wang YCA, Stewart S, Tuli E, White P. Improved glycemic control in adolescents with type 1 diabetes mellitus who at tend diabetes camp. Pediatr Diabetes 2008;9:29-34.
• 37. Rankin SH, Staling KD. Principles of contemporary patient education. Patient Educ. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins, 2001;133-137.
• 38. Abolfotouh MA, Kamal MM, El-Bourgy MD, Mohamed SG. Quality of life and glycemic control in adolescents with type 1 diabetes and the impact of an education intervention. Int J Gen Med. 2011;4:141-152.
• 39. Howe CJ, Jawad AF, Tuttle AK, et al. Education and telephone case management for children with type 1 diabetes: a randomized controlled trial. J Pediatr Nurs. 2005;20:83-95.
• 40. Leite SAO, Zanim LM, Granzotto PCD, Heupa S, Lamounier RN. Educational program to type 1 diabetes mellitus patients: basic topics. Arq Bras Endocrinol Metab 2008;52:233-242.
• 41. Cochran J, Conn VS. Meta-analysis of quality of life outcomes following diabetes self-management training. Diabetes Educ 2008;34:815-823.
• 42. Nansel TR, Lannotti RJ, Simons-Morton BG, et al. Short-term and 1-year outcomes of a diabetes personal trainer intervention among youth with type 1 diabetes. Diabetes Care 2007;30:2471-2477.