Evaluation Of Motor Nerve Excitability By Subtreshold Stimuli In Diabetic Polyneuropathy

Yıl 2013, Sayı: 3, 144 - 148, 01.10.2013

Göksemin Acar Levent Sinan Bir Eylem Değirmenci Selahattin Gür

Öz

OBJECTIVE: The aim of this study is to evaluate motor nerve excitability in diabetic polyneuropathy. METHODS: Forty-five patients were enrolled and divided into 3 groups (Group I; diabetic patients without polyneuropathy, Group II; diabetic patients with polyneuropathy, Group III; healthy controls,). The stimuli were given to tibial nerve for 100μs with 5 mA increments starting from 5 mA up to maximum100mA. The CMAP amplitudes appearing with each current of stimulus were divided with the maximum CMAP amplitude for each patient. This value is considered as the ratio of recruited motor units (RRMU) for that current. The mean value of the RRMU for each stimulus current in groups II and III were compared with healthy controls. RESULTS: The statistical analysis revealed no significant difference in diabetic patients in terms of nerve excitability with subtreshold stimuli. Besides, the current that is needed to achieve the maximum CMAP amplitude did not differ between the groups. CONCLUSION: Giving subtreshold stimuli with increasing currents did not give additional information about motor nerve impairment in diabetic patients.

Anahtar Kelimeler

tibial nerve, excitability, subtreshold stimuli, diabetes, polyneuropathy

Diabetik Polinöropatide Eşik Alti Uyarilarla Motor Sinir Eksitabilitesinin Değerlendirilmesi

Öz

AMAÇ: Bu çalışmanın amacı diabetik polinöropatide motor sinir uyarılabilirliğini incelemektir. YÖNTEMLER: Çalışmaya 45 hasta alınarak 3 gruba ayrıldı (Grup I: polinöropatisi olmayan diabetik hastalar, Grup II: polinöropatisi olan diabetik hastalar, Grup III: sağlıklı kontroller). Tibial sinir 100μs süreyle 5mA’den başlayıp 5’er mA’lik artışlarla maksimum 100mA’ e kadar uyarıldı. Her bir uyarı şiddetiyle ortaya çıkan bileşik kas aksiyon potansiyel (BKAP) amplitüdü, elde edilen maksimum BKAP amplitüdüne bölünerek her bir uyarı şiddetiyle rekrüte olan motor ünit oranı hesaplandı. Hesaplanan bu değer gruplar arasında karşılaştırıldı. BULGULAR: Polinöropatisi olmayan diabetik hastalarla polinöropatisi olan diabetik hastalar arasında eşikaltı uyaranlarla motor sinir uyarılabilirliği arasında anlamlı bir fark saptanmadı. SONUÇ: Bu bulgularla, eşik altı uyarıların giderek artan serilerde uygulanmasının diabetik hastalardaki motor sinir hasarı ile ilgili ek bir bilgi sağlamadığı sonucuna varıldı.

Anahtar Kelimeler

tibial sinir, uyarılabilirlik, eşik altı uyarı, diabet, polinöropati