BibTex RIS Kaynak Göster

Benefiting From Juvenile Literature Products During The Mother Tongue Education -Teaching and Some Definitions Regarding Tale Type

Yıl 2012, Cilt: 31 Sayı: 31, 1 - 12, 01.03.2012

Öz

There are lots of productions in juvenile literature that use Turkish successfully and that are suitable to understanding universe of every children. However, teachers, parents and accordingly children are not suffciently aware of these texts. The expert authors of juvenile literature, can not properly communicate with the people they want to reach. In Turkish textbooks, placing texts that will draw the children away from reading can be assumed as a result of negligence, nescience and lack of information as mentioned above. The texts that only give advice and which do not develop the hearing, thinking and dreaming abilities of the children should be avoided. Therefore the tales which are the important products of Turkish literature should be introduced to children and tale texts written by expert authors should be placed in Turkish textbooks. However it is not true to conduct turkish lessons depending on a single source. The child should be allowed to reach books of different authors, the children readers should be introduced to different texts. The most important thing in Turkish lessons is to allow children to reach good works of art. The texts in Turkish textbooks should realize this purpose and should persuade children to read different works of art.

Kaynakça

  • Gökşen, E. N. (1975). Örnekleriyle çocuk edebiyatımız. İstanbul: Otağ Matbaası.
  • Göktürk, A. (1986). Dil edebiyat öğretimine yeni yaklaşımlar. N. Ergen (Ed.). Ortaöğretim Kurumlarında Türk Dili ve Edebiyatı Öğretimi Sorunları. (ss. 11-12). Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.
  • Görgü, A. T. (2007). Masalların çocuğun bilişsel ve duyuşsal gelişimine katkısı. S. Sever (Ed.), II. Ulusal Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Sempozyum Bildiri Kitabı (ss. 537–544). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Günay, D. (2003). Metin bilgisi. İstanbul: Multilingual Yayıncılık.
  • Güney, E. C. (1974). Folklor ve eğitim. I. Uluslararası Türk Folklor Semineri Bildirileri (ss. 21- 22). Ankara: Kültür Bakanlığı Mifad Yayınları.
  • Gürel, Z. , Temizyürek, F. ve Şahbaz N. K. (2007). Çocuk edebiyatı. Ankara: Öncü Basımevi.
  • Güven, B. (1992). Dil kültür bağlantısı. Çağdaş Türk Dili Dergisi, Kültür Eğitim Özel Sayısı, 47, 509- 510.
  • Helimoğlu Yavuz, M. (2007, 8 Mart). Masallara ve efsanelere adanmış bir yaşam. Cumhuriyet Kitap. s. 24- 25.
  • İmer, K. (1990). Dilbilim ve anadili öğretimi. Çağdaş Türk Dili, 30–31, 874–878.
  • Kantarcıoğlu, S. (1991). Eğitimde masalın yeri. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
  • Karatay, H. (2007). Dil edinimi ve değer öğretimi sürecinde masalın önemi ve işlevi. Gazi Üniversitesi Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5, 3, 463- 477. 11

Anadili Eğitimi - Öğretimi Sürecinde Çocuk Yazını Ürünlerinden Yararlanma ve Masal Türüne Yönelik Bazı Belirlemeler

Yıl 2012, Cilt: 31 Sayı: 31, 1 - 12, 01.03.2012

Öz

Çocuk yazını alanında Türkçeyi başarılı biçimde kullanan, her çocuğun anlam evrenine uygun, çok sayıda eser bulunmaktadır. Ancak bu metinlerden öğretmenler, anne- babalar ve dolayısıyla çocuklar yeterince haberli değildir. Çocuk yazınının usta yazarları, ulaşmak istedikleri insanlarla istendik düzeyde iletişim kuramamaktadır. Türkçe ders kitaplarında çocuğu okumaktan uzaklaştıracak metinlere yer verilmesi özensizliğin, bilgisizliğin ve sözü edilen habersizliğin bir sonucu olarak kabul edilebilir. Yalnızca öğüt veren, çocuğun duyma, düşünme, düş kurma becerilerini geliştirmeyen metinlerden özellikle uzak durulmalıdır. Bu bağlamda Türk yazınının önemli ürünleri olan masalların çocuklarla tanıştırılması sağlanmalı, usta yazarların yarattığı masal metinlerine Türkçe ders kitaplarında yer verilmelidir. Ancak Türkçe derslerinin tek kaynağa bağlı olarak yürütülmesi de yanlış bir tutumdur. Çocuğun farklı yazarların kitaplarına ulaşması da sağlanmalı, çocuk okur farklı metinlerle tanıştırılmalıdır. Türkçe derslerinde asıl önemli olan, çocuğun iyi yapıtlara ulaşmasını sağlamaktır. Türkçe ders kitaplarındaki metinler bu amacı gerçekleştirebilmeli, çocuğu farklı yapıtlar okumaya yönlendirebilmelidir.

Kaynakça

  • Gökşen, E. N. (1975). Örnekleriyle çocuk edebiyatımız. İstanbul: Otağ Matbaası.
  • Göktürk, A. (1986). Dil edebiyat öğretimine yeni yaklaşımlar. N. Ergen (Ed.). Ortaöğretim Kurumlarında Türk Dili ve Edebiyatı Öğretimi Sorunları. (ss. 11-12). Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.
  • Görgü, A. T. (2007). Masalların çocuğun bilişsel ve duyuşsal gelişimine katkısı. S. Sever (Ed.), II. Ulusal Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Sempozyum Bildiri Kitabı (ss. 537–544). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Günay, D. (2003). Metin bilgisi. İstanbul: Multilingual Yayıncılık.
  • Güney, E. C. (1974). Folklor ve eğitim. I. Uluslararası Türk Folklor Semineri Bildirileri (ss. 21- 22). Ankara: Kültür Bakanlığı Mifad Yayınları.
  • Gürel, Z. , Temizyürek, F. ve Şahbaz N. K. (2007). Çocuk edebiyatı. Ankara: Öncü Basımevi.
  • Güven, B. (1992). Dil kültür bağlantısı. Çağdaş Türk Dili Dergisi, Kültür Eğitim Özel Sayısı, 47, 509- 510.
  • Helimoğlu Yavuz, M. (2007, 8 Mart). Masallara ve efsanelere adanmış bir yaşam. Cumhuriyet Kitap. s. 24- 25.
  • İmer, K. (1990). Dilbilim ve anadili öğretimi. Çağdaş Türk Dili, 30–31, 874–878.
  • Kantarcıoğlu, S. (1991). Eğitimde masalın yeri. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
  • Karatay, H. (2007). Dil edinimi ve değer öğretimi sürecinde masalın önemi ve işlevi. Gazi Üniversitesi Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5, 3, 463- 477. 11
Toplam 11 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Esra Lüle Mert Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mart 2012
Gönderilme Tarihi 1 Ağustos 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2012 Cilt: 31 Sayı: 31

Kaynak Göster

APA Mert, E. L. (2012). Anadili Eğitimi - Öğretimi Sürecinde Çocuk Yazını Ürünlerinden Yararlanma ve Masal Türüne Yönelik Bazı Belirlemeler. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(31), 1-12.