The Strategies Adopted by the Primary School Administrators in Removing the Deficiencies Related to the Education Training State of the Schools

Yıl 2015, Cilt: 37 Sayı: 37, 35 - 47, 01.01.2015

Zülfü Demirtaş Gökhan Kahveci

Öz

This study aimed to define the strategies adopted by
primary school principals in order to carry out the recommendations under the
“education state” title in inspection notification. 37 administrators have
voluntarily participated in the study as 9 of them are school principals and 28
of them are assistant principals Unstructured interview form is used in the study and
“What kind of strategies do you pursue to carry out the recommendations made
for arranging education-training state of your school?” question is directed at
participants. Data are analyzed through qualitative techniques such as content
analysis. According to the findings of the study primary school administrators
adopted four main strategies in order to remove deficiencies in the education
state of their schools as: (1) Attendance and cooperation (2) Social, cultural
and sportive activities (3) Convenience with the regulations (4) Guidance
services.

Anahtar Kelimeler

: Inspection, Education and Training, Primary, School, Strategy

İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Okullarında Eğitim Öğretim Durumu ile İlgili Eksikliklerin Giderilmesinde İzledikleri Stratejiler

Öz

Bu araştırma, ilköğretim okulu
yöneticilerinin denetim tebliğinde yer verilen “eğitim ve öğretim durumu”
başlığı altında yer alan önerileri yerine getirmede izledikleri stratejileri
belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya gönüllü olarak dokuz okul müdürü
ve 28 müdür yardımcısı olmak üzere toplam 37 okul yöneticisi katılmıştır.
Araştırmada yapılandırılmamış görüşme formu kullanılmış olup katılımcılara “Okulun eğitim-öğretim durumunu düzenleme
konusunda yapılan önerileri yerine getirmede ne gibi stratejiler izlersiniz?”
sorusu yöneltilmiştir. Elde edilen veriler nitel teknikler kullanılarak analiz
edilmiştir. Araştırma bulgularına göre, ilköğretim okulu yöneticilerinin okulun
eğitim öğretim durumu ile ilgili eksiklikleri gidermede (1) Katılım ve
İşbirliği, (2) Sosyal, Kültürel ve Sportif Etkinlikler, (3) Mevzuata Uygunluk
ve (4) Rehberlik Hizmetleri olmak üzere dört temel strateji izledikleri
belirlenmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Denetim, Eğitim ve Öğretim, İlköğretim, Okul, Strateji

Kaynakça

• Aydın, İ. (2005). Öğretimde Denetim. Ankara: Pegem A Yayınları.
• Aydın, M. (2000). Çağdaş Eğitim Denetimi. Ankara: Hatipoğlu Basım ve Yayım.
• Blase, J. & Blase, J. (1999). Principals' Instructional Leadership and Teacher Development: Teachers' Perspectives. Educational Administration Quarterly, 35 (3), 349-378.
• Bursalıoğlu, Z. (2000). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Ankara: Pegem Yayınları.
• Can, N. (2007). Öğretmen liderliği becerileri ve bu becerilerin gerçekleştirilme düzeyi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22 (1), 263-288.
• Celep, C. (2000). İlköğretim Müfettişlerinin Kendilerini Tanımlama ve Çalışma Ortamı Değer Algıları. Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 1, 69-78.
• Çelenk, S. (2003). Okul-aile işbirliği ile okuduğunu anlama başarısı arasındaki ilişki, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 33-39.
• Çığ, D. (2006). İlköğretim müfettişlerinin denetim sonunda getirmiş oldukları önerilerin yöneticiler tarafından yerine getirilme düzeyi ve engelleri, Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Dağlı, A. (2006). İlköğretim denetmenlerinin eğitim ve yaşam ile ilgili karşılaştıkları sorunlar ve bu sorunların çözümüne ilişkin öneriler, D.Ü.Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 6, 1-8.
• Dönmez, İ. (2008). İlköğretim fen ve teknoloji dersi öğrenme ortamlarının öğrenci merkezli eğitim açısından değerlendirilmesi. Eskişehir: Osmangazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, yayımlanmamış yüksek lisans tezi.
• Glanz, J., & Neville, R. F. (1997). Educational supervision: Perspectives, issues, and controversies. Norwood, MA: Christopher-Gordon.
• Glickman, C. D. (1985). Supervision of instruction: A developmental approach. Boston: Allyn & Bacon.
• Güçlü, N. (2003). Lise müdürlerinin problem çözme becerileri, Milli Eğitim Dergisi, 160, 272-300.
• Güleç, H. Ç. & Genç, S. Z. (2010). An evaluation of the interviews between teachers and parents about school and family cooperation in preschool education instutions. Eğitim ve Bilim, 35 (155), 158-171.
• Gürşimşek I., Kefi ,S. Girgin, G. (2007). Okulöncesi eğitime babaların katılım düzeyi ile ilişkili değişkenlerin incelenmesi. H. Ü. 182 Eğitim Fakültesi Dergisi, 33 (2007), 181-191.
• Güzel, A. (2009). İlköğretim okullarında uygulanan öğrenci merkezli eğitim modeliyle ilgili yönetici ve öğretmen görüşleri (Ankara ili örneği). Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Hoy, W.K. & Miskel C.G. (2010). Eğitim yönetimi: eori, araştırma ve uygulama (Educational administration: theory, research, and practice). (Çeviri Editörü / Editor of Traslate: Selahattin Turan). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis. Thousand Oaks, CA: Sage.
• Milli Eğitim Bakanlığı, (2001). Milli Eğitim Bakanlığı İlköğretim Müfettişleri Başkanlıkları Rehberlik ve Teftiş Yönergesi” 01.02.2001 tarihli 2521 sayılı Tebliğler Dergisi.
• Milli Eğitim Bakanlığı EARGED, (2004), Öğrenci Merkezli Eğitim Uygulama Modeli. Milli Eğitim Basımevi, Ankara.
• Milli Eğitim Bakanlığı (2005). İlköğretimde Denetim ve Performans Değerlendirme Esasları. Ankara.
• Nazlı, S. (2004), “Sınıf Rehberliği Etkinlikleri”, BAÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (11), 135-152.
• Oğuz, E., Yılmaz, K. & Taşdan, M. (2007). İlköğretim denetmenlerinin ve ilköğretim okul yöneticilerinin denetim inançları, Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 12, 40-51.
• Özdemir, S. (2000). Eğitimde Örgütsel Yenileşme. Ankara: Pegem A Yayınları.
• Özer, B. (2007). Öğrenci merkezli karma öğretim yönteminin öğretimde planlama değerlendirme dersinde akademik başarı ve eleştirel düşünmeye etkisi. Elazığ: Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, yayımlanmamış doktora tezi.
• Pajak, E. (1989). Identification of supervisory proficiencies project. Alexandria, VA: ASCD.
• Rourke, L., Anderson, T., Garrison, D. R. & Archer, W. (2001). Methodogical issues in the content analisis of computer conference transcripts. İnternational Journal of Artifical Inteligence in Education, 12 (1), 8-22.
• Saban, A. (2009). Öğretmen adaylarının öğrenci kavramına ilişkin sahip olduğu me¬taforlar. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 281-326.
• Sheppard, B. (1996). Exploring the transformational nature of instructional leadership. Alberta Journal of Educational Research, 42(4), 325-344.
• Türk Dil Kurumu (2005). Türkçe Sözlük. Ankara.
• Turan, S. & Şişman, M. (2000). Okul yöneticileri için standartlar: eğitim yöneticilerinin bilgi temelleri üzerine düşünceler. Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3 (4), 68-87.
• Yalçınkaya, M. (2002). Açık sistem teorisi ve okula uygulanması, G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22 ( 2), 103-116.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldırım, B. (2000). İlköğretimde denetimin etkililiği için yeni bir iletişim modeli önerisi, Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 11 (1), 213-224.
• Yıldırım, İ. (2006). Akademik başarının yordayıcısı olarak gündelik sıkıntılar ve sosyal destek. H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 258-267.
• Yıldırım, M. C. & Dönmez, B. (2008). Okul-aile işbirliğine ilişkin bir araştırma (İstiklal İlköğretim Okulu örneği). Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(23), 98-115.