SOSYAL MEDYADA KURUM VE LİDER İLETİŞİMİNİN DİYALOJİK İLETİŞİM BAĞLAMINDA İNCELENMESİ: BAYKAR TEKNOLOJİ VE SELÇUK BAYRAKTAR ÖRNEKLERİ

Yıl 2024, Cilt: 3 Sayı: 2, 99 - 120, 28.12.2024

Ali Yatçi

Öz

Kurumlar ve liderleri, paydaşları ve izleyicileri ile iletişim kurarken sosyal medya mecrasını aktif olarak kullanmaktadırlar. Temelinde anlama ve anlatma uyumunun bulunduğu diyalog, çift yönlü iletişimi etkin hale getirmesi nedeniyle sosyal medyada kullanılan etkili bir söylem dili olarak ortaya çıkmaktadır. Buradan hareketle kurumların ve liderlerin sosyal medyada diyalojik iletişim kullanımı Baykar Teknoloji Şirketi ve Yönetim Kurulu Başkanı Selçuk Bayraktar’ın sosyal medya hesapları üzerinden incelenmiştir. Kurumun ve liderinin aktif kullandığı Twitter, Instagram, Facebook hesaplarının 01 Ocak – 30 Haziran 2023 tarihleri aralığındaki paylaşımları incelenmiş ve içerik analizi ile çözümlenmiştir. Araştırmada elde edilen bulgularda, Baykar Teknoloji Şirketi ve Yönetim Kurulu Başkanı Selçuk Bayraktar’ın sosyal medya hesaplarında izleyicileri ile tek yönlü iletişim kurduğu ve diyalojik iletişimi kullanmadığı görülmüştür. İçerik analizi sonucunda izleyicileri ile sürekli bir araya gelerek, diyalojik iletişimi yüz yüze gerçekleştirdikleri ayrıca kurum liderinin sempatisinin, kurumun önüne geçtiği tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Lider iletişimi, Diyalojik iletişim, Sosyal Medya.

Kaynakça

• Akıncı, V. & Beril, Z. (2010). Kurum Kültürü, (Genişletilmiş Basım), İletişim Yayınları, İstanbul.
• Aslan, A. (2017). Web Sitelerinin Birer Diyolojik İletişim Aracı Olarak Kullanımı Üzerinde Bir Değerlendirme: Türkiye’deki Büyükşehir Belediyeleri Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, C.22, Kayfor15 Özel Sayısı, 2425-2436.
• Barcus, F. E. (1959). Communications Content: Analysis of the Research, 1900-1958, Unpublished doctor’s dissertation, University of Illinois.
• Baron R., & Greenberg J. (2000). Leadership in organizations, behavior in organizations. Prentice-Hall Inc., New Jersey.
• Bat, M. (2002). Dijital Platformlarda Sosyal Medyanın Stratejik Kurumsal İletişime Etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Bortreea, D. S. & Seltzer, T. (2009) Dialogic strategies and outcomes: An analysis of environmental advocacy groups facebook profiles. Public Relations Review, 35(3), 319.
• Canpolat, N., Kısaç, A. & Byashimov, G. (2013) Kurumsal İletişimde İki Stratejik Alan: Pazarlama Ve Halkla İlişkiler Üzerine Bir Değerlendirme, Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt: 6, Sayı: 2, 259-274.
• Capozzi, L. & Zipfel, L. C. (2012). The Conversation Age: The Opportunity for Public Relations, Corporate Communications: An International Journal, 17(3), 336-349. doi: 10.1108/1356328121125356
• Chen, H., Roger H. L. C. & Veda C. S. (2012). Business Intelligence and Analytics: From Big Data to Big Impact, Mıs Quarterly, Volume 36, Number 4, 1165-1188.
• Christensen, L. T., Morsing, M. & Cheney, G. (2008). Corporate Communications: Convention, Complexity and Critique. London: Sage Consantinides, Efthymios ve Fountaın, Stefan J. “Web 2.0: Conceptual Foundations and Marketing Issues”, Journal of Direct, Data and Digital Marketing Practice, Vol: 9(3), 231-244.
• Cornelissen, J. (2008). Corporate Com- 122 munication: A Guide to Theory and Practice. London: Sage Publications, 15.
• Çetintaş, H. (2014). “Bir Kurumsal İletişim Stratejisi Olarak Kurumsal Bloglar”. Selçuk İletişim Dergisi, 8(3), 92-121. 115
• Deniz, K. (2007). İlköğretim ikinci kademede konuşma ve dinleme yoluyla öğrencileri ikna üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Doğan, A. & Aksoy F. (2020). Sosyal Medyayı Etkin Kullanan Markaların Diyalojik İletişim Açısından Değerlendirilmesi. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi.
• Dündar, P. & Özel E. K. (2012). Kurum İçi İletişimin Kaliteye Olan Etkisi: Yeni İletişim Teknolojilerinin Kurum İçi İletişimin Kalitesine Olan Etkisini İncelemeye Yönelik Bir Araştırma. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi 3(6), 104-129.
• Evans, D. (2010). Social Media Marketing: the next ceneration of business engagament , 27-92. Fuchs, C. (2011). “An Alternative View of Privacy on Facebook.” Information, Vol: 2. s.141.
• Gümüş, M. & Öksüz, B. (2009) Çalışanların Kurumsal İtibar Sürecine Katılımlarında İçsel İletişimin Rolü. Journal of Yasar University, 4(16), 2637-2660.
• Gümüş, M. & Öksüz, B. (2010). İtibarın Temel Taşı Olarak Kurumsal İletişim: Kurumsal İtibar Sürecinde İletişimin Rolü ve Önemi Marmara İletişim Dergisi Sayı 16, İstanbul.
• Gürsoy, A. (2005). Liderlikte Duygusal Zeka Türk Silahlı Kuvvetlerinde Örnek Bir Uygulama. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Celal Bayar Üniversitesi, Manisa, 3.
• Güven, S. (2016). “Kurumsal İletişim Bağlamında Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Etik İlişkisi”. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (26), 133- 154.
• Ilgın, H. Ö. (2021). Diyalojik halkla ilişkiler boyutuyla kamu kurumlarında sosyal medya kullanımı: T.C. Sağlık Bakanlığı örneği. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(2), 1168-1181.
• Işık, A. Z. (1994). Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi. (6), 149-154.
• Kadıbeşegil, Salim (2007). İtibar Yönetimi: İtibarınızı Yönetmekten Daha Önemli Bir İşiniz Var Mı? (3. Baskı). İstanbul: MediaCat, 314.
• Kadıbeşegil, S. (2009) Şimdi Stratejik İletişim Zamanı, MediaCat, İstanbul.
• Kemp, S. (2023). Digital in: World’s Internet Users Pass the 4 Billion Mark. We Are Social. 116
• 2023 Retrieved from: https://wearesocial.com/blog/2023/01/global-digital-report.
• Kent M. L. & Taylor M. (1998). “Building Dialogic Relationships Through the World Wide Web”, Public Relations Review, 24(3), 324-325.
• Kent, M. L., & Taylor, M. (2002). Toward a dialogic theory of public relations. Public Relations Review, 24-29, 28, 21–37.
• O'Hair D., Friedrich G. W. & Dixon L. D. (2005). Strategic Communication in Business and The Professions, Houghton Mifflin, Boston, 3.
• Okay, A. (2000). Kurum Kimliği, Media Cat Kitapları, Ankara.
• Özoran, B. A. (2017). “Bir Halkla İlişkiler Ütopyası: Diyalojik Halkla İlişkiler”. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi 53, 16-17.
• Peltekoğlu, F. (2012). Halkla İlişkiler Nedir?, Beta Basım, İstanbul.
• Stam, D., Knıppenberg, D. V., Wısse, B., & Pıeterse, A. N. (2018). Motivation in Words: Promotion-and Prevention-Oriented Leader Communication in Times of Crisis, Journal of Management, 44(7), 2859-2887.
• Smıth, J. M., Fıggıns, S. G., Jewıss, M., & Kearney, P. E. (2018). Investigating Inspirational Leader Communication In An Elite Team Sport Context, International Journal of Sports Science & Coaching,13(2), 213-224.
• Taylor, M., Kent, M. L. & Whıte, W. J. (2001). How activist organizations are using the Internet to buildrelationships. Public Relations Review, 27, 269
• Taşçı D. & Erhan E. (2008). Kurumsal İletişim Kalitesinin Oluşmasında Yöneticilerin Geri Bildirim Verme Becerilerinin Etkisi. Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Selçuk İletişim, 5, 2.
• Uygur, A. & Göral R. (2005) Yönetim ve Organizasyon. Ankara: Nobel Yayın.
• Yağmurlu, A. (2013). Diyolojik İletişim Çerçevesinden Ankara Büyükşehir Belediyesi Sosyal Medya Uygulamaları, , Selçuk İletişim Dergisi, 8(1).
• Yıldız, A. K. (2012). Sosyal Paylaşım Sitelerinin Dijital Yerlilerin Bilgi Edinme ve Mahremiyet Anlayışına Etkisi. Bilgi Dünyası, 13(2), 529-542. 117
• Yılmaz, N. & Aktaş, H. (2020). Vakıf ve Devlet Üniversiteleri Açısından Karşılaştırmalı Bir Değerlendirme, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Cilt/Vol.: 20 - Sayı/No: 1, 299-318.
• Zerfass, A., Verčič, D., & Wiesenberg, M. (2016). Managing CEO communication and positioning: A cross-national study among corporate communication leaders. Journal of communication management, 20(1), 37-55.