Eş‘arîlik, İmam Eş‘arî’nin (ö. 324/936) kelâmî görüşleri etrafında kendisinden sonra gelen alimler tarafından sistemleştirilmiş bir ekoldur. Bu ekol, Ehl-i sünnetin önemli bir kısmını meydana getirmektedir. Kırk yaşlarına kadar Mu‘tezile mezhebine mensup olan İmam Eş‘arî, geçirdiği fikrî ve zihnî değişiklikler neticesinde Ehl-i sünnete katılmış ve ortaya koyduğu düşüncelerle kendi sisteminin temellerini oluşturmuştur. Bunların yanında Eş‘arîliğin temellerinin atılmasında İbn Küllâb (ö. 240/854), Muhâsibî (ö. 243/857), Kerâbisî (ö. 248/862) ve Kalânîsî (ö. 255/869) gibi kişilerin bu alandaki katkısı da unutulmamalıdır. Mu‘tezile ve Ashabu’l-hadis arasında ılımlı bir yöntem geliştirmek suretiyle her ne kadar aklı öncelemiş olsa da akıl ile nakli uzlaştırmaya çalışmıştır. Kendisinden sonra gelen alimler sayesinde Eş‘arî mezhebi kısa bir süre içerisinde toplumdaki dinî, siyasî ve toplumsal dinamiklerin etkisiyle başta Anadolu olmak üzere Mısır, Fas, Tunus gibi İslâmın pek çok bölgesine kabul görüp yayılma imkanı bulmuştur. Bu durum Ehl-i sünnetin Mu‘tezileye karşı büyük bir başarısı olarak kabul edilmiştir.
Bu çalışmamız, giriş kısmından sonra İmam Eş‘arî’nin ilmi hayatında geçirdiği kelâmî devreler ile Mu‘tezile’den ayrılma nedenleri üzerine yapılan kısa tahlillerden meydana gelmektedir.
Sağlıklı günler diliyorum. Selam ve dua ile...
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2020 |
Gönderilme Tarihi | 6 Mayıs 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 7 Sayı: 1 |