CLUSTER ANALYSIS OF VOTER PREFERENCES IN TURKEY: ELECTIONS OF JUNE 24, 2018

Yıl 2020, Sayı: 39, 21 - 32, 14.04.2020

Betül Aydoğan Ünal

https://doi.org/10.30794/pausbed.688598

Öz

Despite clustering of voter preferences in Turkey being widely discussed in recent years, the methods used suffer the disadvantage that the number of clusters has to be supplied by the user. This study aims to overcome the limitation of having to indicate the number of clusters beforehand and to automatically calculate the optimal number of clusters for voter preferences in June 24, 2018 elections by conducting a two-step cluster analysis. To achieve this aim, a variety of clustering solutions ranging from ten clusters to a solution with only one cluster have been compared using the Akaike Information Criterion (AIC) as determining the correct number of clusters in the data. It is concluded that the best cluster solution with the smallest AIC is equal to three. It is used to represent the results of the analysis of voter preferences for each cluster comparatively. Furthermore, spatial proximity of provinces in each cluster suggests the determining impact of geography on voting decisions.

Anahtar Kelimeler

Turkey, voting behavior, electoral geography, cluster analysis, elections

TÜRKİYE SEÇMEN TERCİHLERİNİN KÜMELEME ANALİZİ: 24 HAZİRAN 2018 SEÇİMLERİ

Öz

Türkiye seçmen tercihlerindeki kümeleme son yıllarda sıklıkla tartışılmasına rağmen, bu çalışmalarda kullanılan yöntemler oluşacak küme sayısının analiz öncesinde belirtilmesini gerektirdiği için dezavantajlıdır. Bu çalışma, küme sayısının önceden belirtilmesi gerekliliğini aşmak amacıyla, Türkiye seçmen tercihlerinin oluşturduğu optimal küme sayısını iki aşamalı kümeleme analizini kullanarak otomatik olarak hesaplamaktadır. Bu amaca ulaşmak için, 24 Haziran 2018 seçim sonuçları veriseti için on farklı küme sayısı denenmiş ve her olasılık için Akaike Bilgi Kriteri (AIC) değerleri karşılaştırılmıştır. Sonuç olarak, en küçük AIC değerine sahip olan üçlü kümelemenin Türkiye seçmen tercihlerini yansıtma konusunda optimal seçenek olduğu sonucuna varılmıştır. Bu noktadan hareketle, her küme için seçmen tercihlerindeki eğilimler karşılaştırmalı olarak ele alınmıştır. Ayrıca, üç kümede de kümeleri oluşturan iller arasında önemli ölçüde coğrafi yakınlığın olması oy verme kararında mekanın belirleyici etkisini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Türkiye, seçmen davranışı, seçim coğrafyası, kümeleme analizi, seçimler

Kaynakça

• Agnew, J. (1996). “Mapping politics: How context counts in electoral geography”, Political Geography, 15/2, 129-146.
• Akarca, A. T. ve Başlevent, C. (2011). “Persistence in regional voting patterns in Turkey during a period of major political realignment”, European Urban and Regional Studies, 18/2, 184-202.
• Bacher, J., Wenzig, K. ve Vogler, M. (2004). SPSS TwoStep Cluster-a first evaluation.
• Brawijaya Professional Statistical Analysis. (2011). https://arifkamarbafadal.files.wordpress.com/2011/09/ebook-038-tutorial-spss-two-step-cluster-analysis.pdf. (12.11.2019).
• Burnham, K. P. ve Anderson, D. R. (2004). “Multimodel inference: Understanding AIC and BIC in model selection, Sociological methods ve research, 33/2, 261-304.
• Cumhur İttifakı Protokolünde BBP Detayı. (4.5.2018). http://www.hurriyet.com.tr/gundem/cumhur-ittifaki-protokulunde-bbp-detayi-40826256.
• “Cumhur İttifakı” Protokolü’nün Tam Metni. (4.5.2018). http://www.milliyet.com.tr/cumhur-ittifaki-protokolu-nun-siyaset-2662293/.
• Çarkoğlu, A. (2000). “The geography of the April 1999 Turkish elections”, Turkish Studies, 1/1, 149-171.
• Çarkoğlu, A. (2002). “The rise of the new generation pro-Islamists in Turkey: The Justice and Development Party phenomenon in the November 2002 elections in Turkey”, South European Society and Politics, 7/3, 123-156.
• Çarkoğlu, A. (2009). “The March 2009 local elections in Turkey: A signal for takers or the inevitable beginning of the end for AKP? ”, South European Society and Politics, 14/3, 295-316.
• Çarkoğlu, A. (2015). “Riding the Electoral Roller Coaster in Turkey: How to Read the Results of the June and November 2015 Elections? ”, Global Turkey in Europe, Commentary, 28, 1-8.
• Çarkoğlu, A. ve Yildirim, K. (2015). “Election storm in Turkey: What do the results of June and November 2015 elections tell us? ”, Insight Turkey, 17/4, 57–79.
• Erdoğan, C. (2018). “24 Haziran 2018 Milletvekili Genel Seçiminde Uygulanan “İttifak Esasli% 10 Ülke Barajli D’hondt Hesap Yöntemi” Üzerine Değerlendirme”, Journal of Institute of Economic Development and Social Researches, 415, 769-782.
• Gimpel, J. G., Lee, F. E. ve Kaminski, J. (2006). “The political geography of campaign contributions in American politics”, The Journal of Politics, 68/3, 626-639.
• Harrop, M., Heath, A. ve Openshaw, S. (1991). “Does neighbourhood influence voting behaviour‐and why?”, British Elections ve Parties Yearbook, 1/1, 101-120.
• Inc, S. (2001). The SPSS TwoStep Cluster Component: A Scalable Component Enabling More Efficient Customer Segmentation, Technical report SPSS. Chicago: IL.
• Johnston, R., Shelley, F. M. ve Taylor, P. J. (2014). Developments in electoral geography. Routledge.
• Kaya, İ. (2008). “Coğrafi Bağlam, Siyasal Katılım ve Parti Tercihleri: 22 Temmuz 2007 Türkiye Genel Seçimlerine Coğrafi Bir Bakış”, Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi (TÜCAUM) V. Coğrafya Sempozyumu, 199-212.
• Key Jr, V. O. (1949). Southern politics. New York: A.A. Knopf.
• Kinsella, C., McTague, C. ve Raleigh, K. N. (2015). “Unmasking geographic polarization and clustering: A micro-scalar analysis of partisan voting behavior”, Applied Geography, 62, 404–419.
• “Millet İttifakı” Resmen Kuruldu: Protokolün Detayları Ortaya Çıktı. (5.5.2018). http://www.cumhuriyet.com.tr/haber/turkiye/969564/_Millet_ittifaki__resmen_kuruldu__Protokolun_detaylari_ortaya_cikti.html.
• Norusis, M. J. (2012). IBM SPSS statistics 19 statistical procedures companion. Prentice Hall.
• Özen, I. C. ve Kalkan, K. O. (2017). “Spatial analysis of contemporary Turkish elections: A comprehensive approach”, Turkish Studies, 18/2, 358-377.
• Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanun ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun. (2018). T.C. Resmi Gazete (30362, 16 Mart 2018).
• Şekercioğlu, E. ve Arikan, G. (2008). “Trends in party system indicators for the July 2007 Turkish elections”, Turkish Studies, 9/2, 213-231.
• Theodoridis, S. ve Koutroumbas, K. (1999). Pattern recognition and neural networks. Springer.
• Tosun, T., Erdoğan Tosun, G. ve Gökmen, Y. C. (2015). Türkiye’de Parti Sisteminde İstikrar Sorunu: Oynaklık, Oy Esnekliği ve Parti Desteği Değişkeni. https://oad.org.tr/rapor/turkiye-parti-sisteminde-istikrar-sorunu-parti-sisteminde-oynaklik-oy-esnekligi-ve-parti-destegi-d50. (12.11.2019).
• West II, W. J. (2005). “Regional cleavages in Turkish politics: An electoral geography of the 1999 and 2002 national elections”, Political Geography, 24/4, 499-523.