Born in Martinik, a French colony, in 1913, Aimé Césaire develops the basis of an anti-colonialist discourse by questioning the
philosophical and ideological structure of the age when he lived. Having enabled the birth of black movement, Aimé Césaire
expounds the colonized whose identities and personalities have been eliminated, whose traditions have been done away with
and whose experiences and histories have been negated within the space of slavery and inequality, and expresses his reaction
to the injustice, revenge and inequality as well as assimilation conducted in the colonies. The reader perceives the fact that
the colonizer destroys not only the civilization but also the whole continent with its people.
Hoping to transform his grief for his past as a slave into a constructive force, Aimé Césaire denigrates “the fact that the
humanist ideology of the West has legalized slavery, inequality and massacre. For the writer who suffers from the destruction
led by imperialism and colonialism, the white symbolizes the capital and the black represents the labour… Strongly opposing
the image of the barbarian African, Césaire finds the solution and salvation in denying the established ideological practices.
In our study the themes of colony, slavery and inequality which take a prominent place in the works of Aimé Césaire, one of
the pioneering figures in colonialist criticism, will be analysed through textual analysis method.
sömürgecilik karşıtı bir söylemin temelini geliştirir. Zenci hareketinin doğuşunu sağlayan Césaire, kölelik ve eşitsizlik uzamında,
kimlikleri ve kişilikleri yok edilen, gelenekleri ortadan kaldırılan, deneyimleri ve tarihleri yadsınan sömürülenleri açımlar.
Sömürgelerde yürütülen adaletsizliğe, kin ve eşitsizlik sarmalına, asimilasyona karşı tepkisini ortaya koyar. Okur, sömürgecinin
yalnızca medeniyeti değil insanlarıyla birlikte tüm kıtayı da yok ettiği gerçeğini algılar.
Köle geçmişinden duyduğu acıyı, yapıcı bir güce dönüştürebilmeyi isteyen Aimé Césaire, Batı’nın hümanizm ideolojisinin
sömürgeyi, köleliği, eşitsizliği ve soykırımı meşru hale getirmesini yadsır. Emperyalizmin ve sömürgeciliğin yarattığı yıkımın
acısını çeken yazar için beyaz, sermayeyi temsil eder, siyah derili insanlar da emeği… Barbar Afrikalı imgesine karşı çıkan Aimé
Césaire, kurtuluşu, yerleşmiş düşünce uygulamalarını yadsımakta bulur.
Çalışmamızda, sömürgecilik eleştirisinin öncülerinden Aimé Césaire’in yapıtlarında öne çıkan sömürge, kölelik ve eşitsizlik
izlekleri metne bağlı inceleme yöntemi ışığında değerlendirilecektir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Fransız Dili, Edebiyatı ve Kültürü |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2017 |
Kabul Tarihi | 7 Eylül 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: 29 |