Bu çalışma, Türkiye ve Çin’in kalkınma süreçlerini sürdürülebilirlik ekseninde ele almakta olup ampirik bulgular ışığında bu ülkelerde kalkınmanın önde gelen sürdürülebilirlik göstergelerinden ne ölçüde etkilendiğini incelemektedir. Bu amaç doğrultusunda, dış borç stoku, enerji ithalatı, inovasyon, yatırım oranı, beşeri sermaye, gelir eşitsizliği ve yenilenebilir enerji gibi önde gelen sürdürülebilir kalkınma göstergelerinin kişi başına hasıla üzerindeki etkileri, her iki ülke için yedişer adet birbirinden ayrışık, gecikmesi dağıtılmış otoregresif modeller aracılığıyla tahmin edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre, sabit sermaye yatırımları, enerji ithalatı, beşeri sermaye, yerleşikler tarafından yapılan patent başvuruları ve yerleşik olmayanlar tarafından yapılan patent başvuruları her iki ülkede de kişi başına hasıla üzerinde olumlu bir etkiye sahipken, gelir eşitsizliği Türkiye’de negatif, Çin’de pozitif, yenilenebilir enerji kullanım oranı ise Türkiye’de pozitif, Çin’de negatif bir etkiye sahiptir. Bunların yanı sıra dış borç stokunun Türkiye’de negatif, Çin’de ise anlamsız bir etkiye sahip olduğu gözlenmiştir. Tüm bulgular bir araya getirildiğinde, her ne kadar her iki ülke de gelişmekte olan ülke statüsünde olsa da en azından sürdürülebilirlik bağlamında, bazı noktalarda oldukça farklılaşan iktisadi karakterlere sahip oldukları anlaşılmaktadır..
Bu çalışma, Manisa Celal Bayar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı, İktisadi Gelişme ve Uluslararası İktisat Programı’nda Ayşe GÜNDOĞAN tarafından Doç. Dr. Caner DEMİR danışmanlığında hazırlanan ve başarılı bir şekilde savunulan “Kalkınmanın Sürdürülebilirliği: Türkiye ve Çin’in Karşılaştırmalı Bir Analizi” başlıklı yüksek lisans tezinden türetilmiştir.
This study deals with the development processes of Türkiye and China in terms of sustainability and investigates to what extent the development processes in these countries were affected by leading sustainability indicators. Within this purpose, the impacts of selected sustainable development indicators such as external debt stock, energy import, innovation, share of investment, human capital, income inequality, and renewable energy on per capita output were estimated via the separated autoregressive distributed lag models for each country. The findings suggest that gross fixed capital formation, energy import, human capital, and both residential and non-residential patents have positive impacts on per capita output in both countries. Income inequality has a negative impact in Türkiye and a positive impact in China while the share of renewable energy usage has a positive impact in Türkiye and a negative impact in China. External debt stock, on the other hand, has a negative impact in Türkiye while no significant impact was observed in China. To sum up, even though these two countries have the status of developing countries, it is understood that they have quite different economic characters in some respects, at least in the context of sustainability.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Zaman Serileri Analizi, Kalkınma Ekonomisi - Makro, Sürdürülebilir Kalkınma |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 22 Mart 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 22 Mart 2024 |
Gönderilme Tarihi | 3 Aralık 2023 |
Kabul Tarihi | 30 Ocak 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 61 |