GİRİŞ ve AMAÇ: Dikkat
eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) olan çocuk ve ergenler dürtü kontrolü,
kendini sakinleştirme ve inhibisyon ile ilgili problemleri içeren öz-düzenleme
eksikliklerinden dolayı yetişkinlerle özellikle de kendi aileleriyle problemler
yaşamaktadırlar. Ayrıca ebeveyn tutumlarındaki sorunların, DEHB bulgularının
şiddetini artırmada önemli rol oynadığı bildirilmektedir. Bu iki durumdan
dolayı DEHB olan ergenlerin bağlanma örüntüleri ve ebeveynlik tutumları arasında
bir ilişki olabileceğini düşündük.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya DEHB tanısı koyulan 59 ergen ile herhangi bir
psikopatoloji saptanmayan 66 kontrol katılmıştır. Katılımcılara sosyodemografik
veri formu ve İlişki Ölçekleri Anketi, ebeveynlerine ise Aile Hayatı ve Çocuk
Yetiştirme Tutum Ölçeği uygulanmıştır.
BULGULAR: DEHB ve kontrol grubu arasında bağlanma stilleri açısından
istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmemiştir. DEHB olan ergenlerin
ebeveynlerinin istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde daha çok ev kadınlığını
reddetme, daha çok karı-koca geçimsizliği yaşadığı ve daha fazla baskı-disiplin
uyguladığı değerlendirilmiştir. DEHB’li ergenlerde ebeveyn tutumu olarak baskı
ve disiplin ile kayıtsız bağlanma arasında pozitif yönlü bir ilişki bulunmuştur.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamız, nörogelişimsel bir bozukluk olan DEHB takibinde
bağlanma özelliklerini ve ebeveyn tutumlarını değerlendirmenin bütüncül bir
yaklaşım olarak gerekli olabileceğini düşündürmüştür.
Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu bağlanma ebeveyn tutumu
Children and adolescents
with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) experience problems with
adults, especially with their parents, due to self-regulation deficiencies
involving impulse control, self-restraint and inhibition problems. It is also
reported that problems in parental attitudes play an important role in
increasing the severity of ADHD findings. Because of these two conditions, we
thought that there may be a relationship between attachment patterns and
parenting styles of adolescents with ADHD.
METHODS: 59 adolescents with ADHD and 66 adolescents without any
psychopathology were included in the study. Socio-demographic data form and
Adolescent Relationship Scales Questionnaire were applied to participants and
Parental Attitude Research Instrument was applied to their parents.
RESULTS: There was no statistically significant difference in attachment styles
between ADHD and control group. Parents of the ADHD group had significantly
higher scores in the subscales of rejection of the homemaking role, marital
conflict, and strict discipline than parents of the control group. Higher
levels of dismissing attachment style were associated with higher strict
discipline attitudes in the ADHD group.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Our study suggests that evaluation of attachment
characteristics and parental attitudes in ADHD that is a neurodevelopmental
disorder, may be necessary as an integrated approach.
Attention Deficit and Hyperactivity Disorder attachment parenting style
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 2 Ağustos 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 17 Sayı: 2 |