İşitme Engelli Çocuk ve Adölesanların Sağlık Durumları

Aslı Kırman; Hatice Yıldım Sarı

İşitme Engelli Çocuk ve Adölesanların Sağlık Durumları

Yıl 2011, Cilt: 9 Sayı: 3, 85 - 92, 01.12.2011

Öz

İşitme kaybı dünyada en yaygın olarak görülen engel türlerinden birisidir. Dünya SağlıkÖrgütü, 2005 yılında dünyada 278 milyon işitme engelli birey olduğunu belirtmektedir.Bunun 68 milyonunu işitme engelli çocuklar oluşturmaktadır. Türkiye'de ise, 0-19yaşları arasında 63.173 işitme kayıplı çocuk bulunmaktadır. İşitme engelli çocuklar,işitme yetersizliklerinin özelliğine bağlı olarak gelişim sürecinde bazı farklılıklargösterebilirler. Ancak, bu onların işiten akranlarından tamamen farklı olduğu anlamınagelmez. İşitme engelli çocuklarda erken başlangıçlı işitme kaybının etkileri sosyal,psikolojik, kültürel ve tıbbi alanlarda görülmektedir. Çocukların, tüm alanlardakigelişimleri için işitme yaşantılarının niteliği çok önemlidir. Bu nedenle doğuştan işitmekaybının erken tanısı ve erken rehabilitasyonu giderek önem kazanmaktadır.Günümüzde işitme engelli bireylerin ihtiyaçlarını karşılamanın yanı sıra işitme engelliçocukların eğitimlerini de kolaylaştırmayı amaçlayan çeşitli tipte işitme cihazları kullanılmaktadır

Anahtar Kelimeler

İşitme engelli, çocuk, sağlık

Kaynakça

1. Derinsu U, Akdaş F, Öztürk B, Genç A, Canatan D, Kayıkçı M et al. Özürlülük eğitimi; Yenidoğan İşitme Taraması Eğitim Kitabı, http://www.ozida.gov.tr/egitim/yit/.
2. Primary ear and hearing care training resource, World Health Organization, 2006 http://www.who.int/pbd/ deafness/activities/hearing_care/advanced.pdf.
3. Yağcı N, Cavlak U, Şahin G. İşitme engellilerde denge yeteneğinin incelenmesi üzerine bir çalışma, KBB forum, 2004;3:45-50.
4. Çakır N. Otolaringoloji, Baş ve Boyun Cerrahisi. Nobel Tıp Kitapevleri; 1999 p. 3-14.
5. Tüfekçioğlu U. İşitme engelliler, T.C. Anadolu Üniversitesi Yayınları; 1998; p. 107-20.
6. Kasapoğlu F. Çocuklarda Nörosensorial İşitme Kayıpları; 2003. http://kbb.uludag.edu.tr/pediatriknsik.htm.
7. Servonsky J, Opas SR. Nursing Management of Children. California: Jones and Bartlett publishers; 1987; p. 1241-6.
8. Gorlin RJ, Cohen MM. Epidemiology, Etiology and Genetic Patterns, In: Gorlin RJ, Toriello HV, Cohen MM, editörs, Hereditary Hearing Loss and Its Syndromes; Oxford University Pres US; 1995; p. 9-19.
9. Ekinci D. Türkçe konuşan işitme engelli çocukların ad durum eklerini kullanma becerilerinin incelenmesi. Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Dil ve Konuşma Terapistliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans tez. Eskişehir; 2007.
10. Thorsen A, Devantier L, Ovesen T. Attitudes towards prenatal diagnosis of deafness among parents to children with cochlear implants. 2009;171:1387-91.
11. Öztürk Ö, Silan F, Oğhan F, Egeli E, Belli S, Tokmak A et al. Evaluation of deaf children in a large series in Turkey, International Journal of Pediatric Otorhinolayngology, 2005;69:367-73.
12. Silan F, Demirci L, Egeli A, Egeli E, Önder Hİ, Öztürk Ö et al. Syndromic etiology in children at schools for the deaf in Turkey. International Journal of Pediatric Otorhinolaryngology 2004;68:1399-406.
13. Hindley PA. Mental health problems in deaf children, Current Paediatrics, 2005;15:114-9.
14. Marieb EN. Human Anatomy and Physiology. California; Benjamin cummings science publishing 1998;563-73.
15. Liu X, Xu L, Zhang S, Xu Y. Prevalence and aetiology of profound deafness in the general population of Sichuan. China, The Journal of Laryngology & Otology 1993;107:990-3.
16. Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, KBB ABD, Odyoloji Bilim Dalı, Ülkemizde işitme engellilerin durumu. http://www.odyoloji.gazi.edu.tr/.
17. Özsoy B. Türkçe konuşan 7-12 yaş işitme engelli çocuklarda ünlü seslerin süre ve frekans özellikleri ile konuşma anlaşılırlığı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Dil ve Konuşma Terapistliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans tezi. Eskişehir 2007.
18. Akçamete G. İşitme engellilerin eğitiminde öğretmen el kitabı; Ankara; 2003.
19. Girgin MC. İşitme engelli çocukların konuşma edinimi eğitiminde dinleme becerilerinin önemi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi; Özel Eğitim Dergisi 2006;7:15-28.
20. Tezer N. Okul öncesi 5-6 yaş ve okul dönemi 10-11 yaş normal işiten çocukların işitme engelli çocuklar ve işitme cihazları hakkındaki düşünceleri ve entegrasyonun etkileri. Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 1999;24:66-73.
21. Bennett KE, Haggard MP. Middle ear disease was associated with some behaviour problems at 5 and 10 years of age, Outcomes from middle ear disease. Arch Dis Child 1999. Jan 80: 28–35, http://ebn.bmj.com/cgi/reprint/2/4/127
22. Aile eğitim rehberi, Dil ve konuşma özürlüler. http://www.ozida.gov.tr/egitim/egitimseti/konusma.htm.
23. Barker DH, Quittner AL, Fink NE, Eisenberg LS, Tobey EA, Niparko JK. Predicting behavior problems in deaf and hearing children: the influences of language, attention, and parentchild communication. Dev Psychopathol 2009;21:373-92.
24. Neyzi O, Günöz H. Büyüme gelişme ve bozuklukları, In: Neyzi O, Ertuğrul T, eds. Pediatri; Nobel Tıp Kitabevi; 1989. p. 85-8.
25. Flexer C. Classroom management of children with minimal hearing loss. The Hearing Journal 1995;48:53-8.
26. Northern JL, Downs MP. Hearing In Children. Lippincott Williams & Wilkins; 2001. p. 341-76.
27. Keilmann A, Limberger A, Mann WJ. Psychological and physical well-being in hearing-impaired children. International Journal of Pediatric Otorhinolaryngology; 2007;71:1747-52.
28. Fellinger J, Holzinger D, Sattel H, Laucht M. Mental health and quality of life in deaf pupils, Child and Adolescant Psychiatry 2008;17:414-23.
29. Hatipoğlu A. Normal ve işitme engelli çocuklarda denge alıştırmalarının denge becerilerine etkisinin incelenmesi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitim Ve Spor Öğretmenliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans tezi, İstanbul; 2005.
30. Wake M, Hughes EK, Collins CM, Poulakis Z. Parent reported health related quality of life in children with congenital hearing loss: A population study, Academic pediatrics the official journal of the Academic pediatrics association, 2004;4:411-7.
31. Streufert AM. Quality of life measure for adolescents and children with hearing loss, 2008, Washington University School of Medicine Program in Audiology and Communication Sciences. http://dspace.wustl.edu/bitstream/1838/679/1/Streufert.
32. Huber M. Health-related quality of life of Austrian children and adolescents with cochlear implants, International journal of pediatric otorhinolaryngology, 2005;69:1089-101.
33. Warner-Czyz AD, Loy B, Roland PS, Tong L, Tobey EA. Parent versus child assessment of quality of life in children using cochlear implants, International journal of pediatric otorhinolaryngology 2009;73:1423-9.
34. Freeman RD, Malkin SF, Hastings JO. Psychological problems of deaf children and their families: A comparative study. American Annals of the Deaf 1975;4:391-405.
35. Özbey Ç. İşitme kayıplı çocuğun sosyal çevresine uyumu. http://www.cetinozbey.com.
36. Eldik TV, Treffers DA, Veerman JW. Verhulst FC. Mental health problems of deaf Dutch children as indicated by parents' responses to the child behavior checklist, American annals of the deaf, 2004;5:390-5.
37. Knoors H, Vervloed MPJ. Educational programming for deaf children with multiple disabilities. In: Marschark M, Spencer PE, editörs, Oxford University Press 2003. p. 82-96.
38. Lindsey M. Comprehensive health care services for people with learning disabilities, Advances in Psychiatric Treatment, 2002;8:138-48.
39. Küçük Y. İşitme engelli çocukların topluma uyum sorunları ve umutsuzluk düzeylerinin belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi. 2001.
40. Gent TV, Goedhart AW, Hindley PA, Treffers PDA. Prevalence and correlates of psychopathology in a sample of deaf adolescents, Journal of Child Psychology and Psychiatry, 2007;9:950-8.
41. Eldik TV. Mental health problems of Dutch youth with hearing loss as shown on the youth self-report, American annals of the deaf 2005;150:11-6.
42. Trybus RJ, Karchmer MA, Kerstetter P, Hicks W. The demographics of deafness from maternal rubella, American Annals of the Deaf 1980;11:977-84.
43. Hindley PA, Hill PD, McGuigan S, Kitson N. Psychiatric disorder in deaf and hearing impaired children and young people: a prevalence study, Journal of Child Psychology and Psychiatry, 1994;5:917-34.
44. Mejstad L, Kerstin H, Svedin CG. Mental health and self-image among deaf and hard of hearing children, American Annals Of The Deaf 2009;5:504-15.
45. Bailly D, Dechoulydelenclave MB, Lauwerier L. Hearing impairment and psychopathological disorders in children and adolescents: Review of the recent literature 2003;29:29-37.
46. Sass-Lehrer M, Bodner-Johnson B. Early intervention: Current approaches to family centred programming. In: Marschark M, Spencer PE, eds. Oxford Handbook of Deaf Studies, Language and Education, US: Oxford University Press; 2003: .p. 65-81.
47. İşitme kayıplı çocuklar ve konuşma gelişimi. http://www.isitmekaybi.com.
48. Türkiye Özürlüler Araştırması Temel Göstergeleri. 2002. http://www.tsd.org.tr/index.php

Health Status of Hearing Impaired Children and Adolescents

Yıl 2011, Cilt: 9 Sayı: 3, 85 - 92, 01.12.2011

Aslı Kırman , Hatice Yıldım Sarı

Öz

Hearing loss, is one of the world's most widespread physical handicaps. WHO reported278 million hearing-impaired individuals including 68 million children. In Turkey, there are63.173 children with hearing loss between the ages of 0-19. Hearing impaired children,may show some differences in their developmental process depending on theirproperties of their hearing problem. However, it does not that they are totally differentfrom their hearing peers. Hearing impairment in early life have negative impacts in social,psychological, cultural, and medical aspects.Hearing quality is very important in allaspects of child development. Therefore, early diagnosis of congenital hearing loss andearly rehabilitation is crucial. Currently, various hearing devices are utilized to not onlyrehabilitate hearing-impaired individuals, but also to facilitate the education of children

Anahtar Kelimeler

Hearing impaired, children, health

Kaynakça

1. Derinsu U, Akdaş F, Öztürk B, Genç A, Canatan D, Kayıkçı M et al. Özürlülük eğitimi; Yenidoğan İşitme Taraması Eğitim Kitabı, http://www.ozida.gov.tr/egitim/yit/.
2. Primary ear and hearing care training resource, World Health Organization, 2006 http://www.who.int/pbd/ deafness/activities/hearing_care/advanced.pdf.
3. Yağcı N, Cavlak U, Şahin G. İşitme engellilerde denge yeteneğinin incelenmesi üzerine bir çalışma, KBB forum, 2004;3:45-50.
4. Çakır N. Otolaringoloji, Baş ve Boyun Cerrahisi. Nobel Tıp Kitapevleri; 1999 p. 3-14.
5. Tüfekçioğlu U. İşitme engelliler, T.C. Anadolu Üniversitesi Yayınları; 1998; p. 107-20.
6. Kasapoğlu F. Çocuklarda Nörosensorial İşitme Kayıpları; 2003. http://kbb.uludag.edu.tr/pediatriknsik.htm.
7. Servonsky J, Opas SR. Nursing Management of Children. California: Jones and Bartlett publishers; 1987; p. 1241-6.
8. Gorlin RJ, Cohen MM. Epidemiology, Etiology and Genetic Patterns, In: Gorlin RJ, Toriello HV, Cohen MM, editörs, Hereditary Hearing Loss and Its Syndromes; Oxford University Pres US; 1995; p. 9-19.
9. Ekinci D. Türkçe konuşan işitme engelli çocukların ad durum eklerini kullanma becerilerinin incelenmesi. Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Dil ve Konuşma Terapistliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans tez. Eskişehir; 2007.
10. Thorsen A, Devantier L, Ovesen T. Attitudes towards prenatal diagnosis of deafness among parents to children with cochlear implants. 2009;171:1387-91.
11. Öztürk Ö, Silan F, Oğhan F, Egeli E, Belli S, Tokmak A et al. Evaluation of deaf children in a large series in Turkey, International Journal of Pediatric Otorhinolayngology, 2005;69:367-73.
12. Silan F, Demirci L, Egeli A, Egeli E, Önder Hİ, Öztürk Ö et al. Syndromic etiology in children at schools for the deaf in Turkey. International Journal of Pediatric Otorhinolaryngology 2004;68:1399-406.
13. Hindley PA. Mental health problems in deaf children, Current Paediatrics, 2005;15:114-9.
14. Marieb EN. Human Anatomy and Physiology. California; Benjamin cummings science publishing 1998;563-73.
15. Liu X, Xu L, Zhang S, Xu Y. Prevalence and aetiology of profound deafness in the general population of Sichuan. China, The Journal of Laryngology & Otology 1993;107:990-3.
16. Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, KBB ABD, Odyoloji Bilim Dalı, Ülkemizde işitme engellilerin durumu. http://www.odyoloji.gazi.edu.tr/.
17. Özsoy B. Türkçe konuşan 7-12 yaş işitme engelli çocuklarda ünlü seslerin süre ve frekans özellikleri ile konuşma anlaşılırlığı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Dil ve Konuşma Terapistliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans tezi. Eskişehir 2007.
18. Akçamete G. İşitme engellilerin eğitiminde öğretmen el kitabı; Ankara; 2003.
19. Girgin MC. İşitme engelli çocukların konuşma edinimi eğitiminde dinleme becerilerinin önemi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi; Özel Eğitim Dergisi 2006;7:15-28.
20. Tezer N. Okul öncesi 5-6 yaş ve okul dönemi 10-11 yaş normal işiten çocukların işitme engelli çocuklar ve işitme cihazları hakkındaki düşünceleri ve entegrasyonun etkileri. Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 1999;24:66-73.
21. Bennett KE, Haggard MP. Middle ear disease was associated with some behaviour problems at 5 and 10 years of age, Outcomes from middle ear disease. Arch Dis Child 1999. Jan 80: 28–35, http://ebn.bmj.com/cgi/reprint/2/4/127
22. Aile eğitim rehberi, Dil ve konuşma özürlüler. http://www.ozida.gov.tr/egitim/egitimseti/konusma.htm.
23. Barker DH, Quittner AL, Fink NE, Eisenberg LS, Tobey EA, Niparko JK. Predicting behavior problems in deaf and hearing children: the influences of language, attention, and parentchild communication. Dev Psychopathol 2009;21:373-92.
24. Neyzi O, Günöz H. Büyüme gelişme ve bozuklukları, In: Neyzi O, Ertuğrul T, eds. Pediatri; Nobel Tıp Kitabevi; 1989. p. 85-8.
25. Flexer C. Classroom management of children with minimal hearing loss. The Hearing Journal 1995;48:53-8.
26. Northern JL, Downs MP. Hearing In Children. Lippincott Williams & Wilkins; 2001. p. 341-76.
27. Keilmann A, Limberger A, Mann WJ. Psychological and physical well-being in hearing-impaired children. International Journal of Pediatric Otorhinolaryngology; 2007;71:1747-52.
28. Fellinger J, Holzinger D, Sattel H, Laucht M. Mental health and quality of life in deaf pupils, Child and Adolescant Psychiatry 2008;17:414-23.
29. Hatipoğlu A. Normal ve işitme engelli çocuklarda denge alıştırmalarının denge becerilerine etkisinin incelenmesi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitim Ve Spor Öğretmenliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans tezi, İstanbul; 2005.
30. Wake M, Hughes EK, Collins CM, Poulakis Z. Parent reported health related quality of life in children with congenital hearing loss: A population study, Academic pediatrics the official journal of the Academic pediatrics association, 2004;4:411-7.
31. Streufert AM. Quality of life measure for adolescents and children with hearing loss, 2008, Washington University School of Medicine Program in Audiology and Communication Sciences. http://dspace.wustl.edu/bitstream/1838/679/1/Streufert.
32. Huber M. Health-related quality of life of Austrian children and adolescents with cochlear implants, International journal of pediatric otorhinolaryngology, 2005;69:1089-101.
33. Warner-Czyz AD, Loy B, Roland PS, Tong L, Tobey EA. Parent versus child assessment of quality of life in children using cochlear implants, International journal of pediatric otorhinolaryngology 2009;73:1423-9.
34. Freeman RD, Malkin SF, Hastings JO. Psychological problems of deaf children and their families: A comparative study. American Annals of the Deaf 1975;4:391-405.
35. Özbey Ç. İşitme kayıplı çocuğun sosyal çevresine uyumu. http://www.cetinozbey.com.
36. Eldik TV, Treffers DA, Veerman JW. Verhulst FC. Mental health problems of deaf Dutch children as indicated by parents' responses to the child behavior checklist, American annals of the deaf, 2004;5:390-5.
37. Knoors H, Vervloed MPJ. Educational programming for deaf children with multiple disabilities. In: Marschark M, Spencer PE, editörs, Oxford University Press 2003. p. 82-96.
38. Lindsey M. Comprehensive health care services for people with learning disabilities, Advances in Psychiatric Treatment, 2002;8:138-48.
39. Küçük Y. İşitme engelli çocukların topluma uyum sorunları ve umutsuzluk düzeylerinin belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi. 2001.
40. Gent TV, Goedhart AW, Hindley PA, Treffers PDA. Prevalence and correlates of psychopathology in a sample of deaf adolescents, Journal of Child Psychology and Psychiatry, 2007;9:950-8.
41. Eldik TV. Mental health problems of Dutch youth with hearing loss as shown on the youth self-report, American annals of the deaf 2005;150:11-6.
42. Trybus RJ, Karchmer MA, Kerstetter P, Hicks W. The demographics of deafness from maternal rubella, American Annals of the Deaf 1980;11:977-84.
43. Hindley PA, Hill PD, McGuigan S, Kitson N. Psychiatric disorder in deaf and hearing impaired children and young people: a prevalence study, Journal of Child Psychology and Psychiatry, 1994;5:917-34.
44. Mejstad L, Kerstin H, Svedin CG. Mental health and self-image among deaf and hard of hearing children, American Annals Of The Deaf 2009;5:504-15.
45. Bailly D, Dechoulydelenclave MB, Lauwerier L. Hearing impairment and psychopathological disorders in children and adolescents: Review of the recent literature 2003;29:29-37.
46. Sass-Lehrer M, Bodner-Johnson B. Early intervention: Current approaches to family centred programming. In: Marschark M, Spencer PE, eds. Oxford Handbook of Deaf Studies, Language and Education, US: Oxford University Press; 2003: .p. 65-81.
47. İşitme kayıplı çocuklar ve konuşma gelişimi. http://www.isitmekaybi.com.
48. Türkiye Özürlüler Araştırması Temel Göstergeleri. 2002. http://www.tsd.org.tr/index.php

Toplam 48 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	Türkçe
Bölüm	Collection
Yazarlar	Aslı Kırman Hatice Yıldım Sarı Bu kişi benim
Yayımlanma Tarihi	1 Aralık 2011
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2011 Cilt: 9 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA	Kırman, A., & Yıldım Sarı, H. (2011). İşitme Engelli Çocuk ve Adölesanların Sağlık Durumları. Güncel Pediatri, 9(3), 85-92.
AMA	Kırman A, Yıldım Sarı H. İşitme Engelli Çocuk ve Adölesanların Sağlık Durumları. Güncel Pediatri. Aralık 2011;9(3):85-92.
Chicago	Kırman, Aslı, ve Hatice Yıldım Sarı. “İşitme Engelli Çocuk Ve Adölesanların Sağlık Durumları”. Güncel Pediatri 9, sy. 3 (Aralık 2011): 85-92.
EndNote	Kırman A, Yıldım Sarı H (01 Aralık 2011) İşitme Engelli Çocuk ve Adölesanların Sağlık Durumları. Güncel Pediatri 9 3 85–92.
IEEE	A. Kırman ve H. Yıldım Sarı, “İşitme Engelli Çocuk ve Adölesanların Sağlık Durumları”, Güncel Pediatri, c. 9, sy. 3, ss. 85–92, 2011.
ISNAD	Kırman, Aslı - Yıldım Sarı, Hatice. “İşitme Engelli Çocuk Ve Adölesanların Sağlık Durumları”. Güncel Pediatri 9/3 (Aralık 2011), 85-92.
JAMA	Kırman A, Yıldım Sarı H. İşitme Engelli Çocuk ve Adölesanların Sağlık Durumları. Güncel Pediatri. 2011;9:85–92.
MLA	Kırman, Aslı ve Hatice Yıldım Sarı. “İşitme Engelli Çocuk Ve Adölesanların Sağlık Durumları”. Güncel Pediatri, c. 9, sy. 3, 2011, ss. 85-92.
Vancouver	Kırman A, Yıldım Sarı H. İşitme Engelli Çocuk ve Adölesanların Sağlık Durumları. Güncel Pediatri. 2011;9(3):85-92.

Makale Dosyaları

Tam Metin