The Effect of Digital Storytelling Technique on The Attitudes of Students toward Teaching Technologies

Yıl 2016, Cilt: 6 Sayı: 2 - Cilt: 6 Sayı: 2, 147 - 168, 14.07.2016

Fatih Balaman

Öz

In this study, the effect of Digital Storytelling method on the attitudes of students toward teaching technologies is investigated. The study group was composed of 20 students at Mustafa Kemal University’s Kırıkhan Vocational School for 2014-2015 spring term academic period. Seven study groups were designed by appointing two or three students for each, and the social norms themed digital stories were prepared as assignments. One grouped pre-test / post-test model based on semi experimental design was chosen for study, and the Education Technologies attitudes scale was performed before and after the study. Following the post-test implementation, interviews with students were also performed. The relational samples created between the pretest and post-test was analyzed via t test. The results indicate that the Digital Storytelling method has a positive effect on students’ attitudes toward education technologies, although this result was not statistically significant. According to the interview results, it was also concluded the digital stories can be used as instructional materials, and it can also increase the level of knowledge and interest upon subject via using the education technologies.

Anahtar Kelimeler

Digital story, Teaching, Technology.

Dijital öyküleme yönteminin öğrencilerin öğretim teknolojilerine yönelik tutumlarına etkisi

Öz

Çalışmada Dijital Öyküleme yönteminin öğrencilerin Öğretim Teknolojileri’ne yönelik tutumlarına etkisi araştırılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu Mustafa Kemal Üniversitesi Kırıkhan Meslek Yüksekokulunda 2014-2015 öğretim yılı bahar yarıyılında öğrenim gören 20 öğrenciden oluşmaktadır. Her biri iki veya üç kişi olmak üzere toplam yedi gruptan oluşan çalışma grubu öğrencileri, konuları toplumsal kurallar olan dijital öyküler hazırlamışlardır. Tek gruplu ön test - son test modelli yarı deneysel olarak tasarlanan çalışmada öğrencilere uygulama öncesinde ve sonrasında Öğretim Teknolojileri’ne Yönelik Tutum Ölçeği uygulanmıştır. Çalışma sonunda öğrenciler ile görüşme yapılmıştır. Ön test ile son test arasında gerçekleştirilen İlişkili Örneklemler t-Testi sonuçlarına göre Dijital Öyküleme Yöntemi’nin öğrencilerin Öğretim Teknolojileri'ne yönelik tutumlarına olumlu yönde etkisi olduğu fakat bu etkinin istatistiksel olarak anlamlı olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Görüşme sonuçlarına göre ise dijital öykülerin öğrenme materyali olarak kullanılabileceği, Öğretim Teknolojileri kullanımı ile ilgili bilgi düzeyini ve konuya karşı ilgiyi artırdığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Dijital öykü, Öğretim, Teknoloji.

Kaynakça

• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Karadeniz, Ş., Akgün, Ö. E., & Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Campbell, T. (2012). Digital storytelling in an elementary classroom: Going beyond entertainment. Social and Behavioral Sciences, 69, 385 – 393.
• Gömleksiz, M. N. (2004). Use of education technology in english classes. The Turkish Online Journal of Educational Technology – TOJET, 3(2), 71-77.
• İnceelli, A. (2005). Dijital hikaye anlatımının bileşenleri. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 4(3), 132-142 .
• Kajder, S., & Swenson, J. (2004). Digital images in the language arts classroom. International Society for Technology in Education, 31(8), 18-46.
• Karadağ, E., & Ayvaz Tunç, Ö. (2013). Postmodern oluşturmacılığa dijital öyküleme. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(4), 310-315.
• Karasar, N. (2007). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Malitaa, L., & Martin, C. (2010). Digital storytelling as web passport to success in the 21st century. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 3060–3064.
• Menezes, H. (2012). Using digital storytelling to improve literacy skills. IADIS International Conference on Cognition and Exploratory Learning in Digital Age (CELDA), (pp. 299-301). Madrid.
• Metin, M., Kaleli Yılmaz, G., Coşkun, K., & Birişçi, S. (2012). Developing an attitude scale towards using ınstructional technologies for pre-service teachers. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 11(1), 36-45.
• Michalski, P., Hodges, D., & Banister, S. (2005). Digital storytelling in the middle childhood special education classroom: A teacher’s story of adaptations. Teaching Exceptional Children Plus, 1(4), n4.
• Minga, T. S., Sim, L. Y., Mahmud, N., Kee, L. L., Zabidi, A. N., & Ismail, K. (2014). Enhancing 21st century learning skills via digital storytelling: voices of malaysian teachers and undergraduates. Social and Behavioral Sciences, 118, 489 – 494.
• Pavón, A. S., Cámara, B. S., & Sanz, A. G. (2012). The use of digital storytelling for esp in a technical english course for aerospace engineers. European Association for Computer Assisted Language Learning, 20(2), 68-79.
• Psomos, P., & Kordaki, M. (2012). Pedagogical analysis of educational digital storytelling environments of the last five years. Social and Behavioral Sciences, 46, 1213 – 1218.
• Razmia, M., Pouralib, S., & Nozad, S. (2014). Digital storytelling in efl classroom (oral presentation of the story): a pathway to improve oral production. Social and Behavioral Sciences, 98, 1541 – 1544.
• Skouge, J., & Rao, K. (2009). Digital storytelling in teacher education: creating transformations through narrative. New Media in Higher Education, 42(1), 54-60.
• Song, Q., He, L., & Hu, X. (2012). To improve the interactivity of the history educational games with digital interactive storytelling. Physics Procedia, 33, 1798 – 1802.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. İstanbul: Seçkin Yayıncılık.
• Yüzer, V., & Kılınç, H. (2015). Açık öğrenme sistemlerinde dijital öykülemeden faydalanmak. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(1), 243-250.