Örgün Eğitimde Sürekli ve Uygulamalı Trafik Eğitiminin, Çocukların Trafik Bilgi ve Algısına Etkisi

Yıl 2016, Cilt: 6 Sayı: 2 - Cilt: 6 Sayı: 2, 213 - 232, 14.07.2016

Ozan Kavsıracı Seda Hatipoğlu

Öz

Trafik, günümüzün önemli halk sağlığı sorunlarından biridir. Yol açtığı maddi ve manevi kayıplar sebebi ile tüm dünya ülkelerinin mücadele ettiği önemli sorunların başında gelmektedir. Güvenli bir trafik ortamı oluşturmak ve trafikteki mevcut kaza risklerini en aza indirmek için küçük yaşlardan itibaren çocuklara trafik eğitimi verilmesi çok önemlidir. Çocuklara trafik kültür ve bilincinin aşılanması, örgün eğitim içerisinde kapsamlı, sürekli ve sistemli olarak verilecek trafik güvenliği eğitimi ile mümkündür. Küçük yaşlarda başlayacak trafik eğitimi çocukların doğru davranış modellerini kazanmasını sağlayacaktır. Bu çalışmada; trafik olgusu, ülkemizdeki trafik güvenliği eğitimi, örgün eğitim sisteminin içindeki yeri, çocuk trafik güvenliği eğitiminin önemi, hedefleri ve amaçları, konularına değinilmiştir. Ankara ilinden iki farklı okul seçilerek anket çalışması yapılmış ve bu iki okul öğrencileri arasındaki trafik bilgi ve algı farkı ortaya konulmuştur. Seçilen A okulunda Milli Eğitim Bakanlığı müfredatı uygulanmakta olup “trafik” konusu 4. sınıfa kadar diğer derslerin içerisinde verilmektedir. B okulunda ise 1. sınıftan itibaren hem teorik hem de okulun içerisinde bulunan çocuk trafik eğitim parkı vasıtasıyla uygulamalı bir şekilde trafik güvenliği eğitimi verilmektedir. Çalışma sonucunda; trafik konusunda sürekli ve uygulamalı trafik eğitimi alan çocukların trafik kurallarını daha iyi bildiği ve içselleştirdiği ortaya konulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Çocuk, Trafik eğitimi, Örgün eğitim.

The Effect of Regular and Practical Traffic Training in Formal Educatıon on Children's Traffic Knowledge and Perception

Öz

Today, traffic is one of the important issues in public health. Due to physical and mental losses it caused, it is one of the problems that whole world struggle against. It is extremely important to give children traffic training starting from early ages to create a safe traffic environment and minimize the current accident risk on traffic. It is only possible with comprehensive, constant and systematic traffic security training in formal education, to make the children gain the habit and awareness of traffic. Traffic training that starts at an early age would make children gain correct behavioral pattern. In this study subjects such as; concept of traffic, traffic security training in our country, it’s place in formal education, importance of juvenile traffic security training, aims and purposes, examined. Two different schools from the city of Ankara has been chosen for survey and the difference of knowledge and sense of traffic between students of these two school is introduced. In the School A curriculum of ministry of education is practiced and subject of traffic is narrowly mentioned in other classes until fourth grade. In the School B traffic security training is provided both theoretical and practical with the help of “juvenile traffic training park” inside school, starting from first grade. As a result of the study; it is demonstrated that the children who receive regular and practical traffic training, understand and internalize traffic rules.

Anahtar Kelimeler

Child, Traffic education, Formal education.

Kaynakça

• Bay, N., Akduman, G. & Alisinanoğlu, F. (2009). Trafik kazalarının çocuklar üzerine etkisi. Ulaşım ve Trafik Güvenliği Dergisi, 3 (1), 17-21.
• Bay, Y., Akduman, G. (2009). İlköğretim öğrencilerinin trafik konusunda bilinçlenmesi ve duyarlılıklarının artırılmasına yönelik amaç ve kazanımlar. Ulaşım ve Trafik Güvenliği Dergisi, 3 (1), 10-15.
• Bly, P., Jones, K. & Christie, N. (2005). Child pedestrian exposure and accidents - further analyses of data from a European comparative study. Road Safety Research Report, 56.
• Christoffel, K., Donovan M. & Schofer J., (1996). Psychosocial factors in childhood pedestrian injury: a matched casecontrol study. Pediatrics, 97, 33–42.
• Çocuk Trafik Eğitimi Çaliştay Raporu (ÇTÇR). (2013). Emniyet Genel Müdürlüğü, Trafik Hizmetleri Başkanlığı, Ankara.
• DaCoTA. (2012). Children in Road Traffic.
• Durkin, M. S., Davidson, L. L., Kuhn, L., O’connor, P. & Barlow, B. (1994). Low-income neighborhoods and the risk of severe pediatric injury: a small-area analysis in Northern Manhattan. American Journal of Public Health, 34:587592.
• EGM. (2015). Trafik levhalarının bilinilirliği çalışması raporu, Retrieved November 11, 2015, from www.trafik.gov.tr/SiteAssets/Yayinlar/Trafik_isaretleri_kitapozet.docx.
• Gregersen, N. P. & Nolen, S. (1994). Children's road safety and the strategy of voluntary traffic safety clubs. Accident Analysis and Prevention, 2, 463-470.
• Güven, G., Akduman, G. & Alisinanoğlu, F. (2009). Çocuklar ve trafik kazaları. Ulaşım ve Trafik Güvenliği Dergisi, 3 (1), 16-18.
• Hatipoğlu, S., Özdemir S. & Arikan, E. (2012). Türkiye’de ilköğretim okullarında verilen trafik eğitiminin farklı ülkelerde verilen eğitimle karşılaştırılarak incelenmesi ve geliştirilmesi için öneriler. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12 (2), 9-22.
• Hatipoğlu, S. (2011). Okul öncesi çağı çocuklarının trafik bilgi ve algıları. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 3, 23-28.
• International Traffic Safety Data And Analysis Group (ITSD). (2013). Road Safety Annual Report, OECD.
• Jonah, B. A. & Engel, G. R. (1983). Measuring the relative risk of pedestrian accidents. Accident Analysis and Prevention, 15, 193-206.
• Kavsiraci, O. (2014). Örgün eğitimde sürekli ve uygulamalı trafik eğitiminin çocukların trafik bilgi ve algısına etkisi. Unpublished master’s thesis, Polis Akademisi Başkanlığı Güvenlik Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Knoblauch, R. L., Tobey, H. N. & Shunman, E. M. (1984). Pedestrian characteristics and exposure methods. Transportation Research Record, 959, 35-41. MEB. (2015). Trafik www.ttkb.meb.gov.tr/program2.aspx. dersi müfredat programı, Retrieved July 14, 2014, from
• Neuman-Opitz, N. (2008). Radfahren in der ersten und zweiten Klasse. Eine empirische Studie, 33-42.
• Payam, M. (2012). İlk ve ortaöğretim okullarında trafik eğitimindeki temel sorunlar: Siirt ili örneği. Unpublished doctorate dissertation, Polis Akademisi Başkanlığı, Güvenlik Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Pieper, W. (1990). Entwicklung der wahrnehmung. Angewandte Entwicklungspsychologie des Kindes- und Jugendalters, 19-46.
• Raftery, S.J. & Wundersitz, L.N. (2011). The efficacy of road safety education in schools: A review of current approaches. Criminology, 50, 88-100
• Roberts, I. & Norton, R. (1994). Auckland children’s exposure to risk as pedestrians. New Zealand Medicine Journal, 107, 331-333.
• Şencan, H. (2002). Öğrencilerin eğitimi değerlendirme verilerinin analizinde ve yorumlanmasında dikkat edilmesi gereken hususlar. İ.Ü. İşletme Fakültesi Dergisi, 31, 49-69.
• Şimşek, Ö., Akduman, G. & Alisinanoğlu, F. (2009). Çocuklarda trafik güvenliği eğitiminin önemi. Ulaşım ve Trafik Güvenliği Dergisi, 3 (1), 5-9.
• Tombaklar, Ö.H. (2002). Çocuklar ve trafik kazaları. In Proceedings of Uluslararası Trafik ve Yol Güvenliği Kongresi, Ankara.
• Quraishi, A. Y., Mickalide, A. D. & Cody, B. E. (2005). Follow the leader: a national study of safety role modeling among parents and children. Centre for Automotive Safety Research (CASR), Adelaide.
• Zeedyk S. & Wallace L. (2001). Children and road safety: increasing knowledge does not improve behavior. British Journal of Educational Psychology, 71, 573-594.