Mesleki Kıdemleri Farklı Fen Bilimleri Öğretmenlerinin Öğrenme- Öğretme Sürecini Düzenleme Biçimlerinin Karşılaştırılması

Yıl 2015, Cilt: 5 Sayı: 5 - Cilt: 5 Sayı: 5, 637 - 666, 14.07.2016

İzzet Lal Mediha Sarı

Öz

Bu çalışmanın amacı mesleki kıdemleri farklı fen bilimleri öğretmenlerinin öğrenme-öğretme sürecini düzenleme biçimlerini incelemektir. Aksaray il merkezinde benzer özelliklere sahip devlet okullarında görevli, dokuz fen bilimleri öğretmeni araştırmanın çalışma grubunu oluşturmaktadır. Gözlem ve görüşme yoluyla elde edilen veriler, betimsel analiz ile çözümlenmiştir. Veriler, öğretmenlerin ders öncesi, derse giriş etkinlikleri, dersi işleyiş biçimleri ve değerlendirme şekillerine analiz edilmiştir. Analiz sonuçlarına göre ders öncesinde içerik, öğrenme ortamı ve farklı düzeydeki öğrencilere yönelik çeşitli hazırlıkların yapıldığı; dikkat çekme, güdüleme, hedeften haberdar etme ve önkoşul bilgileri hatırlatma şeklindeki dersin giriş etkinliklerinde mesleki kıdeme göre çeşitli farklılaşmalar olduğu; düz anlatım, soru-cevap ve gösterinin öğretmenlerin ders işlerken ortak olarak kullandıkları yöntem ve teknikler olduğu fakat uygulanan öğretim yöntem ve teknikleri ile kullanılan materyallerde en çok çeşitliliğin 11-20 yıl arası kıdeme sahip öğretmenlerde olduğu ortaya çıkmıştır. Kıdemi yüksek olan öğretmenlerin sınıflarında öğrencilerin derse daha az katıldıkları gözlenmiştir. Günlük yaşamla ilişkilendirme 1-10 yıl arası; ana ve yan noktaları vurgulama 11-20 yıl arası; ara özetler yapma ise 21 ve üzeri yıl kıdeme sahip öğretmenlerin derslerinde eksik bıraktıkları noktalar olmuştur.

Anahtar Kelimeler

Fen bilimleri, Mesleki kıdem, Öğrenme- öğretme süreci.

Comparison of the Organization of Teaching-Learning Process by Different Occupational Seniority Science Teachers

Öz

The aim of this study is to examine regulation of priority in the different teaching-learning process of science teachers format. Nine science teachers attendant in state schools with similar properties in Aksaray, constitute the working group's research. The data obtained through observation and interviews were analyzed descriptively.According to the results of teachers findings related to the preparation before the course examined three categories including content, learning environment, findings for students of different levels. All three groups of teachers said that they had made several preparations under this category before the course. The activities that took place in the introduction of class by teacher were examined in the form of reminders, class teacher attention, motivation, to notify the target and prerequisite information and it was determined that several variations based on priority in that category. According to the findings relating to the course of teacher workings, question-answer and lectures were used in three groups. The most diverse materials and teaching methods and techniques in the course belongs to teachers with priority between 11-20 years. While the priority of teachers increases student participation in the course decreases. 1-10 years from associating with everyday life; between the main and sub-points highlighting 11-20 years; making summaries are 21 and older teachers with seniority they left missing in the course of those points.

Anahtar Kelimeler

Science, Occupational seniority, Teaching-learning process.

Kaynakça

• insufficient in the end stage. It was found that between 11-20 years seniority teachers do not care enough to last overview; No teacher was found to be about to repeat important points. After the theme there are different methods of each group to determine students' levels. Between 11-20 years teachers with seniority most talked about the diversity of measurement tools they use to determine the success of the students. Okur (2008), in his study for the 4th and 5th graders
• Balcı, A. (2007). Etkili okul ve okul geliştirme. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Baş, G. (2012). Gagne’nin öğretim etkinlikleri modelinin öğrencilerin akademik başarılarına ve İngilizce dersine yönelik tutumlarına etkileri. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25 (2), 433-457.
• Brooks, G., & Brooks, M. G. (1993). The Case for constructivist classrooms. Virginia: ASCD Alexandria.
• Çubukçu, Z. (2008). Eğitim programı tasarımı ve geliştirilmesi. In B. Duman(Ed.), Öğretim ilke ve yöntemleri (pp. 132-178). Ankara: Maya Akademi.
• Demirel, Ö. (1999). Planlamadan değerlendirmeye öğretme sanatı. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Demirel, Ö. (2005). Öğretmen sanatı. Ankara: Pegem Akademi.
• Erdal, H. (2007). 2005 İlköğretim matematik programı ölçme değerlendirme kısmının incelenmesi.
• Unpublished master’s thesis, Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar. Ertürk, S. (1994). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Meteksan Yayınevi.
• Güven, B. (1999). İlköğretim I. kademe 4. ve 5. sınıf fen bilgisi derslerinde sınıf öğretmenlerinin deney yöntemine yer verme durumu. Unpublished master’ s thesis, Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
• Güven, B., & Sözer, M. A. (2007). Öğretmen adaylarının öğretimin bireyselleştirmesine ilişkin görüşleri.
• Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 89-99. Küçük, Düzkaya N. (2008). İlköğretim II. kademe fen bilgisi dersi öğretmenlerinin fen bilgisi dersi eğitim - öğretim süreci bakımından yeterliklerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Unpublished master’s thesis, Çukurova Üniversitesi, Adana.
• MEB. (2005). İlköğretim fen ve teknoloji dersi (6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programı. Retrieved Mart 7, , from http://ttkb.meb.gov.tr/program2.aspx
• MEB. (2013). İlköğretim kurumları (ilkokullar ve ortaokullar) fen bilimleri dersi (3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programı. Retrieved Ekim 10, 2015, from http://ttkb.meb.gov.tr/www/guncellenen-ogretim- programlari-ve-kurul-kararlari/icerik/150
• Miles, M. B., & Huberman, A. B. (1994). Qualitative data analysis. CA: Sage Publications, Inc.
• Okur, M. (2008). 4. ve 5. Sınıf öğretmenlerinin fen ve teknoloji dersinde kullanılan alternatif ölçme ve değerlendirme tekniklerine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Unpublished master’s thesis, Karaelmas
• Üniversitesi, Zonguldak. Özden, Y. (1999). Öğrenme ve öğretme sanatı. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Perkins, D. N. (1999). The Many faces of constructivısm. Educational Leadership, November, 6–11.
• Senemoğlu, N. (2007). Gelişim, öğrenme ve öğretim. Ankara: Gönül Yayıncılık.
• Serin, O. (2005). İlköğretimde fen bilgisi öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Sönmez, V. (2006). Öğretmen adayları için tamamı konu anlatımlı eğitim bilimleri KPSS. Ankara: Çağdaş Öğretmen Yayınları.
• Stewart, C.J., & Cash, W.B. (1985). Interviewing: principles and practices. Dubuque, IO: Wm. C. Brown Pub.
• Şimşek, A. (2009). Öğretim tasarımı. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Şişman, M. (2010). Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi. Ankara: Pegem Akademi.
• Taymaz, H. (2009). İlköğretim ve ortaöğretim okulu müdürleri için okul yönetimi. Ankara: Pegem Akademi.
• Tok, Ş. (2013). Öğrenme-öğretme strateji ve modelleri. In A. Doğanay (Ed.), Öğretim ilke ve yöntemleri
• (pp. 129-157). Ankara: Pegem Akademi. Toptaş, V. (2007). İlköğretim matematik dersi (1–5) öğretim programında yer alan 1. Sınıf geometri öğrenme alanı öğrenme-öğretme sürecinin incelenmesi. Unpublished doctorate dissertation, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Ülke, M. (2006). Okul- öğretmen- veli iletişimi. In R. Arı & M.E. Deniz(Eds.), Sınıf yönetimi (pp. 227-254).
• Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Varış, F. (1994). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Alkım Yayıncılık.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2008). Nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık
• Yüksel, İ., & Sağlam, M. (2012). Eğitimde program değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi. Ekler