BibTex RIS Kaynak Göster

İlköğretim Birinci Kademe Programlarının Öğrencilerin Yansıtıcı Düşünmelerini Geliştirmedeki Katkısına Yönelik Öğretmen Görüşleri

Yıl 2012, Cilt: 2 Sayı: 2 - Cilt: 2 Sayı: 2, 29 - 38, 15.07.2016

Öz

Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı temele alınarak hazırlanan 2005 ilköğretim programlarında öğrencilerin üst düzey düşünmelerinin geliştirilmesi büyük önem arzetmektedir. Üst düzey düşünme türlerinden birisi de yansıtıcı düşünmedir. Bu araştırma, ilköğretim birinci kademe programlarının öğrencilerin yansıtıcı düşünmelerinigeliştirmeye katkısının öğretmen görüşleri doğrultusunda incelenmesi amacıyla yapılmıştır.Betimsel özellikte olan çalışmada tarama (survey) yönteminden yararlanılmıştır. Araştırma, Elazığ ilinde görev yapan 644 sınıf öğretmeni üzerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmacılar tarafından hazırlanan bir ölçek yoluyla elde edilen verilerin çözümlenmesinde frekans, yüzde, aritmetik ortalama tekniklerinden yararlanılmıştır.Yapılan analiz sonuçlarında, öğretmenlerin, ilköğretim programlarının öğrencilerin yansıtıcı düşünmelerini geliştirmedeki katkısına ilişkin görüşlerin geneline katıldıkları belirlenmiştir.Bu durum, ilköğretim programlarının öğrencilerin yansıtıcı düşünmelerini geliştirmedeki katkısına yönelik öğretmen görüşlerinin genel olarak olumlu yönde olduğunu göstermektedir. Öğretmenlerin görüşlere katılma düzeylerine göre, programların genel olarak öğrenme ortamının ve değerlendirme sürecinin öğrencilerin yansıtıcı düşünmelerinin geliştirilmesini olumlu yönde etkilediği görüşündedirler.Bununla birlikte, öğretmen görüşlerine göre, programların öğrencilerin yansıtıcı düşünmeleri ile bağlantılı olarak kişisel gelişimlerine de katkı sağladığı belirlenmiştir.

Kaynakça

  • Boyd, E. & Fales, A. (1983). Reflective learning: Key to learning from experience. Journal of Humanistic Psychology, 23(2), 99-117.
  • Brooks, J. G. & Brooks, M. G. (1999). The courage to be constructivist. Educational Leadership, 57(3), 18- 24.
  • Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, spss uygulamaları ve yorum (8. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Campoy, R. W. (2005). Case study analysis in the classroom: Becoming a reflective teacher. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
  • Demirel, Ö. (2004). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme (7. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Dewey, J. (1933). How we think. New York: Prometheus Books.
  • Dolapçıoğlu, S. D. (2007). Sınıf öğretmenlerinin yansıtıcı düşünme düzeylerinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hatay: Mustafa Kemal Üniversitesi.
  • Duman, B. & İkiel, C. (2002). Yapıcı öğrenme kuramına göre sosyal bilgiler öğretimi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(12), 245-262.
  • Henderson, G. J. (1996). Reflective teaching: The study of constructivist practices. New York: Cornell University Press.
  • Jonassen, D. (1999). Designing constructivist learning environments. In C. M. Reigeluth (Ed.). Instructional design theories and models: a new paradigm of instructional theory, 2, (pp. 215-239). Lawrence Erlbaum Associates, Publishers.
  • Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Lerman, S. (1989). Constructivisim, mathematics and mathematics education. Educational Studies in Mathematics, 20, 211-223.
  • Mahnaz, M. (1997). Content and nature of reflective teaching: A case of an experiment middle school science teacher. Clearing House. 70(3), 143-151.
  • McCollum, S. (2002). Reflection: A key for effective teaching. Teaching Elementary Physical Education, 6- 7.
  • MEB. (2005). İlköğretim 1-5. sınıf programları tanıtım el kitabı. Ankara: Milli Eğitim Müdürlüğü Basımevi.
  • MEB TTKB. (2005). “İlköğretim Programlarının Uygulanması” konulu 2005/80 nolu genelge. http://ttkb.meb.gov.tr/ogretmen/, 17.12.2007 tarihinde alındı.
  • MEB TTKB. (2006). “İlköğretim Kurumlarındaki Ölçme ve Değerlendirme” konulu Milli Eğitim Bakanlığı İlköğretim Kurumları Yönetmeliği, 2006/95 nolu genelge. http://ttkb.meb.gov.tr/ttkb, 18.12.2007 tarihinde alındı.
  • Perkins, D. N. (1999). The many faces of constructivism. Educational Leadership, 57(3), 6-11.
  • Shunk, D. H. (1996). Learning theories: An educational perspective. New Jersey: Prentice-Hall, Inc.
  • Song, H. D., Grabowski, B. L., Koszalka, T. A. & Harkness, W. L. (2006). Patterns of ınstructional-design factors prompting reflective thinking in middle school and college level problem-based learning environments. Instructional Science, 34(1), 63-87.
  • Ünver, G. (2003). Yansıtıcı düşünme. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Wilson, B. G. (1995). Metaphors for instruction: Why we talk about learning environments. Educational Techonology, 35(5), 25-30.

Teacher Comments on The Contributions of Primary Education Curriculums to The Reflective Thinking Abilities of Students

Yıl 2012, Cilt: 2 Sayı: 2 - Cilt: 2 Sayı: 2, 29 - 38, 15.07.2016

Öz

Development of higher order thinking skills of students is of great importance to the the 2005 primary education curriculums set forth on the basis of constructivist approach. One of the higher order thinking styles is reflective thinking. This study is performed to investigate the contributions of primary education curriculums to the development of reflective thinking abilities of students from the perspective of teacher comments. The study is descriptive and utilized survey method. 644 classroom teachers, who currently serve in the Elazığ province particiated in the study. Data collected with a scale developed by the researchers and analyzed with statistical techniques such as frequencies, percentages, and means. Analysis of the data revealed that most of the teachers agreed with the thoughts that primary school curriculums contribute to the development of reflective thinking abilities of students. This finding shows that teacher perceptions on primary school curriculums from the angle of developing reflective thinking abilities of students are generally positive. According to the degree of teachers’ agreements with the statements in the inventory, it can be concluded that the teachers think that the primary school curriculums, learning environment in general and evaluation processes effect the reflective thinking abilities of the student in a positive way. Together with this, according to the teacher perceptions, curriculums help students on their personal developments as a result of development on their reflective thinking abilities.

Kaynakça

  • Boyd, E. & Fales, A. (1983). Reflective learning: Key to learning from experience. Journal of Humanistic Psychology, 23(2), 99-117.
  • Brooks, J. G. & Brooks, M. G. (1999). The courage to be constructivist. Educational Leadership, 57(3), 18- 24.
  • Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, spss uygulamaları ve yorum (8. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Campoy, R. W. (2005). Case study analysis in the classroom: Becoming a reflective teacher. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
  • Demirel, Ö. (2004). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme (7. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Dewey, J. (1933). How we think. New York: Prometheus Books.
  • Dolapçıoğlu, S. D. (2007). Sınıf öğretmenlerinin yansıtıcı düşünme düzeylerinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hatay: Mustafa Kemal Üniversitesi.
  • Duman, B. & İkiel, C. (2002). Yapıcı öğrenme kuramına göre sosyal bilgiler öğretimi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(12), 245-262.
  • Henderson, G. J. (1996). Reflective teaching: The study of constructivist practices. New York: Cornell University Press.
  • Jonassen, D. (1999). Designing constructivist learning environments. In C. M. Reigeluth (Ed.). Instructional design theories and models: a new paradigm of instructional theory, 2, (pp. 215-239). Lawrence Erlbaum Associates, Publishers.
  • Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Lerman, S. (1989). Constructivisim, mathematics and mathematics education. Educational Studies in Mathematics, 20, 211-223.
  • Mahnaz, M. (1997). Content and nature of reflective teaching: A case of an experiment middle school science teacher. Clearing House. 70(3), 143-151.
  • McCollum, S. (2002). Reflection: A key for effective teaching. Teaching Elementary Physical Education, 6- 7.
  • MEB. (2005). İlköğretim 1-5. sınıf programları tanıtım el kitabı. Ankara: Milli Eğitim Müdürlüğü Basımevi.
  • MEB TTKB. (2005). “İlköğretim Programlarının Uygulanması” konulu 2005/80 nolu genelge. http://ttkb.meb.gov.tr/ogretmen/, 17.12.2007 tarihinde alındı.
  • MEB TTKB. (2006). “İlköğretim Kurumlarındaki Ölçme ve Değerlendirme” konulu Milli Eğitim Bakanlığı İlköğretim Kurumları Yönetmeliği, 2006/95 nolu genelge. http://ttkb.meb.gov.tr/ttkb, 18.12.2007 tarihinde alındı.
  • Perkins, D. N. (1999). The many faces of constructivism. Educational Leadership, 57(3), 6-11.
  • Shunk, D. H. (1996). Learning theories: An educational perspective. New Jersey: Prentice-Hall, Inc.
  • Song, H. D., Grabowski, B. L., Koszalka, T. A. & Harkness, W. L. (2006). Patterns of ınstructional-design factors prompting reflective thinking in middle school and college level problem-based learning environments. Instructional Science, 34(1), 63-87.
  • Ünver, G. (2003). Yansıtıcı düşünme. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Wilson, B. G. (1995). Metaphors for instruction: Why we talk about learning environments. Educational Techonology, 35(5), 25-30.
Toplam 23 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA36VV97RS
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Demet Demiralp Bu kişi benim

Hilal Kuzu Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 15 Temmuz 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2012 Cilt: 2 Sayı: 2 - Cilt: 2 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Demiralp, D., & Kuzu, H. (2016). İlköğretim Birinci Kademe Programlarının Öğrencilerin Yansıtıcı Düşünmelerini Geliştirmedeki Katkısına Yönelik Öğretmen Görüşleri. Pegem Eğitim Ve Öğretim Dergisi, 2(2), 29-38.
AMA Demiralp D, Kuzu H. İlköğretim Birinci Kademe Programlarının Öğrencilerin Yansıtıcı Düşünmelerini Geliştirmedeki Katkısına Yönelik Öğretmen Görüşleri. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi. Temmuz 2016;2(2):29-38.
Chicago Demiralp, Demet, ve Hilal Kuzu. “İlköğretim Birinci Kademe Programlarının Öğrencilerin Yansıtıcı Düşünmelerini Geliştirmedeki Katkısına Yönelik Öğretmen Görüşleri”. Pegem Eğitim Ve Öğretim Dergisi 2, sy. 2 (Temmuz 2016): 29-38.
EndNote Demiralp D, Kuzu H (01 Temmuz 2016) İlköğretim Birinci Kademe Programlarının Öğrencilerin Yansıtıcı Düşünmelerini Geliştirmedeki Katkısına Yönelik Öğretmen Görüşleri. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi 2 2 29–38.
IEEE D. Demiralp ve H. Kuzu, “İlköğretim Birinci Kademe Programlarının Öğrencilerin Yansıtıcı Düşünmelerini Geliştirmedeki Katkısına Yönelik Öğretmen Görüşleri”, Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, c. 2, sy. 2, ss. 29–38, 2016.
ISNAD Demiralp, Demet - Kuzu, Hilal. “İlköğretim Birinci Kademe Programlarının Öğrencilerin Yansıtıcı Düşünmelerini Geliştirmedeki Katkısına Yönelik Öğretmen Görüşleri”. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi 2/2 (Temmuz 2016), 29-38.
JAMA Demiralp D, Kuzu H. İlköğretim Birinci Kademe Programlarının Öğrencilerin Yansıtıcı Düşünmelerini Geliştirmedeki Katkısına Yönelik Öğretmen Görüşleri. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi. 2016;2:29–38.
MLA Demiralp, Demet ve Hilal Kuzu. “İlköğretim Birinci Kademe Programlarının Öğrencilerin Yansıtıcı Düşünmelerini Geliştirmedeki Katkısına Yönelik Öğretmen Görüşleri”. Pegem Eğitim Ve Öğretim Dergisi, c. 2, sy. 2, 2016, ss. 29-38.
Vancouver Demiralp D, Kuzu H. İlköğretim Birinci Kademe Programlarının Öğrencilerin Yansıtıcı Düşünmelerini Geliştirmedeki Katkısına Yönelik Öğretmen Görüşleri. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi. 2016;2(2):29-38.