Çin’in Küresel Gıda Politikası ve Modern Gıda Rejimindeki Rolü

Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 1, 71 - 82, 30.06.2019

Orhan Şimşek

https://doi.org/10.30586/pek.565068

Cited By: 1

Öz

Devlet-piyasa
ilişkilerini ve kapitalizmdeki dönüşümleri net biçimde gösteren bir laboratuvar
konumunda olan küresel gıda sektöründe, bir yandan neo-liberal eğilimler diğer
yandan neo-merkantilist eğilimlerin artması, mevcut gıda rejiminin hibrid bir
rejim olarak nitelenmesini beraberinde getirmiştir. Çin’in özellikle devlet
şirketleri öncülüğünde gerçekleştirdiği tarımsal doğrudan yabancı
yatırımlarının giderek artması ve bu yatırımların satın alma-birleşme şeklinde
ağırlıklı olarak gerçekleşmesi, küresel gıda rejimindeki ağırlığını
artırabilecek niteliktedir. Hem artan nüfusunun gıda ihtiyacını karşılamak ve
gıda güvenliğini sağlama almak hem de küresel gıda ekonomisindeki üretim ve değer
zincirlerine eklemlenerek söz sahibi olma gayesi güden Çin’in bu faaliyetleri
küresel gıda rejiminin de yeniden düşünülmesini beraberinde getirmiştir. Bu
bağlamda çalışmada, küresel gıda rejiminde Çin’in artan rolü ve küresel gıda politikaları
ve mevcut gıda rejimine etkileri üzerine bir değerlendirme yapılacaktır.

Anahtar Kelimeler

Çin, küresel gıda rejimi, neo-merkantilizm

Kaynakça

• Belesky, P. & Lawrence, G. (2018). Chinese state capitalism and neomercantilism in the contemporary food regime: contradictions, continuity and change, The Journal of Peasant Studies, DOI: 10.1080/03066150.2018.1450242
• Bernstein, Henry (2016) Agrarian political economy and modern world capitalism: the contributions of food regime analysis, The Journal of Peasant Studies, 43:3, 611-647, DOI: 10.1080/03066150.2015.1101456
• Çaşkurlu, S. (2012). Türk Tarımının Üçüncü Gıda Rejimine Eklemlenme Süreci. Mülkiye Dergisi 36(3), 61-100.
• Duggan, N. & Naarajärvi, T. (2015) China in Global Food Security Governance, Journal of Contemporary China, 24:95, 943-960, DOI: 10.1080/10670564.2015.1013381
• Elizabeth G. & Gale, F. (2018). China’s Foreign Agriculture Investments.USDA Economic Information Bulletin.
• Friedmann, H., & McMichael, P. (1989). Agriculture and the State System: The Rise and Decline of National Agricultures, 1870 to the Present. Sociologia Ruralis, 29,2, 93-117.
• Lin, S. Y. (2017). State Capitalism and Chinese Food Security Governance. Japanese Journal of Political Science 18 (1), 106–138. doi:10.1017/S1468109916000335
• McMichael, P. (2009). A food regime genealogy, Journal of Peasant Studies, 36:1,139 - 169.
• Sarıöz Gökten, Y. & Gökten, K. (2017). Neoliberal Gıda Rejimi ve Çin’de Gıda Güvencesi: Ekonomi Politik Bir Perspektif. Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10 (2), 11-28.
• Sippel, S. R., Boehme, M. & Gharios, C. (2018). Strategic financialization? The emergence of sovereign wealth funds in the global food system. In Financialization of Agri-Food Systems: Contested Transformations. Eds. Hilde Bjorkhaug, André Magnan, Geoffrey Lawrence. Routledge: 62-84.
• Thomas, N. (2013). Going out: China's food security from Southeast Asia, The Pacific Review, 26: 5, 531-562, DOI: 10.1080/09512748.2013.842313
• Vadell, J. A. (2019). China in Latin America: South-South Cooperation with Chinese Characteristics. Latin American Perspectives, 46(2), 107–125. https://doi.org/10.1177/0094582X18815511
• Zhan, S., Zhang, H. & He, D. (2018). China’s flexible overseas food strategy: food trade and agricultural investment between Southeast Asia and China in 1990–2015, Globalizations, DOI: 10.1080/14747731.2018.1491688
• Zhang, H. (2019). Securing the ‘Rice Bowl’: China and Global Food Security. Palgrave Macmillan. https://doi.org/10.1007/978-981-13-0236-7