Modern dönem diye anılan, XIX. ve XX. yüzyıllarda dünya iki dünya savaşına
tanık olmuştur. Yaşanan trajedilere sanatçılar duyarsız kalmamış ve modern
dönem resmine tavır geliştirmişlerdir. Sanat, modern dönemde ulusların politik
söylemlerine yardımcı olmuş ve ulusların yayılmacı politikalarına katkı
sunmuş, kendi sınırlarının dışına çıkmış ve sanata her türden dışsal etkinin
katılmasına göz yummuştur. Yeni sanat, Kant’ın görüşleri ve eleştirmen C.
Greenberg’ün Kant’ın görüşlerini zamanına uyarlaması yoluyla “saf resim”
iddiasıyla Soyut Dışavurumculuk akımı olarak ortaya çıkmıştır. Akım, resmin
dışında hiçbir etkiyi istememekte- ki buna siyasallaşmaya karşı tavır da dâhilve
resmin resim yoluyla yani gözle özellikle deneyimli gözle ve sezgi yoluyla
kavranabileceğini ve duyuların resmi kavramada yetersiz kalacağı
iddiasındadır. Bu anlamda resmin hegomonik alanının iki boyutlu yüzey- ki
Greenberg buna yassı yüzey der- olduğunun bilinciyle resim sanatından her
şeyi ayıklamaya kararlıdır. Soyut Dışavurumculuk, temsille beraber sanattan
her şeyi dışlamada ve siyasal etkiyi uzaklaştırmada başarılı olamaz. Bu asıl
başarmak istediği alan olan resimde geçerlidir. Sadece resim olarak resim
düşüncesi, modern avangartlar tarafından farklı ve karışık tekniklerle ve yassı
yüzeyin terk edilmesiyle yıkılır ve akım da son bulur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ekim 2017 |
Gönderilme Tarihi | 12 Eylül 2017 |
Kabul Tarihi | 9 Ekim 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 3 Sayı: 3 |