Determination of Some Natural Environment Features of Fethiye-Gocek Special Environmental Protection Area By Geographical Information Systems

Yıl 2022, Cilt: 5 Sayı: 1, 1 - 10, 30.07.2022

Zeynep R. Ardahanlıoğlu Yahya Bulut İsmail Cinar

https://doi.org/10.51552/peyad.1039753

Öz

Fethiye, which has many natural beauties due to its different geographical features and having a long sea coast, is a district of Muğla province. In 1988, 816.02 km2 of Fethiye district borders were declared as a special environmental protection zone. The coastal length of Fethiye-Göcek special environmental protection zone is 235 km, its marine area is 345 km² and its terrestrial area is 471 km². In addition, there are many areas protected by different protection statuses within the borders of the region. In this study, which aims to determine the natural environment characteristics of the Fethiye-Göcek special environmental protection region with geographic information systems (ARCGIS 10.1), the data of soil, geology, topography and hydrology features have been digitized and mapped. Numerical data and mapping of the sub-factors of soil and topography were also made. With this study, detailed data about the natural environment characteristics of the region have been obtained, and it is aimed to constitute an important base for other studies to be carried out in the region.

Anahtar Kelimeler

Fethiye-Göcek, Special environmental protection area, Geographical information systems, Natural landscape

Fethiye-Göcek Özel Çevre Koruma Bölgesi Bazı Doğal Ortam Özelliklerinin Coğrafi Bilgi Sitemleri ile Tespiti

Öz

Farklı coğrafi özellikleri ve uzun bir deniz kıyısına sahip olmasından dolayı birçok doğal güzelliği sınırları içerisinde bulunduran Fethiye, Muğla iline bağlı bir ilçedir. 1988 yılında Fethiye ilçe sınırlarının 816,02 km2’si özel çevre koruma bölgesi olarak ilan edilmiştir. Fethiye-Göcek özel çevre koruma bölgesinin kıyısal uzunluğu 235 km, denizalanı 345 km², karasal alanı ise 471 km2’dir. Ayrıca bölge sınırları içerisinde farklı koruma statüleri ile korunan birçok alan da bulunmaktadır. Fethiye-Göcek özel çevre koruma bölgesinin bazı doğal ortam özelliklerinin coğrafi bilgi sistemleri ile (ARCGIS 10.1) tespit edilmesini amaçlayan bu çalışmada toprak, jeoloji, topoğrafya ve hidroloji özelliklerine ait veriler sayısallaştırılarak haritalandırılmıştır. Toprak ve topoğrafyaya ait alt faktörlerin de sayısal verileri ve haritalandırması yapılmıştır. Yapılan bu çalışma ile bölgenin doğal ortam özellikleri hakkında ayrıntılı veriler elde edilmiş olup, bölgede yapılacak diğer çalışmalara da önemli bir altlık teşkil etmesi amaçlanmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Fethiye-Göcek, Özel Çevre Koruma Bölgesi, Coğrafi Bilgi Sistemleri, Doğal Peyzaj

Kaynakça

• Anonim, (2009). T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı, Özel Çevre Koruma Kurumu Başkanliği, il durum raporu.
• Anonim, (2012). T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Tabiat Varlıklarını Koruma Genel Müdürlüğü, Fethiye-Göcek ÖÇKB biyolojik çeşitliliğin tespiti projesi.
• Anonim, 2013. http://www.mta.gov.tr/v2.0/birimler/RSC_WEB/index.php?id=ua
• Ardahanlıoğlu, Z., R., (2014). Fethiye-Göcek ÖÇKB’sindeki alan kullanım değişimlerinin ekolojik planlama kapsamında değerlendirilmesi. Doktora Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Erzurum.
• Ayata, B., (2009). Uzaktan algılama teknikleri kullanarak amik ovasinin arazi kullanım durumunun ve alansal dağılımının belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Toprak Anabilim Dalı, Hatay.
• Aydal, D., (2012). Uzaktan algılama ve coğrafi bilgi sistemi tekniklerinin jeoloji, madencilik, çevre araştırmalarında ve inşaat sektöründe kullanılma örnekleri.
• Baykal, H., (2006). Acarlar Longozu (Sakarya) örneğinde korunan alanlarda eğitim ve bilinçlendirme araçlarının genel özelliklerinin saptanması. Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi. Ankara.
• Çölkesen, İ., (2009). Uzaktan algılamada ileri sınıflandırma tekniklerinin karşılaştırılması ve analizi. Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Jeodezi ve Fotogrametri Mühendisliği Anabilim Dalı, Gebze.
• Musaoğlu, N., (1999). Elektro-optik ve aktif mikrodalga algılayıcılardan elde edilen uydu verilerinden orman alanlarinda meşcere tiplerinin ve yetişme ortamı birimlerinin belirlenme olanakları. Doktora Tezi, İstanbul.
• Özügül, M., (2006). Ekolojik planlamada kullanılabilecek analitik bir model önerisi; Ömerli İçme Suyu Havzasi Örneği. Yıldız Teknik Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi E-dergisi. 1(4). 201-217.
• Özgen, N., Karadoğan, S. (2013). Mekânsal etkileri bakımından hidroelektrik santrallerin (hes) swot analizine göre incelenmesi: Alkumru ve Kirazlı barajları örneği (Siirt). İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü Coğrafya Dergisi, 26, 21-45
• Sütgibi, S. (2011). Kula yöresinde (Manisa) doğal çevre özellikleri ve arazi kullanımı. İzmir: Ege Üniversitesi Yayınları, Ege Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayın No: 12.
• Şengün, T. (2012). Harput platosunda doğal ortam insan ilişkileri ve doğal çevre planlamasi. Ankara: Yayıncılık Basım.
• Sağlık A. ve Kelkit A., 2012. Kentleşmenin tarım toprakları üzerindeki etkileri: Çanakkale kenti örneği. Çanakkale Tarımı Sempozyumu, Çanakkale, Türkiye, 10-11 Ocak 2012.
• Say, P., N., Yücel, M., Ökten, Ö.S. ve (2012). Adana kentinin mekânsal gelişimi ve tarım toprakları üzerine etkisi. KSÜ Doğa Bil. Der., Özel Sayı
• Sayan, M., (2011). Korunan alanlarda rekreasyon taşıma kapasitesi: Termessos Milli Parkı örneği. Protected Areas Planlama-Yönetim-İzleme Plannıng-Management-Monıtorıng. S:55.
• Tanrıtanır, E., (2013). Uzaktan Algılama. Geomatik Mühendisliği Paylaşım Platformu.
• Top, M.B., Yolak, U., Thomas, L., (2013). Fethiye-Göcek ÖÇKB Göcek-dalaman koylarında tekne bağlama sisteminin işletilmesi fizibilite analizi. Türkiye’nin deniz ve kiyi koruma alanlari sisteminin güçlendirilmesi projesi.
• Ünaldı, Ü., Aksoy, B., Coşkun, M. ve Özcan, E. (2014). Yanlış arazi kullanımının kentleşme ve çevre üzerine etkisi (Bursa Ovasi örneği).
• Yılmaz, Ö. (1998). Tarim alanlarının amaç dışı kullanımı ve Afyon örneği. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi. https://sbd.aku.edu.tr/III1/13.pdf.