An Evaluation for Children Dragged into Crime and Children Victims of Crime

Yıl 2020, Cilt: 12 Sayı: 4, 575 - 586, 28.12.2020

Sevcan Karataş

https://doi.org/10.18863/pgy.711319

Cited By: 6

Öz

The number of forensic cases for children and adolescents increases in the world and our country. Children and adolescents appear as perpetrators or victims of a crime during the judicial evaluation process. Children/adolescents who are neglected and abused are likely to be involved in crime, and children and adolescents involved in crime are also more likely to be neglected and abused. In both cases, the mental health and quality of life of the child are negatively affected. Especially health professionals who provide services in the field of mental health need more knowledge and experience. Attitudes and behaviors that harm children's physical or mental health and prevent their development can abuse children in four ways: physical abuse, sexual abuse, emotional abuse, and neglect. Healthcare professionals need to recognize the risk factors that may cause neglect and abuse and take a protective role in this process first. Psychological traumas occur in children and adolescents after the phenomenon of abuse or neglect occurs, and treatment is more complicated and difficult than taking preventive measures. Therefore, determining the risky groups in terms of neglect and abuse and taking protective measures will be the most valuable step. It will help raise awareness about the risks of abuse/neglect and ways of protection at the social level so it will enable both children to be protected from abuse and to learn how to deal with possible abuse.

Anahtar Kelimeler

Child, adolescent, neglect, abuse, violence, crime

Suça Sürüklenen Çocuklar ve Suç Mağduru Çocuklara Yönelik Bir Değerlendirme

Öz

Dünyada ve ülkemizde çocuk ve ergenlere yönelik adli vaka sayısı artış göstermektedir. Adli değerlendirme sürecinde çocuk ve ergenler bir suçun faili veya mağduru olarak karşımıza çıkmaktadır. İhmal ve istismar edilen çocuk/ergenlerin suça karışma ihtimalleri, suça karışan çocuk-ergenlerin de ihmal ve istismara uğrama ihtimalleri oldukça yüksektir. Her iki durumda da çocuğun ruhsal sağlığının ve yaşam kalitesinin olumsuz olarak etkilendiği bilinmelidir. Bu nedenle özellikle ruh sağlığı alanında hizmet veren sağlık çalışanları daha fazla bilgi ve tecrübeye gereksinim duymaktadır. Çocukların bedensel, zihinsel ya da ruhsal sağlığına zarar veren, gelişimlerini engelleyen tutum ve davranışlar; fiziksel istismar, cinsel istismar, duygusal istismar ve ihmal olmak üzere çocukları dört şekilde örseleyebilmektedir. Sağlık çalışanlarının ihmal ve istismara neden olabilecek risk faktörlerini tanıyabilmesi ve bu süreçte öncelikle koruyucu olarak rol alabilmesi oldukça önemlidir. İstismar veya ihmal olgusu gerçekleştikten sonra çocuk ve ergende ortaya çıkacak ruhsal travmaları tamir etmek koruyucu önlemler almaktan çok daha karmaşık ve zor bir hal almaktadır. Bu nedenle ihmal ve istismar açısından riskli grupların belirlenerek koruyucu önlemler alınması en değerli adımı oluşturacaktır. Toplumsal düzeyde istismar/ihmal riskleri ve korunma yolları ile ilgili farkındalığın arttırılması hem çocukların istismardan korunmalarını hem de olası bir istismarla nasıl baş edebileceklerini öğrenmelerini sağlayacaktır.

Anahtar Kelimeler

Çocuk ve ergen, ihmal, istismar, şiddet, suç

Kaynakça

• Amionto F, Valentina AS, Miriam R, Carla A, Luca L, Giovanni AD, Secondo F (2018). “Chilhood Emotional Abuse and Neglet in Obese Patient with and without Binge Eating Disorder: Personality and Pyschopathology Correlates in Adulthood.” Psychiatri Research 269:692–99.
• APA (2013). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM–5).
• Ayaz M, Ayaz AB, Soylu N (2012). “Çocuk ve Ergen Adli Olgularda Ruhsal Değerlendirme.” Klinik Psikiyatri Dergisi 15(1):33–40.
• Beşer NG, Baysan L, Uzunoğlu G (2016). “Türkiye’de Bir Bölge Psikiyatri Hastanesinde Tedavi Olan Suça İtilmiş Çocuk Profilleri.” Anadolu Psikiyatri Dergisi 17(4):317–24.
• Beter Ö (2010). “Türkiye ve İngiltere’de Çocuk Koruma Sistemleri.” Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Doktora Tezi
• Bilginer Ç, Hesapçıoğlu ST, Kandil S (2013). “Çocukluk Çagı Cinsel İstismari: Mağdur ve Sanık Açısından Çok Yönlü Bakış.” Düşünen Adam 26(1):55.
• Bilginer Ç, Hesapçıoğlu ST, Kandil S (2012). “Bir Üniversite Hastanesine Adli Psikiyatrik Muayene Amacıyla Gönderilen Çocuk Ve Ergenlerin Değerlendirilmesi.” Turkiye Klinikleri Journal of Forensic Medicine and Forensic Sciences 9(1):20–27.
• Çocuk Koruma Kanunu (2005). “Çocuk Koruma Kanunu.” 9501. Retrieved March 28, 2020 (https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5395.pdf).
• Fırat S, İltaş Y, Gülmen M (2017). “Results of Domestic Migration on Juvenil Delinquency in Adana.” Journel of Forensic and Legal Medicine 49:81–88.
• Göker Z, Hesapçıoğlu ST, Sarp SK, Kandil S (2006). “KTÜ Tıp Fakültesi Çocuk–Ergen Ruh Sağlığı Ve Hastalıkları Polikliniğine Son İki Yılda Başvuran Adli Olguların Değerlendirilmesi.” Adli Tıp Dergisi 20(3):1–5.
• Güler N, Uzun S, Boztaş Z, Aydoğan S (2002). “Anneleri Tarafından Çocuklara Uygulanan Duygusal Ve Fiziksel İstismar/İhmal Davranışı Ve Bunu Etkileyen Faktörler.” Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 24(3):128–34.
• Güner İ, Güner S, Şahan HM (2010). “Çocuklarda Sosyal ve Medikal Bir Problem; İstismar.” . Van Tıp Dergisi 17(3):108–13.
• Gürhan N (2015). Her Yönüyle Çocuk İstismarı ve İhmali (Sağlık - Yasa - Eğitim ve Aile Boyutu). Ankara: Nobel Tıp Kitabevi.
• Hu MH, Huang GS, Huang JL, Wu CT, Chao AS, Lo FS, Wu HP (2018). “Clinical Characteristic and Risk Factors of Recurrent Sexual Abuse and Delayed Reported Sexual Abuse in Childhood.” Medicine (Baltimore) 97(14):1–5.
• ILO (2015). “Çocuk İşçiliği.” Retrieved November 4, 2018 (https://www.ilo.org/ankara/areas-of-work/child-labour/lang--tr/index.htm).
• İbiloğlu A, Atlı A, Oto R, Özkan M (2018). “Çocukluk Çağı Cinsel İstismar ve Ensest Olgularına Çok Yönlü Bakış.” Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar 10(1):84–98.
• İş Kanunu (2004). “Çocuk Ve Genç İşçilerin Çalıştırılma Usul Ve Esasları Hakkında Yönetmelik.” Retrieved December 8, 2018 (http://iskanunu.com/kanun-ve-yonetmelikler/yonetmelikler/1054-cocuk-ve-genc-iscilerin-calstrlma-usul-ve-esaslar-hakknda-yoenetmelik/).
• Kandel P, Kunwar R, Karki S, Kandel D, Lamichhane P (2017). “Child Maltreatment in Nepal: Prevalance and Associated Factors.” Public Health 151:106–13.
• Kandil S, Hocaoğlu Ç, Bağdatlı H, Aktepe E, Yöntem T, Aksu G (2002). “Son Dört Yılda KTÜ Tıp Fakültesi Çocuk Psikiyatrisine Başvuran Adli Olguların Değerlendirilmesi.” Klinik Adli Tıp 2(2):1–6.
• Kapçı EGül (2004). “İlköğretim Öğrencilerinin Zorbalığa Maruz Kalma Türünün Ve Sıklığının Depresyon, Kaygı Ve Benlik Saygısıyla İlişkisi.” Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi 37(1):1–13.
• Kaplan S (1996). “Physical Abuse and Neglect.” Pp. 1033–41 in Child And Adolescent Psyciatry, edited by M. Baltimore. Williams&Wilkings.
• Koçtürk N, Bilge F (2018). “Tekrarlanan ve Bir Kez Cinsel İstismara Maruz Kalan Ergenlerin Riskli Davranışları.” Education and Science 43(193):109–19.
• Köse S, Aslan Z, Başgül S, Şahin S, Yılmaz Ş, Çıtak S, Tezcan E (2011). “Bir Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Çocuk Psikiyatrisi Polikliniğine Yönlendirilen Adli Olgular.” Anadolu Psikiyatr Dergisi 12(221–225).
• Nearchou F (2018). “Resilience Following Emotional Abuse by Teachers: Insights from a Cross-Sectional Study with Greek Students.” Child Abuse and Naglet 78:96–106.
• Oral Ü, Engin P, Büyükyazıcı Z (2010). Türkiye’de Çocuk İstismarı ve Aile İçi Şiddet Araştırması Özet Raporu. Türkiye.
• Özden, SY (2015). Adli Psikiyatri. 2. Baskı. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Simmons C, Steinberg L, Frick P, Cauffman E (2018). “The Differential İnfluence of Absent and Hars Farthers on Juvenile.” Journal of Adolescence 62:9–17.
• Şahin F (2006). Çocuk İstismarının Tanımı, Epidemolojisi ve Multidisipliner Takım Yaklaşımının Önemi. Çocuk İstismarı ve İhmaline Multidisipliner Yaklaşım. Ankara Üniversitesi Basımevi.
• Taş A (2017). “Hacettepe Üniversitesi Öğrencilerinin Çocuk İhmal ve İstismarı Hakkındaki Bilgi Düzeylerinin İncelenmesi.” Hacettepe Üniversitesi. Yüksek Lisans Tezi
• Taşbaşı K (2018). “Ana Akım Gazetelerde Görünmez Kılınan Çocuk İşçiler.” Global Media Journal: Turkish Edition 8(16):140–60.
• TC Resmi Gazetesi (1995). “TC Resmi Gazetesi.” Retrieved March 28, 2020 (https://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/22184.pdf).
• Tıraşçı Y, Gören S (2007). “Çocuk Istismarı ve Ihmali.” Dicle Tıp Dergisi 34(1):70–74.
• Tomita M (2013). “Comperative Analysis of Juvenile Deliquency and Non Deliquency.” Procedia- Social and Behavioral Sciences 84:1138–42.
• TÜİK (2013). Çocuk İşgücü Anketi.
• TÜİK (2018). “Güvenlik Birimine Suça Sürüklenme İle Gelen Veya Getirilen Çocuk Sayısı”. http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=temelist
• UNICEF (2017a). Çocuklar İçin Ölümcül Yolculuk: Kuzey Afrikadan Avrupaya Uzanan Göç Yolu.
• UNICEF (2017b). The Global Situation For Children: Latest Data and Trends.
• UNICEF (2018). Uprooted In Central Amerıca And Mexıco.
• Uygur N, Türkcan S, Geyran P (1994). “Adli Psikiyatride Çocuk Ve Ergen Suçları.” Düşünen Adam 7(3):20–24.
• WHO (2016). “Violence Against Children.” Retrieved November 20, 2018 (https://www.who.int/health-topics/violence-against-children#tab=tab_2).
• WHO (2017). “Child Maltreatment.” Retrieved October 28, 2019 (http://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/child/Child_maltreatment_infographic_EN.pdf?ua=1).
• Yektaş Ç, Tufan AE, Büken B, Çetin YN, Yazıcı M (2018). “Cinsel İstismar Mağduru Çocuk Ve Ergenlerde İstismar Ve İstismarcıya İlişkin Özelliklerin Ve Psikopataloji İle İlişkili Risk Etkenlerinin Değerlendirilmesi.” Anadolu Psikiyatri Dergisi 19(5):501–8.