İntihar sadece intihar girişiminde bulunan kişiyi değil, aynı zamanda olaya şahitlik edenleri, olayzedenin yakınlarını, ilk müdahale ekiplerini, ruh sağlığı çalışanlarını ve hatta toplumun diğer üyelerini etkilemektedir. Bu etkilere ikincil travma, depresyon, yas ve yeni intihar girişimleri dahil edilebilmektedir. Bu bağlamda intihar sonrası müdahale, olaydan etkilenenler için zamanında psikososyal destek sağlamayı ve riskleri azaltmayı amaçlamaktadır. Ancak intiharı önlemenin önemli bir parçası olarak intihar sonrası müdahale hakkında artan kanıtlara rağmen -özellikle düşük ve orta gelir düzeyindeki ülkelerde- ulusal sağlık sistemlerine entegrasyonu sınırlı kalmaktadır. Bu nedenle, bu betimsel derleme çalışması, intihar sonrası müdahale kavramını tanıtmayı; en iyi uygulamaları psikolojik destek hizmetleri, okul tabanlı müdahaleler, medya yönergeleri, gönüllü çabalar ve deneysel çalışmalar gibi tematik alanlar altında sınıflandırarak incelemeyi ve Türkiye'nin mevcut durumunu değerlendirerek öneriler getirmeyi amaçlamaktadır. Bu çalışma, özgün müdahalelere örnekler sunarak, geleneksel ve tepkisel yaklaşımlardan proaktif ve multidisipliner yaklaşımlara doğru yönelen küresel eğilimi vurgulamaktadır. Son olarak Türk toplumunda ruh sağlığının korunması ve güçlendirilmesi için, intihar sonrası müdahale hizmetlerine yönelik kanıta dayalı, kültürel bağlama duyarlı ve kapsayıcı bir ulusal stratejinin geliştirilmesine duyulan ihtiyaç ön plana çıkarılmaktadır. Bu strateji, yalnızca acil müdahaleleri değil, uzun vadeli toplumsal dayanıklılığı güçlendirecek eğitim ve farkındalık programlarını da içermelidir.
Koruyucu sağlık hizmetleri psikososyal destek sistemleri intihar intiharın önlenmesi
Bu çalışmanın ilk versiyonuna yönelik değerli dönütleri için Doç. Dr. Aslı Taylı'ya teşekkür ederiz.
Suicide can impact not only the person who attempts suicide, but also bystanders, relatives, first-responders, mental health workers and even distant members of society. These effects include secondary trauma, depression, grief, and new suicide attempts. In this context, suicide postvention as a critical part of suicide prevention aims to provide timely psychosocial support and reduce subsequent risks for affected ones. However, its integration into national health systems seems limited, especially in low- and middle-income countries although there is a growing body of literature. Therefore, this narrative review aims to introduce the concept of suicide postvention; to examine best practices by classifying them under thematic areas such as psychological support services, school-based interventions, media guidelines, volunteer efforts and experimental studies; and to make recommendations by evaluating the current situation in Türkiye. The study implies a global trend from the traditional reactive approach toward a proactive and multidisciplinary approach by exemplifying creative efforts. Finally, it highlights the need for an evidence-based, culturally sensitive and inclusive national strategy and innovative practices to support Turkish community mental health in postvention services. This strategy should encompass not only emergency interventions but also long-term education and awareness programs to strengthen societal resilience.
Preventive health services psychosocial support systems suicide suicide prevention
We would like to thank Assoc. Prof. Dr. Aslı Taylı for her valuable feedback on the first version of this study.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Travma Psikolojisi, Ruh Sağlığı Hizmetleri |
Bölüm | Derleme |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 6 Ekim 2025 |
Gönderilme Tarihi | 18 Şubat 2025 |
Kabul Tarihi | 28 Nisan 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2026 Cilt: 18 Sayı: 1 |