Kanıta dayalı uygulamalar arasında yer alan psikoeğitim, hasta, aile ve gruba yönelik uygulanabilen hasta/sağlıklı birey ve ailesinin baş etme becerilerini geliştirme yöntemlerine odaklanan, hastaneye tekrarlı yatışları ve nüksleri azaltan bir eğitim yöntemdir. Sistematik, psikoterapötik müdahaleler olarak tanımlanmaktadır. Psikoeğitim, psikoterapötik ve eğitsel müdahaleler ile hastalığın anlaşılması ve beraberinde hastalıkla baş etmede teorik ve pratik yaklaşım sunmaktadır. Psikoeğitimin amacı; hasta ve hasta yakınlarının hastalık hakkında temel bilgi ve yeterliliklerini sağlamak, hastalığa ilişkin içgörü kazandırmak, nüksün önlenmesini teşvik etmek ve kriz yönetimi ile intiharı önlemektir. Psikoeğitimde bilgi aktarma ve beceri geliştirme ön plana çıkmaktadır. Psikoeğitim farklı hastalık gruplarına göre değişen oturum sayısı, sıklık ve içeriklerle uygulanabilir. Literatürde psikoeğitimin şizofreni, bipolar bozukluk, depresyon, anksiyete bozuklukları, madde bağımlılığı ve kişilik bozukluklarında etkinliği çok sayıda randomize kontrollü çalışma ve meta-analizlerle kanıtlanmıştır. Tek başına uygulandığında sınırlı etkisi olmakla birlikte, farmakoterapi ve diğer psikososyal müdahalelere eklendiğinde tedavi uyumunu belirgin artırdığı, hastaneye yatış süresini ve sayısını azalttığı, sosyal işlevselliği yükselttiği, bakım veren yükünü ve damgalanmayı düşürdüğü gösterilmiştir. Bu derlemede, psikoeğitimin tanımı, psikoeğitim türleri, kullanım alanları ve etkinliği, çeşitli psikiyatrik bozukluklarda psikoeğitim kullanımı literatür doğrultusunda gözden geçirilmiştir.
Psikoeğitim ruhsal bozukluklar aile psikoeğitimi tedavi uyumu
Bu bir derleme çalışması olduğu için etik izin alınmamıştır.
YOK
YOK
YOK
Psychoeducation, an evidence-based practice, is an educational and psychotherapeutic method applied to patients, families, and groups. It aims to enhance the coping skills of individuals, whether patients or healthy individuals, and their families, while reducing the rates of relapse and repeated hospitalizations. Psychoeducation is defined as a structured, systematic, and psychotherapeutic intervention that combines theoretical and practical approaches to understanding and managing illness. Its primary objectives include equipping patients and their families with fundamental knowledge and skills related to the illness, fostering insight, supporting relapse prevention, and mitigating suicide risk through crisis management. Psychoeducation primarily involves knowledge dissemination and skill development. Programs can vary in the number, frequency, and content of sessions, depending on the specific clinical condition. The effectiveness of psychotherapy in schizophrenia, bipolar disorder, depression, anxiety disorders, substance dependence, and personality disorders has been proven in numerous randomized controlled trials and meta-analyses in the relevant literature. Despite having limited effects when used alone, when combined with pharmacotherapy and other psychosocial interventions, it significantly improves treatment adherence, reduces hospital admission duration and frequency, enhances social functioning, and decreases caregiver burden and stigma. This review examines the definition, types, areas of application, and effectiveness of psychoeducation, with a particular focus on its implementation across various psychiatric disorders, drawing on evidence from the existing literature.
Psychoeducation mental disorders family psychoeducation treatment compliance
YOK
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Ruh Sağlığı Hemşireliği |
| Bölüm | Derleme |
| Yazarlar | |
| Proje Numarası | YOK |
| Yayımlanma Tarihi | 26 Kasım 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 12 Nisan 2025 |
| Kabul Tarihi | 3 Ağustos 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2026 Cilt: 18 Sayı: 2 |
![]()
