Papaverine, a prominent benzylisoquinoline alkaloid extracted from Papaver somniferum L., has long been used for its vasodilatory properties in clinical settings. Despite its structural distinction from opiate alkaloids, papaverine is known for inhibiting cyclic adenosine monophosphate (cAMP) and cyclic guanosine monophosphate (cGMP) phosphodiesterase in smooth muscle cells, leading to increased intracellular concentrations of these molecules. This mechanism contributes to the dilation of cerebral, coronary, and pulmonary arteries and enhances cerebral blood flow while reducing vascular resistance. Beyond its established use, recent research has revealed papaverine’s extensive pharmacological activities, including its effects in treating erectile dysfunction, managing postoperative vasospasms, and alleviating pulmonary vasoconstriction. Furthermore, its antiviral, anti-inflammatory, cardioprotective, neuroprotective, and anticancer properties have garnered significant attention. Notably, papaverine has demonstrated potential in controlling the cytopathic effects of SARS-CoV-2, positioning it as a candidate for therapeutic development against viral infections. Despite promising findings, further research is needed to understand the full spectrum of its molecular mechanisms and to address concerns about its long-term safety and toxicity. This review aims to provide an in-depth analysis of papaverine’s pharmacological actions, therapeutic applications, and the molecular pathways involved, with an emphasis on its potential as a versatile agent in modern medicine.
Papaver somniferum L.’den elde edilen önemli bir benzilizokinolin alkaloidi olan papaverin, klinik ortamlarda uzun süredir vazodilatör özellikleri ile kullanılmaktadır. Opiat alkaloidlerinden yapısal olarak farklı olmasına rağmen, papaverin, düz kas hücrelerinde siklik adenozin monofosfat (cAMP) ve siklik guanozin monofosfat (cGMP) fosfodiesterazını inhibe etmesiyle bilinir. Bu mekanizma, bu moleküllerin hücre içi konsantrasyonlarının artmasına yol açar ve bu da serebral, koroner ve pulmoner arterlerin genişlemesine, serebral kan akışının artmasına ve vasküler direncin azalmasına katkı sağlar. Yerleşik kullanımının ötesinde, son araştırmalar papaverinin erektil disfonksiyon tedavisi, postoperatif vazospazmların yönetimi ve pulmoner vazokonstriksiyonun hafifletilmesi gibi kapsamlı farmakolojik aktivitelerini ortaya koymuştur. Ayrıca, antiviral, anti-inflamatuar, kardiyoprotektif, nöroprotektif ve antikanser özellikleri büyük ilgi görmektedir. Özellikle, papaverin, SARS-CoV-2’nin sitopatik etkilerinin kontrolünde potansiyel göstermiş ve viral enfeksiyonlara karşı tedavi geliştirilmesi için bir aday olarak öne çıkmıştır. Umut verici bulgulara rağmen, moleküler mekanizmalarının tam olarak anlaşılması ve uzun vadeli güvenliği ve toksisitesi konusundaki endişelerin giderilmesi için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır. Bu derleme, papaverinin farmakolojik etkilerini, tedavi uygulamalarını ve ilgili moleküler yolları derinlemesine analiz etmeyi ve modern tıpta çok yönlü bir ajan olarak potansiyelini vurgulamayı amaçlamaktadır.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Halk Sağlığı (Diğer) |
Bölüm | Derleme |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 6 Mart 2025 |
Yayımlanma Tarihi | |
Gönderilme Tarihi | 19 Ekim 2024 |
Kabul Tarihi | 10 Ocak 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 7 Sayı: 1 |
Anka Tıp Dergisi Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
Anka Tıp Dergisi Budapeşte Açık Erişim Deklarasyonu’nu imzalamıştır.