A Content Analysis on Public-Private Partnership Practices in Health Systems

Yıl 2021, Cilt: 8 Sayı: 2, 512 - 534, 29.12.2021

Erdal Eke Sıddıka Çam

https://doi.org/10.47097/piar.1008757

Öz

With the transformation of political and economic policies, public-private partnership has started to be the subject of scientific studies since the 1980s, with the use of many countries as a model in public service delivery. This study aims to analyze the published studies on the use of this method, which has started to be implemented in the health system, in terms of content. For this purpose, qualitative research was conducted using content analysis, which is one of the basic data analysis techniques, and frequency, category, and evaluative analysis techniques, which is one of the sub-techniques of content analysis, using quantitative, qualitative, or mixed methods published between 2010-2020, 35 research articles and theses were examined. At the end of the research, the findings were divided into four themes. These are stakeholders, satisfaction, attitudes and experiences (patient, employee, manager), positive/negative and successful/unsuccessful aspects of public-private partnership, and others. As a result of the analysis, it has been determined that the studies have started to intensify in recent years, that the qualitative method is mainly used in these studies and that this model is recommended to be used in different fields and sectors with a rate of 56%.

Anahtar Kelimeler

The public-private partnership, health system, health management

Sağlık Sistemlerinde Kamu-Özel Ortaklığı Uygulamaları Üzerine Bir İçerik Analizi

Öz

Siyasal ve ekonomik politikaların dönüşümüyle birlikte 1980’lerden itibaren kamu-özel ortaklığı, birçok ülkenin kamu hizmeti sunumunda bir model olarak kullanılmasıyla bilimsel çalışmalara konu olmaya başlamıştır. Bu çalışma, sağlık sistemi içerisinde uygulanmaya başlayan bu yöntemin kullanımı ile ilgili yayınlanmış olan çalışmaları içerik açısından analiz etmeyi amaçlamaktadır. Bu amaçla, nitel araştırma temel veri analiz tekniklerinden birisi olan içerik analizi ile içerik analizinin alt tekniklerinden olan sıklık, kategori ve değerlendirici analiz teknikleri kullanılarak 2010-2020 yılları arasında yayınlanmış nicel, nitel veya karma yöntemle gerçekleştirilmiş, 35 araştırma makalesi ve tez incelenmiştir. Araştırma sonunda bulgular dört temaya ayrılmıştır. Bunlar paydaşlar, memnuniyet, tutum ve deneyimler (hasta, çalışan, yönetici), kamu özel ortaklığının olumlu/olumsuz ve başarılı/başarısız yönleri ve diğerdir. Analiz neticesinde çalışmaların son yıllarda yoğunlaşmaya başladığı, bu çalışmalarda ağırlıklı olarak nitel yöntem kullanıldığı ve bu modelin %56 oran ile farklı alan ve sektörlerde kullanılmasının önerildiği tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Kamu-özel ortaklığı, sağlık sistemi, sağlık yönetimi

Kaynakça

• Acartürk, E. ve Keskin, S. (2012). Türkiye’de Sağlık Sektöründe Kamu Özel Ortaklığı Modeli. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(3), 25-51.
• Alonazi, W. B. (2017). Exploring Shared Risks Through Public-Private Partnerships in Public Health Programs: A Mixed Method. BMC Public Health, 17(1), 571.
• Alwani, J., Stepurko T., Anufriyeva, V., & Shevchenko, M. (2018). Perspective of Public-Private Partnership in The Filed of Healthcare in Ukraine.
• Asasira J. & Ahimbisibwe F. (2018). Public-Private Partnership in Health Care and Its Impact on Health Outcomes: Evidence From Ruharo Mission Hospital in Uganda. Int’l J. Soc. Sci. Stu,. 6, 79.
• Ayhan, E. ve Önder E. (2018). Türkiye’de Sağlık Sektöründe Kamu Özel Ortaklığı Modeli. Uluslararası Sağlık Yönetimi Ve Stratejileri Araştırma Dergisi, 4(1), 109-21.
• Baig, M. B., Panda, B., Das, J. K., & Chauhan A. S. (2014). Is Public Private Partnership An Effective Alternative to Government in The Provision of Primary Health Care? A Case Study in Odisha. Journal of Health Management, 16(1), 41-52.
• Barrows, D., Macdonald, H. I., Supapol, A. B., Dalton-Jez, O., & Harvey-Rioux, S. (2012). Public-Private Partnerships in Canadian Health Care: A Case Study of The Brampton Civic Hospital. OECD Journal on Budgeting, 12(1), 1-14.
• Baş, Ö. (2018). Sağlık Sektöründe Kamu Özel Ortaklığı Modeli Hakkında Hizmet Sunucuları ve Hizmet Yararlanıcılarının Görüşlerinin Değerlendirilmesi: Yozgat İli Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Atılım Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Bilgin, N. (2006). Sosyal Bilimlerde İçerik Analizi Teknikler ve Örnek Çalışmalar. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Bilgin, N. (2014). Sosyal Bilimlerde İçerik Analizi Teknikler ve Örnek Çalışmalar. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Borizovska, I. B., & Kekenovski, L. (2017). Enhancing The Macedonian Health System Through Implementation of The Public-Private Partnership Model. ILIRIA International Review, 7(1), 47-63.
• Boz, S. S. (2013). Kamu Özel İşbirliği (PPP) Modeli. İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 4(2), 277-332.
• Boztepe, M. (2018). Yeni Kamu Yönetimi Anlayışı ve Geleneksel Kamu Personel Rejimi Üzerine Etkileri. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(3), 191-210.
• Caballer-Tarazona, M., & Vivas-Consuelo, D. (2016). A Cost And Performance Comparison of Public Private Partnership And Public Hospitals in Spain. Health Economics Review, 6(1), 17.
• Chaturvedi, S., & Randive, B. (2011). Public Private Partnerships for Emergency Obstetric Care: Lessons From Maharashtra. Indian Journal of Community Medicine, 36(1), 21-26.
• Chemtob, D., Rich, R., Harel, N., Averick, N., Schwartzberg, E., Yust, I., Maayan, S., Grotto, I., & Gamzu, R. (2019). Ensuring HIV Care to Undocumented Migrants in Israel: A Public-Private Partnership Case Study. Israel Journal of Health Policy Research, 8(1), 80.
• Commission of The European Communities. (2004). Green Paper on Public-Prıvate Partnerships and Communıty Law on Public Contracts and Concessıons. https://op.europa.eu/en/publication-detail/-/publication/94a3f02f-ab6a-47ed-b6b2-7de60830625e/language-en, (Erişim: 14.02.2021).
• Çekirge, H. L. (2006). Dünyada Ve Türkiye’de Kamu Özel Ortaklığı Uygulamaları ve Örnek Bir Projede Modelin Finansal ve Genel Avantajlarının Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Çelik F. E. (2008). Hizmet Sunumuna Katılım ve Kamu Özel Ortaklıkları, (Dosya-08: Yerel Yönetimlere Katılım, Bülten 64). Ankara: Mimarlar Odası Ankara Şubesi Yayını, 28-38.
• Çınar, N. F., Türkoğlu, Ç. ve Tütünsatar, A. (2017). Kamu-Özel Ortaklığı/İşbirliği Modeli ve Sağlık Hizmetlerinin Sunumunda Hizmet Memnuniyetinin Ölçülmesi: Entegre Sağlık Kampüsleri (Şehir Hastaneleri) İçin Bir Araştırma. Journal Of Suleyman Demirel University Institute Of Social Sciences, 29(4), 215-232.
• Dünya Bankası. (2017). PPP Reference Guide 3.0. https://ppp.worldbank.org/public-private-partnership/library/ppp-reference-guide-3-0, (Erişim: 08.01.2021).
• Dünya Bankası. (2021a). PPI Visualization Dashboard. https://ppi.worldbank.org/en/visualization#sector=&status=&ppi=&investment=&region=&ida=&income=&ppp=ppp&mdb=&year=&excel=false&map=&header=true, (Erişim: 08.01.2021).
• Dünya Bankası. (2021b). China. https://ppi.worldbank.org/en/snapshots/country/china, (Erişim: 11.08.2021).
• Dünya Bankası. (2021c). Brazil. https://ppi.worldbank.org/en/snapshots/country/brazil, (Erişim: 11.08.2021).
• Dünya Bankası. (2021d). India. https://ppi.worldbank.org/en/snapshots/country/india, (Erişim: 11.08.2021).
• EPEC. (2021a). What İs A Public-Private Partnership (PPP)?, https://www.eib.org/epec/find-out-more/faq.htm, (Erişim: 14.02.2021).
• EPEC. (2021b). Midland Metropolitan Hospital PPP, https://www.eib.org/de/projects/pipelines/all/20140551, (Erişim: 15.02.2021).
• EPEC. (2021c). Hospital De Vigo PPP. https://www.eib.org/en/projects/pipelines/all/20060449, (Erişim: 16.02.2021).
• Ersoy, L. (2020). Bir Kamu Hastanesi’nde Çalışan Yoğun Bakım Hemşirelerinin İş ve Yaşam Doyumları İle Ekip Çalışması Tutumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kocaeli.
• Fernando, D., Wijeyaratne, P., Wickremasinghe, R., Abeyasinghe, R. R., Galappaththy, G. N. L., Wickremasinghe, R., Hapugoda, M., Abeywickrema, W. A., & Rodrigo, C. (2018). Use of A Public-Private Partnership in Malaria Elimination Efforts in Sri Lanka; A Case Study. BMC Health Services Research, 18(1), 202.
• Gharaee, H., Tabrizi, J. S., Azami-Aghdash, S., Farahbakhsh, M., Karamouz, M., & Nosratnejad, S. (2019). Analysis of Public-Private Partnership in Providing Primary Health Care Policy: An Experience from Iran. Journal of Primary Care & Community Health, 10, 1–17.
• Gökkaya D. (2020). Şehir Hastaneleri Modelinin Kavramsal Çerçevesinin Değerlendirilmesi. E. Eke (Ed.), Sağlık Yönetiminde Güncel Tartışmalar İçinde (77-110), Ankara: Nobel Yayınevi.
• Gökkaya, D., İzgüden, D. ve Erdem, R. (2018). Şehir Hastanesinde Hasta Memnuniyeti Araştırması: Isparta İli Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 9(20), 136-48.
• Gupta, M. (2012). Successes and Failures of Public Private Partnership (PPP) Initiatives in Bihar. Journal of Health Studies, 22-33.
• Karahanoğulları, Y. (2012). Kamu Özel Ortaklığı Modelinin Mali Değerlendirmesi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 67(02), 95-125.
• Kerman, U., Altan, Y., Aktel, M. ve Eke, E. (2012). Sağlık Hizmetlerinde Kamu Özel Ortaklığı Uygulaması. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi,17(3), 1-23.
• Khan, N. N., & Puthussery, S. (2019). Stakeholder Perspectives on Public-Private Partnership in Health Service Delivery in Sindh Province of Pakistan: A Qualitative Study. Public Health, 170, 1-9.
• Kurun, İ. (2017). Yeni Kamu İşletmeciliği Yaklaşımının Kamu Hizmetlerine Etkisi: Belediyeler Örneği. Bartın Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 8(16), 85-106.
• Laar, A.K., Adler, A.J., Kotoh, A.M., Legido-Quigley, H., Lange, I.L., Perel, P., & Lamptey, P. (2019). Health System Challenges to Hypertension and Related Non-Communicable Diseases Prevention and Treatment: Perspectives from Ghanaian Stakeholders. BMC Health Services Research, 19, 693.
• Mcıntosh, N., Grabowski, A., Jack, B., Nkabane-Nkholongo, E. L., & Vian, T. (2015). A Public-Private Partnership Improves Clinical Performance in A Hospital Network in Lesotho. Health Affairs, 34(6), 954-962.
• Minnie, A. J. (2011). Critical Success Factors for Public-Private Partnerships in South Africa. Doktora Tezi, Stellenbosch Üniversitesi, Güney Afrika.
• Nikolic, I. A., & Maikisch, H. (2006). Public-Private Partnerships and Collaboration in The Health Sector: An Overview With Case Studies from Recent European Experience. HNP Discussion Paper.
• Nuhu, S., Mpambije, C. J., & Ngussa, K. (2020). Challenges in Health Service Delivery Under Public-Private Partnership in Tanzania: Stakeholders’ Views from Dar Es Salaam Region. BMC Health Services Research, 20(1), 1-12. Ortega-Díaz, M.I., Ocaña-Riola, R., Pérez-Romero, C., & Martín-Martín, J.J. (2020). Multilevel Analysis of The Relationship Between Ownership Structure and Technical Efficiency Frontier in The Spanish National Health System Hospitals. International Journal of Environmental Research and Public Health, 16(17), 1-19.
• Öge, H. ve Baş, T. (2016). Türkiye’de Kamu Özel Ortaklığı Sağlık Projeleri. İşletme Bilimi Dergisi, 4(2), 105-19.
• Öncü, T. S. (2018). Talan Yoluyla Sermaye Birikim Aracı Olarak Kamu-Özel Ortaklığı: Verimsiz ve Pahalı Bir Finansman Modeli. K. Pala (Ed.), Türkiye'de Sağlıkta Kamu-Özel Ortaklığı Şehir Hastaneleri İçinde (13-33), İstanbul: İletişim Yayınları.
• Önder, E. (2019). Türkiye’de Kamu Özel Sektör Ortaklığı İle Yapılan Entegre Sağlık Kampüslerinin Hasta Memnuniyeti Açısından İncelenmesi: Yozgat Şehir Hastanesi Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Özzeybek Taş, M. (2018). Vatandaşların ve Sağlık Çalışanlarının Şehir Hastaneleri İle İlgili Görüşlerinin Belirlenmesi: Ankara İli Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Atılım Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Ricks, E., Rooyen, D., Gantsho, M. P., & Ham, W. (2013). Experiences of Managers and Healthcare Personnel Involved in A Functional Healthcare Public Private Partnership. Journal of Psychology in Africa, 23(2), 297-301.
• Sağlık Bakanlığı Sağlık Yatırımları Genel Müdürlüğü. Şehir Hastaneleri. https://sygm.saglik.gov.tr/tr,33960/sehir-hastaneleri.html, (Erişim: 15.02.2021).
• Shadpour, P., Barzegar, M., & Afzal, E. (2013). Study on The Impact of Implementing Public-Private Partnership (PPP) at Hasheminejad Kidney Center. International Journal of Hospital Research, 2(4), 195-200.
• Shannon, G.D., Haghparast-Bidgoli, H., Chelagat, W., Kibachio, J., & Skordis-Worrall, J. (2019). Innovating to Increase Access to Diabetes Care in Kenya: An Evaluation of Novo Nordisk’s Base of The Pyramid Project. Global Health Action, 12(1).
• Sonğur, C. ve Top M. (2018). Türkiye’de Sağlık Sektöründe Kamu-Özel İşbirliği Modeli: Paydaş Görüşlerine Dayalı Bir Alan Araştırması. SGD-Sosyal Güvenlik Dergisi, 8(1), 159-86.
• Sonğur, C. (2016). Türkiye'de Kamu-Özel İşbirliği Modelinin Entegre Sağlık Kampüslerinde Uygulanmasında Paydaşların Görüş ve Değerlendirmeleri. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Şenel Tekin, P. (2010). Türkiye’de Sağlık Sektöründe Bir Finansman Yöntemi Olarak Kamu-Özel Ortaklığı Politikasının Politika Haritalama Yöntemi İle Analiz Edilmesi. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Şenel Tekin, P. ve Çelik, Y. (2012). Türkiye’de Sağlık Sektöründe Bir Finansman Yöntemi Olarak Kamu-Özel Ortaklığı Politikasının Politika Haritalama Yöntemi ile Analiz Edilmesi. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 1(3), 81-98.
• Şenel Tekin, P. (2017). Küresel Kamu Özel Ortaklığı Uygulamaları ve Türkiye Sağlık Sektörü Açısından Bir Değerlendirme. Ankara Sağlık Hizmetleri Dergisi, 16(2), 5-20.
• Tenşi, M. (2019). Sağlık Sektöründe Kamu-Özel Ortaklığı Modelinin Şehir Hastaneleri Ekseninde Değerlendirilmesi: İzmir Alan Çalışması. Yüksek Lisans Tezi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Muğla.
• T. C. Sağlık Bakanlığı. (2019) Sağlık Bakanlığı Faaliyet Raporu 2019. https://dosyamerkez.saglik.gov.tr/eklenti/36626,tc-saglik-bakanligi-faaliyet-raporu-2019pdf.pdf?0, (Erişim: 11.01.2021).
• Thiessen, J., Bagoi, A., Homer, C., & Rumsey, M. (2018). Qualitative Evaluation of A Public-Private Partnership for Reproductive Health Training in Papua New Guinea. Rural and Remote Health, 18, 4608.
• Uğur, A. ve Miynat, M. (2014). Kamu Özel Sektör Ortaklıklarının Ekonomi Politiği. Yönetim Ve Ekonomi Dergisi, 21(2), 19-40.
• Uğurluoğlu, D., Gökkaya, D. ve Erdem R. (2019). Şehir Hastanesinde Çalışan Memnuniyeti Araştırması. İktisadi İdari Ve Siyasal Araştırmalar Dergisi, 4(9), 101-118.
• Usta, S. ve Bilgiç, E. (2016). Yerel Yönetimlerde Hizmet Sunumu: Kamu Özel Ortaklığı Modeli. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (23), 249-268.
• Yang, J., Song, L., Yao, X., Cheng, Q., Cheng, Z., & Xu, K. (2020). Evaluating The Intention and Behaviour of Private Sector Participation in Healthcare Service Delivery via Public-Private Partnership: Evidence from China. Journal of Healthcare Engineering, 13.
• Yereli, A.B. ve Kızıltan, M. (2011). Kamu-Özel İşbirliği Projeleri ve Kırgızistan Ekonomisi Açısından Önemi. Internatıonal Conference on Eurasian Economies, 246-252.
• Yılmaz, A. (2019). Hastanelerde Veri Zarflama Analizi ve Malmquıst Endeksi Yöntemi İle Performans Ölçümü: Mersin Şehir Eğitim Araştırma Hastanesi Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
• 1994 Tarihli ve 3996 Sayılı Bazı Yatırım ve Hizmetlerin Yap-İşlet-Devret Modeli Çerçevesinde Yaptırılması Hakkında Kanun, R.G Tarih:13/6/1994 Sayı: 21959.