Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Analysis of Social Assistance and Solidarity Foundation Policies In Turkey: The Case of Denizli / Çal

Yıl 2023, , 153 - 173, 31.12.2023
https://doi.org/10.34232/pjess.1406167

Öz

Public policy is the sum total of decisions and actions made by the authorities in line with the political systems in which governments operate and which affect the majority of society. Public policy analysis examines the roles of government and civil society organisations in the public policy process. The stages model is only one of the models that examine policy analysis and consists of the stages of coming to the agenda, shaping the policy, enacting the policy, implementing the policy and evaluating the policy. In this study, a research was conducted on the Social Solidarity and Assistance Foundation in Çal district of Denizli and the findings obtained were

Kaynakça

  • Akdoğan, A. (2013). Gündem Belirleme. M. Yıldız, & Z. Sobacı içinde, Kamu Politikası Kuram ve Uygulama (s. 220-227). Adres Yayınevi, Ankara.
  • Akıncı, B. (2018). “Türkiye'de Kamu Politikası Oluşturma Sürecinde Yeni Aktör: Cumhurbaşkanlığı Politika Kurulları”, OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 9(16), 2128-2146.
  • Akman, E., Kulaç, O. ve Chiftchi, A. (2021). “A New Government System in Turkey: Presidency Government System”, ASSAM Uluslararası Hakemli Dergi, 8(19), 164-178.
  • Araral, E., Fritzen, S., Howlett, M., Ramesh, M. ve Wu, X. (Eds.). (2013). Routledge Handbook of Public Policy, Routledge, London.
  • Babahanoğlu, V. (2017). “Kamu Politikası Bağlamında İran ve Türkiye Enerji Politikalarının Karşılaştırılması: İşbirliğine Yönelik Fırsat ve Engeller Üzerinden Bir Değerlendirme”, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl, 5, 404-417.
  • Babaoğlu, C. (2013). Kamu Politikası Sürecinde Sivil Toplum Kuruluşlarının Rolü, İçinde Mete Yıldız ve Mehmet Zahid Sobacı (Der.), Kamu Politikası—Kuram ve Uygulama, Adres Yayınları, Ankara, 166-187.
  • Babaoğlu, C., & Kulaç, O. (2021). Cumhurbaşkanlığı hükümet sisteminde politika kurulları, E. Akman içinde, Farklı Boyutlarıyla Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi (s. 177-199), Nobel Yayınevi, Ankara.
  • Cattaneo, K. H. (2018). “Applying Policy Theories to Charter School Legislation in New York: Rational Actor Model, Stage Heuristics, and Multiple Streams”, Educational Policy Analysis and Strategic Research, 13(2), 6-24.
  • Çakır, C. (2017). “Geçmişten Günümüze Türk Eğitim Sistemindeki Gelişmeler: Bir Kamu Politikası Aktörü Olarak Milli Eğitim Şuraları Özelinde Bir Değerlendirme”, Sosyal ve Beşerî Bilimler Dergisi, 9(2), 31-48.
  • Çevik, H. H., Demirci, S. (2012). Kamu Politikası: Kavramlar, Aktörler, Süreç, Modeller, Analiz, Karar Verme. Ankara, Seçkin Yayıncılık.
  • Demir, F. (2011). “Kamu Politikası ve Politika Analizi Çalışmalarının Teorik Çerçevesi”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (30), 107-119.
  • Dilik, S. (1988). “Sosyal Güvenliğin Tarihsel Gelişimi”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 43(1), 41-80.
  • Donat, Y. (1987). Yavuz Donat’ın Vitrininden 3-Özal’lı Yıllar 1983-1987, Bilgi Yayınevi, İstanbul.
  • Dye, T. R. (2008). Understanding Public Policy, 12th Edition, Prentice Hall, Upper Saddle River, New Jersey.
  • Dye, T. R. (2013). Understanding Public Policy. 14th Edition, Pearson Education, New Jersey.
  • Fidan, A. (2006). Sosyal Politikaya Katkısı Açısından 5393 Sayılı Belediye Kanunu Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi S.B.E., İstanbu
  • Gül, H . (2015). “Kamu Politikası Analizi, Yöntemleri ve Teknikleri”, Yasama Dergisi, (29), 5-31.
  • James E. Anderson (2010). Public Policymaking, 7th Edition, Elm Street Publishing Services, Boston.
  • Jann, W. and Wegrich, K. (2007). “Theories of the Policy Cycle”, Fischer, F., Miller, G. J., Sidney, M. S. (Eds.). Handbook of Public Policy Analysis, Crc Press, p. 43-62.
  • Kaptı, A. (2011). Kamu Politika Sürecinde Klasik Yaklaşım Modeli, A. Kaptı içinde, Kamu Politika Süreci: Teorik Perspektifler, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
  • Karakurt, A. (2007). “Düşünce Kuruluşları ve Politika Sürecindeki Rolleri”, Amme İdaresi Dergisi, 40(2), 1-20. Kazgan, G. (2002). Küreselleşme ve Ulus–Devlet: Yeni Ekonomik Düzen, Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
  • Korkmaz, M. (2014). Sosyal Medya-Kamu Politikaları Etkileşimi: Gezi Parkı Olayları Üzerine Bir Değerlendirme, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi S.B.E., Ankara.
  • Korkmaz, M. (2014). Sosyal Medya-Kamu Politikaları Etkileşimi: Gezi Parkı Olayları Üzerine Bir Değerlendirme, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi S.B.E., Ankara.
  • Kulaç, O. (2016). Bir Kamu Politikası Çözümlemesi: Türkiye’nin Yurtdışı Lisansüstü Burs Politikası, Doktora Tezi, Pamukkale Üniversitesi S.B.E., Denizli.
  • Kulaç, O. (2018). Türkiye’nin Yurtdışı Lisansüstü Burs Politikası, C. Babaoğlu, & E. Akman içinde, Kamu Politikası Analizi Türkiye Uygulamaları (s. 109-143), Gazi Kitabevi, Ankara.
  • Kulaç, O. ve Özgür, H. (2017). “An Overview of the Stages (Heuristics) Model As A Public Policy Analysis Framework”, European Scientific Journal, 13(12), 144-57.
  • Kulaç, O. ve Çalhan, H. S. (2013). “Bir Kamu Politikası Süreci Analizi: Millî Eğitim Bakanlığı ve Yükseköğretim Kurulu Yurtdışı Lisansüstü Bursları”, Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (DÜSBED), 5(10), 205-225
  • Kutlu, D. (2015). Türkiye’de Sosyal Yardım Rejiminin Oluşumu: Birikim, Denetim ve Disiplin, Nota Bene Yayınları, Ankara.
  • Lipsky, M. (1980). Dilemmas of the Individual in Public Services, Russell Sage Foundation, New York.
  • Ökten, A. ve Akman, E. (2018). “Türkiye’de Yönetişim Alanında Hazırlanan Lisansüstü Tezlerin İçerik Analizi (2000-2016)”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 32(4), 1027-1045.
  • Örselli, E. ve Babahanoğlu, V. (2016). “Türkiye’nin Göç Yönetimi ve Göç Politikalarının Gelişimi: Bir Kamu Politikası Analizi”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(43), 2063-2072.
  • Örselli, E., Babahanoğlu, V., ve Bilici, Z. (2018). Kamu Politikalarında Yeni Aktörler: Cumhurbaşkanlığı Politika Kurulları ve Ofisleri, Turkish Studies Economics, Finance and Politics, 13(30), 303-318.
  • Özgür, H., and Kulaç, O. (2015). An Analysis of the Studies on Think Tanks Success and Ranking. European Scientific Journal, 73-90.
  • Öztepe, C. M. and Kulaç, O. (2019). Ethical Decision-Making In Turkish Public Administration And Policy, Public Administration Issues (5), 62-78.
  • Samadova, V. (2017). “Kamu Politikasında Rol Oynayan Sivil Aktörler”, Göller Bölgesi Aylık Hakemli ve Kültür Dergisi, 51, 60-65. Sevük, M. Y., Akın, P. (2019). Kamu Politikalarını Etkileyen Resmi, Sivil ve Uluslararası Aktörler, Hukuk Fakültesi Dergisi, 5(2), 167-183.
  • Sobotková, L. and Kulaç, O. (2020). The Success of Think Tank in Turkey and the Czech Republic: A Comparative Analysis in the 10-Year Perspective, Agathos, 11(1), 356-378.
  • Tamzok, N. (2007). Kamu Politikası Analizi: Elektrik Enerjisi Sektörü, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi S.B.E., Ankara. Türk Dil Kurumu (TDK). tdk.gov.tr (Erişim Tarihi 22.04.2020).
  • Usta, A. (2013). “Kamu Politikaları Analizine Kuramsal Bir Bakış”, Yasama Dergisi, 24, 78-102.
  • Yatkın, Ş. (2019). 1986-2017 Döneminde Türkiye’nin Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakıfları Politikasının Çözümlenmesi, Pamukkale Üniversitesi S.B.E., Denizli.
  • Yüksel, E. (2001). Medyanın Gündem Belirleme Gücü, Çizgi Kitabevi, Konya.

TÜRKİYE’DE SOSYAL YARDIMLAŞMA VE DAYANIŞMA VAKFI (SYDV) POLİTİKALARININ ÇÖZÜMLENMESİ: DENİZLİ / ÇAL ÖRNEĞİ

Yıl 2023, , 153 - 173, 31.12.2023
https://doi.org/10.34232/pjess.1406167

Öz

Kamu politikası hükümetlerin içerisinde bulundukları siyasal sistemler doğrultusunda yetkililer tarafından hazırlanan ve toplumun büyük çoğunluğuna etki eden kararlar ve eylemlerin toplamıdır. Kamu politikası analizi kamu politikası sürecinde hükümetin ve sivil toplum kuruluşlarının politika sürecindeki rollerini incelemektedir. Süreç modeli ise politika analizini inceleyen modellerden yalnızca biri olup gündeme geliş, formüle ediliş, kanunlaştırma ve politikanın değerlendirmesinden oluşmaktadır. Çalışmada, Denizli Çal ilçesi Sosyal Dayanışma ve Yardımlaşma Vakfı üzerine bir araştırma gerçekleştirilmiş ve elde edilen bulgular politika süreç modeli çerçevesinde değerlendirilmiştir.

Kaynakça

  • Akdoğan, A. (2013). Gündem Belirleme. M. Yıldız, & Z. Sobacı içinde, Kamu Politikası Kuram ve Uygulama (s. 220-227). Adres Yayınevi, Ankara.
  • Akıncı, B. (2018). “Türkiye'de Kamu Politikası Oluşturma Sürecinde Yeni Aktör: Cumhurbaşkanlığı Politika Kurulları”, OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 9(16), 2128-2146.
  • Akman, E., Kulaç, O. ve Chiftchi, A. (2021). “A New Government System in Turkey: Presidency Government System”, ASSAM Uluslararası Hakemli Dergi, 8(19), 164-178.
  • Araral, E., Fritzen, S., Howlett, M., Ramesh, M. ve Wu, X. (Eds.). (2013). Routledge Handbook of Public Policy, Routledge, London.
  • Babahanoğlu, V. (2017). “Kamu Politikası Bağlamında İran ve Türkiye Enerji Politikalarının Karşılaştırılması: İşbirliğine Yönelik Fırsat ve Engeller Üzerinden Bir Değerlendirme”, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl, 5, 404-417.
  • Babaoğlu, C. (2013). Kamu Politikası Sürecinde Sivil Toplum Kuruluşlarının Rolü, İçinde Mete Yıldız ve Mehmet Zahid Sobacı (Der.), Kamu Politikası—Kuram ve Uygulama, Adres Yayınları, Ankara, 166-187.
  • Babaoğlu, C., & Kulaç, O. (2021). Cumhurbaşkanlığı hükümet sisteminde politika kurulları, E. Akman içinde, Farklı Boyutlarıyla Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi (s. 177-199), Nobel Yayınevi, Ankara.
  • Cattaneo, K. H. (2018). “Applying Policy Theories to Charter School Legislation in New York: Rational Actor Model, Stage Heuristics, and Multiple Streams”, Educational Policy Analysis and Strategic Research, 13(2), 6-24.
  • Çakır, C. (2017). “Geçmişten Günümüze Türk Eğitim Sistemindeki Gelişmeler: Bir Kamu Politikası Aktörü Olarak Milli Eğitim Şuraları Özelinde Bir Değerlendirme”, Sosyal ve Beşerî Bilimler Dergisi, 9(2), 31-48.
  • Çevik, H. H., Demirci, S. (2012). Kamu Politikası: Kavramlar, Aktörler, Süreç, Modeller, Analiz, Karar Verme. Ankara, Seçkin Yayıncılık.
  • Demir, F. (2011). “Kamu Politikası ve Politika Analizi Çalışmalarının Teorik Çerçevesi”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (30), 107-119.
  • Dilik, S. (1988). “Sosyal Güvenliğin Tarihsel Gelişimi”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 43(1), 41-80.
  • Donat, Y. (1987). Yavuz Donat’ın Vitrininden 3-Özal’lı Yıllar 1983-1987, Bilgi Yayınevi, İstanbul.
  • Dye, T. R. (2008). Understanding Public Policy, 12th Edition, Prentice Hall, Upper Saddle River, New Jersey.
  • Dye, T. R. (2013). Understanding Public Policy. 14th Edition, Pearson Education, New Jersey.
  • Fidan, A. (2006). Sosyal Politikaya Katkısı Açısından 5393 Sayılı Belediye Kanunu Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi S.B.E., İstanbu
  • Gül, H . (2015). “Kamu Politikası Analizi, Yöntemleri ve Teknikleri”, Yasama Dergisi, (29), 5-31.
  • James E. Anderson (2010). Public Policymaking, 7th Edition, Elm Street Publishing Services, Boston.
  • Jann, W. and Wegrich, K. (2007). “Theories of the Policy Cycle”, Fischer, F., Miller, G. J., Sidney, M. S. (Eds.). Handbook of Public Policy Analysis, Crc Press, p. 43-62.
  • Kaptı, A. (2011). Kamu Politika Sürecinde Klasik Yaklaşım Modeli, A. Kaptı içinde, Kamu Politika Süreci: Teorik Perspektifler, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
  • Karakurt, A. (2007). “Düşünce Kuruluşları ve Politika Sürecindeki Rolleri”, Amme İdaresi Dergisi, 40(2), 1-20. Kazgan, G. (2002). Küreselleşme ve Ulus–Devlet: Yeni Ekonomik Düzen, Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
  • Korkmaz, M. (2014). Sosyal Medya-Kamu Politikaları Etkileşimi: Gezi Parkı Olayları Üzerine Bir Değerlendirme, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi S.B.E., Ankara.
  • Korkmaz, M. (2014). Sosyal Medya-Kamu Politikaları Etkileşimi: Gezi Parkı Olayları Üzerine Bir Değerlendirme, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi S.B.E., Ankara.
  • Kulaç, O. (2016). Bir Kamu Politikası Çözümlemesi: Türkiye’nin Yurtdışı Lisansüstü Burs Politikası, Doktora Tezi, Pamukkale Üniversitesi S.B.E., Denizli.
  • Kulaç, O. (2018). Türkiye’nin Yurtdışı Lisansüstü Burs Politikası, C. Babaoğlu, & E. Akman içinde, Kamu Politikası Analizi Türkiye Uygulamaları (s. 109-143), Gazi Kitabevi, Ankara.
  • Kulaç, O. ve Özgür, H. (2017). “An Overview of the Stages (Heuristics) Model As A Public Policy Analysis Framework”, European Scientific Journal, 13(12), 144-57.
  • Kulaç, O. ve Çalhan, H. S. (2013). “Bir Kamu Politikası Süreci Analizi: Millî Eğitim Bakanlığı ve Yükseköğretim Kurulu Yurtdışı Lisansüstü Bursları”, Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (DÜSBED), 5(10), 205-225
  • Kutlu, D. (2015). Türkiye’de Sosyal Yardım Rejiminin Oluşumu: Birikim, Denetim ve Disiplin, Nota Bene Yayınları, Ankara.
  • Lipsky, M. (1980). Dilemmas of the Individual in Public Services, Russell Sage Foundation, New York.
  • Ökten, A. ve Akman, E. (2018). “Türkiye’de Yönetişim Alanında Hazırlanan Lisansüstü Tezlerin İçerik Analizi (2000-2016)”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 32(4), 1027-1045.
  • Örselli, E. ve Babahanoğlu, V. (2016). “Türkiye’nin Göç Yönetimi ve Göç Politikalarının Gelişimi: Bir Kamu Politikası Analizi”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(43), 2063-2072.
  • Örselli, E., Babahanoğlu, V., ve Bilici, Z. (2018). Kamu Politikalarında Yeni Aktörler: Cumhurbaşkanlığı Politika Kurulları ve Ofisleri, Turkish Studies Economics, Finance and Politics, 13(30), 303-318.
  • Özgür, H., and Kulaç, O. (2015). An Analysis of the Studies on Think Tanks Success and Ranking. European Scientific Journal, 73-90.
  • Öztepe, C. M. and Kulaç, O. (2019). Ethical Decision-Making In Turkish Public Administration And Policy, Public Administration Issues (5), 62-78.
  • Samadova, V. (2017). “Kamu Politikasında Rol Oynayan Sivil Aktörler”, Göller Bölgesi Aylık Hakemli ve Kültür Dergisi, 51, 60-65. Sevük, M. Y., Akın, P. (2019). Kamu Politikalarını Etkileyen Resmi, Sivil ve Uluslararası Aktörler, Hukuk Fakültesi Dergisi, 5(2), 167-183.
  • Sobotková, L. and Kulaç, O. (2020). The Success of Think Tank in Turkey and the Czech Republic: A Comparative Analysis in the 10-Year Perspective, Agathos, 11(1), 356-378.
  • Tamzok, N. (2007). Kamu Politikası Analizi: Elektrik Enerjisi Sektörü, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi S.B.E., Ankara. Türk Dil Kurumu (TDK). tdk.gov.tr (Erişim Tarihi 22.04.2020).
  • Usta, A. (2013). “Kamu Politikaları Analizine Kuramsal Bir Bakış”, Yasama Dergisi, 24, 78-102.
  • Yatkın, Ş. (2019). 1986-2017 Döneminde Türkiye’nin Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakıfları Politikasının Çözümlenmesi, Pamukkale Üniversitesi S.B.E., Denizli.
  • Yüksel, E. (2001). Medyanın Gündem Belirleme Gücü, Çizgi Kitabevi, Konya.
Toplam 40 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Kamu Politikası
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Burak Dertlioğlu

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2023
Gönderilme Tarihi 17 Aralık 2023
Kabul Tarihi 27 Aralık 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023

Kaynak Göster

APA Dertlioğlu, B. (2023). TÜRKİYE’DE SOSYAL YARDIMLAŞMA VE DAYANIŞMA VAKFI (SYDV) POLİTİKALARININ ÇÖZÜMLENMESİ: DENİZLİ / ÇAL ÖRNEĞİ. Pamukkale Journal of Eurasian Socioeconomic Studies, 10(2), 153-173. https://doi.org/10.34232/pjess.1406167
AMA Dertlioğlu B. TÜRKİYE’DE SOSYAL YARDIMLAŞMA VE DAYANIŞMA VAKFI (SYDV) POLİTİKALARININ ÇÖZÜMLENMESİ: DENİZLİ / ÇAL ÖRNEĞİ. pjess. Aralık 2023;10(2):153-173. doi:10.34232/pjess.1406167
Chicago Dertlioğlu, Burak. “TÜRKİYE’DE SOSYAL YARDIMLAŞMA VE DAYANIŞMA VAKFI (SYDV) POLİTİKALARININ ÇÖZÜMLENMESİ: DENİZLİ / ÇAL ÖRNEĞİ”. Pamukkale Journal of Eurasian Socioeconomic Studies 10, sy. 2 (Aralık 2023): 153-73. https://doi.org/10.34232/pjess.1406167.
EndNote Dertlioğlu B (01 Aralık 2023) TÜRKİYE’DE SOSYAL YARDIMLAŞMA VE DAYANIŞMA VAKFI (SYDV) POLİTİKALARININ ÇÖZÜMLENMESİ: DENİZLİ / ÇAL ÖRNEĞİ. Pamukkale Journal of Eurasian Socioeconomic Studies 10 2 153–173.
IEEE B. Dertlioğlu, “TÜRKİYE’DE SOSYAL YARDIMLAŞMA VE DAYANIŞMA VAKFI (SYDV) POLİTİKALARININ ÇÖZÜMLENMESİ: DENİZLİ / ÇAL ÖRNEĞİ”, pjess, c. 10, sy. 2, ss. 153–173, 2023, doi: 10.34232/pjess.1406167.
ISNAD Dertlioğlu, Burak. “TÜRKİYE’DE SOSYAL YARDIMLAŞMA VE DAYANIŞMA VAKFI (SYDV) POLİTİKALARININ ÇÖZÜMLENMESİ: DENİZLİ / ÇAL ÖRNEĞİ”. Pamukkale Journal of Eurasian Socioeconomic Studies 10/2 (Aralık 2023), 153-173. https://doi.org/10.34232/pjess.1406167.
JAMA Dertlioğlu B. TÜRKİYE’DE SOSYAL YARDIMLAŞMA VE DAYANIŞMA VAKFI (SYDV) POLİTİKALARININ ÇÖZÜMLENMESİ: DENİZLİ / ÇAL ÖRNEĞİ. pjess. 2023;10:153–173.
MLA Dertlioğlu, Burak. “TÜRKİYE’DE SOSYAL YARDIMLAŞMA VE DAYANIŞMA VAKFI (SYDV) POLİTİKALARININ ÇÖZÜMLENMESİ: DENİZLİ / ÇAL ÖRNEĞİ”. Pamukkale Journal of Eurasian Socioeconomic Studies, c. 10, sy. 2, 2023, ss. 153-7, doi:10.34232/pjess.1406167.
Vancouver Dertlioğlu B. TÜRKİYE’DE SOSYAL YARDIMLAŞMA VE DAYANIŞMA VAKFI (SYDV) POLİTİKALARININ ÇÖZÜMLENMESİ: DENİZLİ / ÇAL ÖRNEĞİ. pjess. 2023;10(2):153-7.

25644

Pamukkale Avrasya Sosyoekonomik Çalışmalar Dergisi, yılda iki kez yayınlanan süreli ve elektronik basımı yapılan, uluslararası indeksli hakemli bir dergidir.

Pamukkale Avrasya Sosyoekonomik Çalışmalar Dergisinde yayınlanmış makalenin telif hakları Creative Commons Atıf-Gayri ticari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC-ND 4.0) kapsamındadır.