Kırsal Yerleşim Bölgelerinde Sürdürülebilirlik: Çanakkale Bölgesi Ayvacık İlçesi Adatepe ve Demirciköy

Yıl 2011, Cilt: 14 Sayı: 2 - Cilt: 14 Sayı: 2, 109 - 113, 01.06.2011

Ece Postalcı Altınkaya Çiğdem Tekin Özlem Eren

Öz

1987 Brundtland raporunda yaygın kabul gören tanımı ile hayatımıza giren sürdürülebilirlik kavramı aslında Vitrivius’tan beri uygulanmakta ve geleneksel yapılarda görülmektedir. Bugünün sürdürülebilir tasarım kriterleri dikkate alındığında geleneksel konut mimarisinde bu stratejilerin uzun zamandır uygulanmakta olduğu anlaşılmaktadır. Geleneksel mimarinin biçimlenişinde yüzyıllardır süren tarih kültür ve sosyal yaşantının etkileri görülmektedir. Sürdürülebilir tasarım kriterleri bağlamında geleneksel konut mimarisi incelendiğinde araziye yerleşim özellikleri, topografyaya uyumu, yön seçimi, yeşil doku ve iklim verilerine göre planlandığı görülmektedir. Kırsal yerleşmeler zaman içinde farklı etnik köken kültüre sahip insan topluluklarının yaşamları ile farklı izlere sahip olmuştur. Günümüz insanının kırsal yörelerde henüz ekoloji ve sürdürülebilirlik kavramlarına yabancı olduğu ve hızla tüketim ekonomisinin sunduğu ürün çeşitliliğine yöneldiği görülmektedir. Bu amaçla, bu bildiride; çalışma alanı olarak Çanakkale ili Ayvacık ilçesine bağlı Adatepe ve Demirciköy kırsal yerleşim bölgesinde bugün varlığını sürdüren geleneksel konut mimarisinin özellikleri; iç mekan kullanımı, malzeme ve yapım sistemlerinin ekoloji ve sürdürülebilirlik bağlamında değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Yerleşme, Sürdürülebilirlik, Geleneksel Mimari, Adatepe ve Demirciköy

Sustainability in Rural Settlements: Adatepe and Demirciköy in Ayvacık Town in Çanakkale

Öz

Although the term `Sustainability’ in architecture was introduced in `Brundtlord report` in 1987, it has been in use sincethe time of Vitruvius and can be observed frequently in traditional architecture. On a closer look on the today design strategytrends, it can be observed that the vernacular architecture already utilizes basic principles of sustainability. Impact of cultural andsocial life of the locals also plays an important role in the formation of the traditional architecture. When we look at thevernacular architecture in context of sustainable design criteria, it is understood that the settlements are compatible to thetopographic features, and it is planned according to climate data and natural structure. As the people in rural areas are not familiarwith the terms; sustainability and ecology, they prefer the variety of the products of consumption economy. This paper willdiscuss about the architectural features of the towns Adatepe and Demircikoy through the ecologic criteria. The vernacularhouses in these towns will be analyzed in three main topics; the construction, the materials, and the spatial organization, whichcan be used in a roadmap for planning the future of the rural settlements in Canakkale region

Anahtar Kelimeler

Sustainable housing, rural settlement, Traditional Architecture, Adatepe and Demirciköy