Bu çalışmada, Grade A gemi sacı,
örtülü elektrodla ark kaynak yöntemi ile, parafin kaplanmış E 6013 standardına
sahip rutil örtü tipli elektrodla, atmosferik şartlarda ve su altında farklı
derinliklerde birleştirilmiştir. Kaynaklı birleştirmelerin mekanik
özelliklerini belirlemek için sertlik deneyi ve çekme testleri yapılmıştır.
Ayrıca kaynak bölgesinde meydana gelen yapısal değişim ve dönüşümleri
gözlemlemek için kaynaklı numuneler üzerinde mikroyapı çalışmaları
gerçekleştirilmiştir. Yapılan sertlik testleri sonucunda, en yüksek sertlik
değerleri kaynak metalinden ölçülürken onu sırasıyla ısının tesiri altında
kalan bölge (ITAB) ve ana malzeme takip etmektedir. Yapılan çekme testleri
sonucunda, tüm numunelerde kopma kaynak metalinde gerçekleşmiş ve bütün
bağlantı dayanımları, ana malzemeden düşük bulunmuştur. Mikroyapı
incelemelerinde ilk pasoların ince taneli izotrop, dış kapakları oluşturan son
pasoların ise ince sütunsal taneli olduğu gözlenmiştir. Ayrıca su altında
birleştirilen numunelerde hızlı soğumadan kaynaklı martenzitik dönüşüm olduğu
mikroyapı incelemelerinde gözlenmiştir. Deney sonuçları genel olarak
değerlendirildiğinde, sualtı ark kaynak yöntemiyle birleştirilen numunelerin
atmosferik şartlarda birleştirilen numuneye göre uzama değerlerinde yaklaşık %
30, çekmede ise yaklaşık % 12 daha düşük dayanım sergiledikleri
gözlemlenmiştir.
In this study, Grade A ship steel was joined at both the atmospheric
conditions and underwater at various depths through shielded metal arc welding
method using paraffin coated shielded rutile type electrode conforming to E
6013 standard. In order to determine the mechanical properties of welded joints
hardness and tensile tests were carried out. In addition, microstructural
examinations were performed on the welded specimens in order to observe
structural the changes and transformations occurring in the welding zone. The
hardness test results showed that the highest hardness values are seen for the
weld metal and these are followed by heat affected zone (HAZ) and base
material. After the tensile tests, it was seen that all the specimens fractured
at the meld metal and that strength of the joints lower than that of base
material. It was observed from the microstructural examinations that first
passes are fine grained isotropic while the last passes are fine grained
columnar. In addition, martensitic transformation due to rapid cooling was seen
in the specimens joined at underwater. When the experimental results are
generally evaluated, it is seen that the specimens joined through underwater
arc welding method exhibited 30 % lower elongation and 12 % lower tensile
strength than those joined at the atmospheric conditions.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Mühendislik |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Eylül 2018 |
Gönderilme Tarihi | 10 Şubat 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 21 Sayı: 3 |
Bu eser Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası ile lisanslanmıştır.