The insulation thickness of the building is an
important parameter in the design of the building envelope. Life-cycle cost
analysis is often used as an optimization method in determining the thickness
of the insulation in buildings. In literature, the insulation thickness which
the total cost is minimum is defined as the optimum insulation thickness. In
this study, the optimum insulation thicknesses of residential buildings in
Turkey were determined by life-cycle cost analysis (LCCA). The annual heating
energy requirement of the buildings are calculated according to the Turkish
Standard 825, Thermal Insulation Requirements for Buildings. Glass wool,
extruded polystyrene (XPS) and expanded polystyrene (EPS) are used for ceiling,
floor and wall as insulation material respectively and natural gas is used as
fuel. Life-cycle cost analysis based on the total cost approach is used as the
optimization method. Optimum insulation thicknesses (U-values) based on climate
zones for a period of 30 years are calculated between 14,2 cm and 26,8 cm (0,29-0,16
W/m2K) for ceiling, 5,0 cm and 9,8 cm (0,57-0,32 W/m2K)
for floor, 8,1 cm and 16,4 cm (0,38-0,20 W/m2K) for wall. As a
result, when compared with the limited insulation thicknesses specified in TS
825 standard, it has been determined that the energy savings to be provided by
an insulation building using optimum insulation thicknesses vary between 10,08%
and 18,88% according to the region. These results have reached the conclusion
that optimum insulation thicknesses (U-values) should be revised for all regions
specified in the TS 825 standard, as the increase in payback period is
considered not to exceed 10% even in the worst case.
Optimum insulation thickness thermal insulation TS 825 standard life-cycle cost analysis
Binalarda yalıtım kalınlığı, bina
kabuğunun tasarımında önemli bir parametredir. Binalarda yalıtım kalınlığının
belirlenmesinde, ömür maliyet analizi sıklıkla kullanılan bir optimizasyon
yöntemidir. Literatürde, yakıt maliyeti ve yalıtım maliyetinden oluşan toplam
maliyetin minimum olduğu yalıtım kalınlığı, optimum yalıtım kalınlığı olarak
tanımlanmaktadır. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’deki konut tipi binalar için
ısıtma etkisi altında optimum yalıtım kalınlıklarının ömür maliyet analizi
yöntemi ile belirlenmesidir. Binaların yıllık ısıtma enerji ihtiyacı TS 825
“Binalarda Isı Yalıtım Kuralları” standardına göre hesaplanmıştır. Yalıtım
malzemesi olarak; tavanda cam yünü, tabanda ekstrüde polistiren (XPS) ve dış
duvarlarda genişletilmiş polistiren (EPS), yakıt olarak doğalgaz
kullanılmıştır. Optimizasyon metodu olarak toplam maliyete dayalı optimizasyon
yaklaşımını temel alan ömür maliyet analiz metodu kullanılmıştır. Optimum
yalıtım kalınlıkları (U-değerleri), 30 yıllık kullanım ömrü için iklim
bölgelerine göre; dış duvar için 8,1 cm ile 16,4 cm (0,38-0,20 W/m2K),
tavan için 14,2 cm ile 26,8 cm (0,29-0,16 W/m2K), zemin için 5,0 ile
9,8 cm (0,57-0,32 W/m2K) arasında hesaplanmıştır. Sonuç olarak, TS
825 standardında belirtilen limit yalıtım kalınlıkları ile
karşılaştırıldığında, optimum yalıtım kalınlıkları kullanılarak yalıtım yapılan
bir binanın ülke genelinde sağlayacağı enerji tasarrufunun bölgelere göre
%10,08 ile %18,88 arasında değiştiği belirlenmiştir. Geri ödeme sürelerindeki
artışların en kötü durumda bile %10 değerini geçmediği düşünüldüğünde, TS 825
standardında belirtilen dört farklı iklim bölgesi için optimum yalıtım
kalınlıklarının (U-değerlerinin) revize edilmesi gerektiği sonucuna
ulaşılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Mühendislik |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2019 |
Gönderilme Tarihi | 22 Haziran 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 22 Sayı: 4 |
Bu eser Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası ile lisanslanmıştır.