Endüstride ve birçok atık ısı tesislerinde kullanılan atık ısı geri kazanım üniteleri gerekli temiz havanın ön ısıtılmasında kullanılan sistemlerdir. Bu çalışmada ısı değiştiricisi ısı borusu olan bir ısı geri kazanım ünitesinin performansının iyileştirilmesi ve böylece çalışma sıcaklık aralığının arttırılması amacıyla oluşturulan deney düzeneği üzerinde uygulamalı bir çalışma yapılmıştır. Çalışmanın özgün yanı ısı değiştiricisi olarak kullanılan ısı borularında son yıllarda pek çok uygulama olanağı bulan nanoakışkanların kullanılması hedeflenmiştir. ZnO/Su ve ZnOAl2O3/Su nanoakışkanları ısı borusunda çalışma akışkanı olarak kullanılmış ve temel akışkan suya göre ısı geri kazanım ünitesi ısıl performansındaki iyileşme oranları belirlenmeye çalışılmıştır. Soğuk hava bölgesinde (kondenser), soğuk hava hızı 0.437m/s ve Re=7100 olduğunda ZnOAl2O3 ve ZnO nanoakışkanları için sırasıyla %90 ve %80 oranında iyileşme elde edilmiştir.
Waste heat recovery units used in the industry and in many waste heat facilities are the systems used for pre-heating the required clean air. In this study, an applied study was carried out on the experimental setup created to improve the performance of a heat recovery unit with heat exchanger heat pipe and thus increase the operating temperature range. The unique feature of the study is the use of nanofluids that have found many applications in heat pipes used as heat exchangers in recent years. ZnO / Water and ZnOAl2O3 / Water nanofluids are used as working fluid in the heat pipe and the recovery rates of heat recovery unit thermal performance are tried to be determined according to the basic fluid water. In the cold air zone (condenser), when the cold air velocity was 0.437m / s and Re = 7100, 90% and 80% improvement was achieved for ZnOAl2O3 and ZnO nanofluids, respectively.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Mühendislik |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2022 |
Gönderilme Tarihi | 12 Mart 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 25 Sayı: 1 |
Bu eser Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası ile lisanslanmıştır.