This study reassesses the environmental performance of the Turkic Republics using the 2024 Environmental Performance Index (EPI) data with Multi-Criteria Decision Making (MCDM) methods. CRITIC, Standard Deviation and MEREC methods are used to determine the criteria weights, followed by TOPSIS, ARAS and CRADIS methods to rank the countries. The results reveal certain deviations from the traditional EPI ranking, indicating that Türkiye performed better under the multi-criteria decision-making (MCDM) methods. While Kazakhstan and Uzbekistan generally exhibited the strongest overall performance, Azerbaijan and Kyrgyzstan ranked lower. Despite having the lowest performance in the EPI ranking, Türkiye secured the top position under the TOPSIS method. The study underscores the necessity for more comprehensive analyses to support countries in enhancing their environmental sustainability policies and highlights the potential significance of regional cooperation. Notably, water resources emerged as one of the most critical determinants of environmental performance. The findings suggest that traditional rankings may have certain limitations, whereas MCDM methods provide a more balanced and holistic framework for decision-making. In this context, it is recommended that regional structures such as the Organization of Turkic States enhance environmental cooperation to make sustainability policies more effective.
Bu çalışma, Türk Cumhuriyetlerinin çevresel performansını 2024 Çevresel Performans Endeksi (EPI) verileri kullanılarak Çok Kriterli Karar Verme (ÇKKV) yöntemleriyle yeniden değerlendirmektedir. Kriter ağırlıklarının belirlenmesinde CRITIC, Standart Sapma ve MEREC yöntemleri kullanılmış; ardından ülkelerin sıralanması için TOPSIS, ARAS ve CRADIS yöntemleri uygulanmıştır. Sonuçlar, geleneksel EPI sıralamasıyla bazı farklılıklar göstererek Türkiye’nin ÇKKV yöntemleri altında daha iyi bir performans sergilediğini ortaya koymaktadır. Kazakistan ve Özbekistan genel olarak en yüksek performansı gösterirken, Azerbaycan ve Kırgızistan daha düşük sıralarda yer almıştır. Türkiye, EPI sıralamasında en düşük performansa sahip olmasına rağmen, TOPSIS yöntemine göre birinci sırada yer almıştır. Çalışma, ülkelerin çevresel sürdürülebilirlik politikalarını geliştirmeleri için daha kapsamlı analizlere ihtiyaç duyduklarını ve bölgesel iş birliğinin potansiyel önemini vurgulamaktadır. Özellikle su kaynakları, çevresel performansın en kritik belirleyicilerinden biri olarak öne çıkmıştır. Bulgular, geleneksel sıralamaların belirli sınırlılıklar taşıyabileceğini, buna karşın ÇKKV yöntemlerinin karar alma süreçlerine daha dengeli ve bütüncül bir çerçeve sunduğunu göstermektedir. Bu bağlamda, Türk Devletleri Teşkilatı gibi bölgesel yapıların çevresel iş birliğini artırarak sürdürülebilirlik politikalarını daha etkin hale getirmeleri önerilmektedir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Çok Ölçütlü Karar Verme |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 29 Haziran 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 11 Ekim 2025 |
Gönderilme Tarihi | 11 Mart 2025 |
Kabul Tarihi | 23 Haziran 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 ERKEN GÖRÜNÜM |
Bu eser Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası ile lisanslanmıştır.