MAKAM (MAQAM, MELODY (VOICE), ŞÛBE (BRANCH) REPRESENTATION OF THE PYTHAGOREAN CONCEPT OF HARMONY/MUSIC OF THE SPHERES IN THE OTTOMAN MUSIC THEORY

Yıl 2014, , 1 - 49, 01.06.2014

O. M. Öztürk

https://doi.org/10.12975/rastmd.2014.02.01.00019

Cited By: 13

Öz

In this article, it’s discussed that the emergence of a new theoretical model inIn this article, it’s discussed that the emergence of a new theoretical model inthe history of the Ottoman makam theorythe history of the Ottoman makam theory from 15thcentury. This new model is calledhere as “Esoteric Model of Makam” (BMM). The concept of “melody-type) has a fundamental role in this modelarea of tone and melody is classified into four classes,melody-type), “âvâze” (voice/sound), “şûbeextremely remarkable that these concepts are associated with horoscopes, planets, fourelements and time, with regard to esoteric nature of model. In terms of conceptualmeaning and functions, these concepts are analyzed here for the first time withhermeneutical approach. In light of findings, it’s determined that these concepts arecomposed of representation of the Pythagorean conception of “the harmony/music of thespheres”, in point of esoteric symbolism

Anahtar Kelimeler

Makam (maqam, melody-type), esoteric tradition, harmony/music of thespheres, Pythagorean tradition

Makam, Âvâze, Şûbe ve Terkib: Osmanlı Musiki Nazariyatında Pisagorcu "Kürelerin Uyumu / Musikisi" Anlayışının Temsili

Öz

Bu makalede 15. yy. itibariylemodelin ortaya çıkışı ele alınmaktadır. modelin ortaya çıkışı ele alınmaktadır. Bu model, burada “Bâtınî Makam Modeli” (BMM) olarak adlandırılmıştır. Bu yeni modelde makam kavramı temel durumdadır. yeni anlayışa göre perde ve ezgi alanı; makam,sınıfa ayrılmaktadır. Bu kavramların, burçlar, gezegenler, dört unsur ve zamanla ilişkilendirilmiş olması, yeni modelin “çekicidir. Bu dört kavram, yorumsamacı bir yaklaşımla ele alınailişkilendirilmiş olması, yeni modelin “bâtınî” niteliği açısından son derece dikkat

Anahtar Kelimeler

Makam, bâtınî gelenek, küreleringelenek

Kaynakça

• Abdülbâki Nâsır Dede. 2006. Tetkik ü Tahkik [1794]. ed. Y. Tura. İstanbul: Pan Yayıncılık.
• Agayeva, Suraya ve R. Uslu. 2008. Ruhperver: Bir XVII. Yüzyıl Müzik Teorisi Kitabı. Ankara: Ürün Yayınları.
• Aksu, F. Adile. 1988. “Abdülbâki Nâsır Dede ve Tedkik ü Tahkik”, YLT, Marmara Üniversitesi, İstanbul: Türkiye.
• Ali Ufkî. 2003. Hâzâ Mecmua-i Sâz ü Söz. (ed. H. Cevher). İzmir: Meta Basım.
• Anderson, Warren D. 1994. Music and Musicians in Ancient Greece. Ithaca: Cornell University Press.
• Arel, H. Sadettin. 1969. Türk Musikisi Kimindir. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
• Arısoy, Mithat. 1988. “Seydî’nin El-Matlâ Adlı eseri Üzerine Bir Çalışma”, YLT, Marmara Üniversitesi, İstanbul: Türkiye.
• Arslan, Fazlı. 2007. Urmiyeli Safiyüddin ve Şerefiyye Adlı Eseri. Ankara: ADK Yayınları.
• Arslan, Ahmet. 2012. İlkçağ Felsefe Tarihi 5. İstanbul. Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Atalay, Adnan. 1989. “Geleneksel Türk Sanat Mûsıkîsinde Perde Dizgeleri”, YLT, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir: Türkiye.
• Bardakçı, Murat. 1986. Maragalı Abdülkâdir ve Câmiü’l-Elhân Adlı Eseri, İstanbul: Pan Yayıncılık.
• ------------------. 2008. The Treatise of Ahmedogli Şükrullah and Theory of Oriental Music in the 15th Century. Boston: Harvard University Press. [Türkçe çevirisi: 2011. Ahmedoğlu Şükrullah. çev. M. Bardakçı. İstanbul: Pan Yayıncılık.]
• Barker, Andrew. 1984. Greek Musical Writings II: Harmonic and Acoustic Theory. Port Chester: Cambridge University Press. ------------------.
• 200 Scientific Method in Ptolemy’s Harmonics. Port Chester:
• Cambridge University Press.
• Başer, F. Adile. 1996. “Türk Mûsıkîsinde Abdülbâki Nâsır Dede (1765–1821)”, DT, Marmara Üniversitesi, İstanbul: Türkiye.
• Berghaus, Günter. 1992. “Neoplatonic and Pythagorean Notions of World Harmony and Unity and Their Influence on Renaissance Dance Theory”, The Journal of the Society for Dance Research, 10 (2), 43–70.
• Boynton, Susan. 1999. “The Sources and Significance of the Orpheus Myth in ‘Musica Enchiriadis’ and Regino of Prüm’s ‘Epistola de harmonica institutione’”, Early Music History, 18, 47–74.
• Can, Cihat M. 2001. “XV. Yüzyıl Türk Mûsıkîsi Nazariyatı”, DT, Marmara Üniversitesi, İstanbul: Türkiye.
• ------------------. 2002. “Eski Grek Dört Unsur Nazariyesi ve Türkçe Mûsıkî Yazmalarında Etkisi”, GÜGEF Dergisi, 22 (2): 133-143.
• Can, Neşe. 2004. “Osmanlı Dönemi Türkçe Müzik Yazmalarında Ünlü Türk Bilgini Fârâbî”, GÜGEF Dergisi, 24 (2): 203-215.
• Cassirer, Ernst. 2011. Sembol Kavramının Doğası. çev. Milay Köktürk. Ankara: Hece Yayınları.
• Castelli, Patrizia. 2013. Rönesans Estetiği. Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
• Cevher, Hakan. 1995. “Ali Ufkî Bey ve Hâzâ Mecmua-i Sâz ü Söz (Transkripsiyon, İnceleme)”, DT, Ege Üniversitesi, İzmir: Türkiye.
• ------------------. 2004a. Kitâb-ı Edvâr. İzmir: Can Basımevi.
• ------------------. 2004b. Ruhperver. İzmir: Sade Matbaacılık.
• Ceyhan, Adem. 1997. Bedr-i Dilşâd’ın Muradnâmesi I-II. İstanbul: MEB Yayınları.