The Deadlock of Nation-state: The Problem of Nationalisation of Music During the Early Republican Era in Turkey

Yıl 2016, Cilt: 4 Sayı: 1, 1076 - 1092, 15.04.2016

Namık Sinan Turan , Bilen Işıktaş

Öz

From the early 1930s onwards, there has been an evolution of policies concerning

music in Turkey based on the ends, which were targeted through cultural planning and

national cultural building. The new republican regime that stood distant to tradition, tried to

establish a national music, carrying the legacy of Tanzimat reform era; a music that is

nationalist in character but based on major western influences. This period also reflects a

time, which a major debate started within the intelligentsia regarding the place of music in

state policies, radio broadcasting and education. In fact, this debate had surfaced the bitter

discussion upon the cultural evolution, which started during the mid-19th century. Direct

intervention by Mustafa Kemal in the search of a national music revealed this art form, in

fact, was a major symbol in the process of building the new national character. The so called

“Music revolution” as appeared in the written texts of the time, left deep influences on both

public life and musical culture of the new nation. This paper aims to present the building of

the nationalist character of the music during the early republican era of Turkey in relevance

with the usage of political instruments and their reflections on public life. The article will

also assess the Turkish experience in terms of 20th century nationalist culture building

processes.

Anahtar Kelimeler

Nationalism, Culture, Music Politics, Early Republic, Turkey

Kaynakça

• “İran Şehin Şah Hazretleri’nin Şerefine Verilen Temsil”, Cumhuriyet, 20 Haziran 1934. Ahmad, F. (1993). The Making of Modern Turkey, London: Routledge. Ahmad, F. (2003). Turkey: The Quest for Identity, Oxford: Oneworld. Alp, T. (1939). Kemalizm, İstanbul: Cumhuriyet Matbaası. Anderson, B. (1995). Hayali Cemaatler: Milliyetçiliğin Kökenleri ve Yayılması, İstanbul: Metis Yayınları. Arel, H. S. (1969). Türk Musikisi Kimindir, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi. Arıkan, Z. (2002). Tarih Günlüğü, İstanbul: Arma Yayınları. Arseven, C. E. (1993). Sanat ve Siyaset Hatıralarım, Ed. Ekrem Işın, İstanbul: İletişim Yayınları. Atabaki, T. - Zürcher E. J. (2004). Men of Order: Authoritarian Modernization under Atatürk and Reza Shah, New York: I.B Tauris. Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, (1989). Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi Yayınları vol. I. Atatürk'ün T.B.M.M.'ni Açış Konuşmaları, (1987). Ankara: TBMM. Yayınları. Atay, F. R. (1938). “Meselâ Musiki”, Ar, 2, nr. 22-23 (I. Teşrin-II. Teşrin 1938), p. 4. Ayas, G. (2015). “Critical Overview of the Gokalpian Cultur-Civilization Dichotomy with Special Reference to Bektashi Hymns (Nefes)”, Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi / 2015 / 73, p. 153-171. Ayas, G. (2014). Musiki İnkılabı’nın Sosyolojisi: Klasik Türk Müziği Geleneğinde Süreklilik ve Değişim, İstanbul: Doğu Kitabevi. Balkılıç, Ö. (2009). Cumhuriyet, Halk veMüzik: Türkiye’deMüzik Reformu 1922-1952, Ankara: Tan Kitabevi. Balkılıç, Ö. (2005). Kemalist Views And Works On Turkish Folk Music During The Early Republican Period, The Graduate School of Social Sciences of Middle East Technical University, Master Thesis, 2005. Barkey, K.-Hagen M. (Ed.). (1997). After Empire: Multiethnic Societies and Nationbuilding: The Soviet Union and The Russian, Ottoman, and Habsburg Empires, Westview Press. Bartók, B. (1991). Küçük Asya’dan Türk Halk Musıkisi, İstanbul: Pan Yayıncılık. Beard, D. - Gloag K. (2005). Musicology: The Key Concepts, New York: Routledge. Becker, H. S. (2013). Sanat Dünyaları, İstanbul: Ayrıntı Yayınları. Behar, C. (1987). “Ziya Gökalp, Mahmut Ragıp ve Klasik Türk Musikisi”, Klasik Türk Musikisi Üzerine Denemeler, İstanbul: Bağlam Yayınları, pp. 93-106. Berkes, N. (1964). The Development of Secularism in Turkey, Montreal: McGill University Press. Bohlman, P. V. (2002). World Music, New York: Oxford University Press. Ertem, S. (1941). “Dede Efendi’nin Besteleri ve Bazı Sosyal Düşünceler”, Yeni Adam, nr. 355 (16 Birinci Teşrin 1941), p. 7. Fischer, E. (2010). Sanatın Gerekliliği, İstanbul: Payel Yayınevi. Gazimihal, M. R. (2006). Anadolu Türküleri ve Musiki İstikbalimiz, İstanbul: Doğu Kütüphanesi Yayınları. Gökalp, Z. (1339). Türkçülüğün Esasları, Ankara: Matbuat ve İstihbarat Matbaası. Gökalp, Z. (1959). Turkish Nationalism and Western Civilization, Ed. Niyazi Berkes, London: George Allen & Unwin Ltd. Güray, C. (2015). “A Change of Perception: The Rapprochement of the State with the Colours of Anatolia Through Traditional Musics”, In Which Direction is Music Heading? Cultural and Cognitive Studies in Turkey Edited by Firat Kutluk and Ugur Turkmen, Cambridge Scholars Press, pp. 109-122. Hacıibrahimoğlu, I. Ç. (2012). Cumhuriyet ve Hümanizma Algısı, İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları. Halil B. (1340). “MilliMusiki”, Darü’l-elhan Mecmuası, 1 Haziran, no. 3, pp. 129-132. Hanioğlu, Ş. (2005). “Blueprints for the Future a Future Society: Late Ottoman Materialists on Science, Religion and Art”, Late Ottoman Society: The Intellectual Legacy, Ed. Elisabeth Özdalga, New York: Routledge, pp. 27-114. Hanioğlu, Ş. (2008). A Brief History of the Late Ottoman History, New Jersey: Princeton University Press. Kahramankaptan, Ş. (Ed.) (2013). Hindemith Raporları 1935/1936/1937, Ankara: SCA Müzik Vakfı Yayınları. Hindemith, P. (1983). Türk Kuq Yaşamının Kalkınması İçin Öneriler, İzmir. Hobsbawm, E. (2006). “Gelenekleri İcat Etmek”, Geleneğin İcadı, Ed. Eric Hobsbawm- Terence Ranger, İstanbul: Agora Kitaplığı, pp. 1-18. Hutcheon, L. - Hutcheon M. (2006). “Yerinden Koparma ve Endişe: İmparatorluk ve Opera”, Emperyalizmin 7 Rengi, Ed. Balachandra Rajan-Elizabeth Sauer, İstanbul: Küre Yayınları. Işıktaş, B. (2013). “The Innovative Nature of Şerif Muhittin Targan’s Music”, Journal of Turcologia, Paris, vol. 8, nr. 15, pp. 43-53. Karpat, K. H. (2004). “The Impacts of the Peoples’s Houses on the Development of Communication in Turkey 1931-1951”, Studies on Turkish Politics and Society, Leiden: Brill, pp. 401-418. Katoğlu, M. (2009). “Cumhuriyet Döneminde Yüksek Kültürün Kamu Hizmeti Olarak Kurumsallaşması”, Türkiye’de Kültür Politikalarına Giriş, Ed. Serhan Ada –H. Ayça İnce, İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları, pp. 42-45. Komsuoğlu, A. – Turan, N. S. (2007). “From Empire to the Republic: The Western Music Traditon and the Perception of Opera”, Paris: Journal of Turcologia, nr. 3, pp. 5-30. Kösemihaloğlu, M. R. (1935). “Halk İçin Musiki”, Varlık, nr. 46, vol. 2, 1 Haziran, p. 342. Kutluk, F. (1997). Müzik ve Politika, İstanbul: Doruk Yayınları. Kütükçü, T. (2012). Radyoculuk Geleneğimiz ve Türk Musikisi, İstanbul: Ötüken Yayınları. Lord Kinross. (1964). Atatürk: The Rebirth of a Nation, London: Weidenfeld and Nicolson. Mahmut R. (1340). “MusikideMilliyet”, Darü’l-elhan Mecmuası, 1 Ağustos, no. 40, p. 154. Okyay, E. (2013). Ankara Devlet Konservatuvarı (1936), Ankara: Sevda-Cenap And Müzik Vakfı Yayınları. Özkırımlı, U. (2010). Milliyetçilik Üzerine Güncel Tartışmalar: Eleştirel Bir Müdahale, İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları. Öztürkmen, A. (2006). Türkiye’de Folklor ve Milliyetçilik, İstanbul: İletişim Yayınları. Rice, T. (2014). Ethnomusicology, New York: Oxford University Press. Pohlit, S. (2010). “Musical Life and Westernization in the Republic of Turkey Schismogenesis and Cultural Revisioning in Contemporary Music”, http://www.celsius-europe.eu/wp-content/uploads/Musical-Life-and-Westernizationin- the-Republic-of-Turkey.pdf. Surovtsev, Y. - Karagonov -A. A. (1978). Sosyalizm ve Kültür Sovyet Sanat Tarihi Enstitüsü, İstanbul: Konuk Yayınları. Şostakoviç, D. (2010). Bir Sovyet Sanatçısı Olarak Tarihe Tanıklığım, İstanbul: Yazılama Yayınları. Tarcan, S. S. (1935). “Milli Musiki Nasıl Doğdu?”, Ülkü, nr. 27, Mayıs, p. 204. Tunçay,M. (1981). Türkiye’de Tek Parti Yönetimin Kurulması, Ankara: Cem Yayınları. Turan, N. S. (1998). Türkiye’de Çağdaşlaşma ve Müzik, Unpublished Thesis, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ülkütaşır, M. Ş. (1973). Cumhuriyetle Birlikte Türkiye'de Folklor ve Etnografya Çalışmaları, Ankara: BKM. Yayınları. Üstel, F. (1999). “1920’li ve 1930’lu Yıllarda Milli Musiki ve Musiki İnkılabı”, Cumhuriyet’in Sesleri, Ed. Gönül Paçacı, İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları. Üstel, F. (1993). “Musiki İnkılabı ve Aydınlar”, Tarih ve Toplum, İstanbul, nr. 113, p. 40. Üstel, F. (1997), Türk Ocakları 1912-1931, İstanbul: İletişim Yayınları. Viyolonist Bedri (1930), “Opera ve Operaya Olan İhtiyacımız”, Türk Yurdu, vol. 4/ 24, nr. 29/ 223, pp. 31-32. Widmann, H. (1981). Atatürk'ün Üniversite Reformu, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Yayınları. Yalçın, E. (1995). “Cumhuriyet Döneminin İlk Lirik Sahne Eseri: Özsoy Operası”, Toplumsal Tarih, vol. 4, nr. 24, pp. 41-47. Yolcu, S. (2014). Türkiye’de Bir Politik Özne Olarak Gençliğin İnşası, Unpublished Phd. Thesis, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsüsü. Zürcher, E. J. (2003). Turkey, A Modern History, New York: I.B. Tauris.