KREDİ KARTLARI PAZARINDA ÇOK MARKALILIK VE REKABET: REKABET KURULU KARARLARI IŞIĞINDA PAZAR ANALİZİ

Yıl 2009, Sayı: 37, 55 - 79, 01.03.2009

Alper Karakurt

Öz

Bu çalışmada esas olarak, tüketicilere avantajlı bir şekilde taksitli ya dapuan/nakit para kazanarak alışveriş yapma imkanı sunan çok markalıkredi kartları pazarındaki rekabetçi yapı ve bu yapının tüketicilerüzerindeki etkisi incelenmiştir. Değerlendirme, Rekabet Kurulu’nunpazarın çok markalılık yönünü ele alan kararları gerçekleştirilmiştir. Yapılan analiz sonucunda; Rekabet Kurulutarafından genel hatları ile dengeli bir şekilde uygulanan, çok markalılığıkuvvetlendirme amaçlı, tüketici faydasını gözeten ve rekabet odaklı birpolitikanın, ülkemiz kredi kartları pazarının gelişmesinde etkili olduğugörülmüştür

Anahtar Kelimeler

Çok Markalı Kredi Kartları, Pazar Analizi, RekabetPolitikası

MULTI-BRANDING IN THE CREDIT CARDS MARKET AND COMPETITION: MARKET ANALYSIS IN LIGHT OF THE COMPETITION BOARD DECISIONS

Öz

In this paper, competition landscape in the market of multi-brandedcredit cards which are offering customers inherent benefits and the effectsof this competition on the card users have been evaluated. Thisexamination was based on the decisions taken by the Turkish CompetitionAuthority regarding multi-branding side of the credit cards market. Inconclusion, a pro-active competition policy, aiming to support multi

Kaynakça

• Aghion, P. ve P. Bolton. (1987). Contracts as Barrier to Entry. American Economic Review, 77(3): 388-401.
• BKM. (Bankalararası Kart Merkezi) (2006). Türkiye’de Kredi Kartının Tarihçesi. http://www.bkm.com.tr/kredikarti9.html
• Areeda, P. ve L. Kaplow. (1997). Antitrust Analysis, Problems, Text
• Cases. New York: Aspen Law&Business: 5. Baskı. Boscheck, R. (2000). The EU Policy Reform on Vertical Restraints- An
• Economic Perspective. World Competition, 23(4): 3-49. Capital Dergisi. (2002). Liderlik Peşinde. http://www.capital.com.tr/haber.aspx?HBR_KOD=1177
• Comanor. W.S. ve H.E. Frech. (1985). The Competitive Effects of
• Vertical Agreements. American Economic Review, 75(3): 539-546. Hughes, M., C. Foss ve K. Ross. (2001). The Economic Assessment of
• Vertical Restraints Under U.K. and E.C. Competition Law, ECLR 10. Khemani, S. ve L.Waverman. (1997). Strategic Alliances. Competition
• Policy in the Global Economy:127-151. Marsden, P. (2000). The Divide on Verticals. Antitrust Goes Global, (ed)
• S.J. Evenett, A. Lehman ve B. Steil. Washington: The Brookings Institution. Martin, S. (1994). Industrial Economics. New Jersey: Prentice Hall: İkinci Baskı.
• Ornstein, S.I. (1989). Exclusive Dealing and Antitrust. Antitrust Bulletin, (1): 65-98.
• Para Dergisi. (2007). Para Para Para. 126. Sayı http://www.paradergi.com.tr/bor101,[e-mail]
• Para Dergisi. (2008). Kredi Kartı İşbirliğinde İlk Ayrılık. 159. Sayı http://www.paradergi.com.tr/bor102,[e-mail]
• Preston, L.E. (1965). Restrictive Distribution Arrangements: Economic
• Analysis and Public Policy Standards. Law and Contemporary Problems, :506-529
• Silva, L.R. (2000). Law and Policy Towards Vertical Restraints of Trade
• The Case of Brazil. Journal of World Competition, 23(2): 95-99. Tatlıdil, Rezan ve İpek Savaşçı. (2006). “Bankaların Kredi Kartı Pazarında
• Uyguladıkları CRM (Müşteri İlişkiler Yönetimi) Stratejisinin Müşteri Sadakatine Etkisi”. Ege Akademik Bakış Dergisi, Cilt 6, Sayı:1. TBB. (Türkiye Bankalar Birliği). (2004). Ortak Projeler Hakkında
• Bilgilendirme. Bankacılar Dergisi, Sayı 51.