BibTex RIS Kaynak Göster

Hazır Giyim Sektöründe Ses ve Işık Düzeninin Üretim Verimliliğini Etkileme Durumunun Ergonomik Açıdan İncelenmesi

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 4, 571 - 581, 01.01.2017

Öz

İnsanların yemek yeme, barınma gibi temel ihtiyaçlarından biri olan giyinme ihtiyacı insanlığın gelişimine paralel bir süreç izlemiştir. Bu süreç Sanayi devriminden sonra makineleşmenin getirdiği hız ile gözle görünür şekilde büyümüştür. 2.Dünya Savaşı sonunda gelişen Hazır Giyim sektörünün en büyük hedefi üretim verimliliğini sağlamak olmuştur. Bu verimliliği sağlamak ise fiziksel çevrenin dış faktörlerden kaynaklanan çözümlenmiştir. Fiziksel çevre, insanın yaşadığı ortamın fiziksel ve kimyasal özellikleri olarak adlandırılmıştır. İşyerlerinde, işçilerin sağlığını bozan değişik fiziksel ve kimyasal koşullar vardır ve bunların şiddeti, sürekliliği her işyerinde farklılık göstermesine rağmen, çalışanların günlük yaşamlarının büyük bir bölümü işyerlerinde geçtiği için bu fiziksel etkenlere maruz kalmışlardır. İş de bu yüzden hazır giyim sektöründe çalışan makine işçilerinin en büyük sorunlarının başında gelen ses ve ışık faktörlerinin üretim verimliliğini ne derece etkilediği ergonomik açıdan bu çalışmada incelenmiştir

Kaynakça

  • ATILGAN, T. (2002). Konfeksiyon İşletmelerinde Performans Değerlendirmesi ve Etki Eden Faktörler, Türkiye V.Pamuk Tekstil ve Konfeksiyon Sempozyumu, T.C.Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı, Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü, Diyarbakır Ticaret Borsası, Diyarbakır.
  • BOZOGLU, Z. (2004). Türk Hazır Giyim Sektöründe Çin Tehdidine Karsı Markalaşma, İgeme’den Bakıs, Sayı: 28.
  • CAMKURT, Z. (2007). İş Yeri Çalışma Sistemi ve İş Yeri Fiziksel Faktörlerinin iş kazaları üzerindeki etkisi, TÜHİS İş hukuku ve İktisat Dergisi, Sayı: 6 s.100.
  • Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Resmi Gazete: 07. Nisan 2004, Sayı: 25426, İş Sağlığı ve Güvenliği Kurulları Hakkında Yönetmelik, s.3.
  • ÇİTOĞLU, F. (2000). Temel Hazır Giyim Bilgisi, Marmara Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Hazır Giyim Programı, s.73.
  • DENGİZLER KAYAALP İ. (2007). Konfeksiyon İşletmelerinde Kalitenin İyileştirilmesi Amacıyla İstatistiksel Kalite Kontrol Yöntemlerinin Kullanılması Üzerine Bir Araştırma. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü- Doktora Tezi, Izmir, 212 sayfa.
  • DURMUŞ, O. (2007). İş Doyumu Ve Ergonominin Kaliteyle Artan Önemi. Ankara. DPT (2007), Dokuzuncu Kalkınma Planı Tekstil, Deri ve Giyim Sanayi Özel İhtisas Komisyonu Raporu, DPT yayınları, Ankara.
  • ERKAN, N. (2000). Ergonomi Verimlilik, Sağlık ve Güvenlik için İnsan Faktörü Mühendisliği, Ankara, MPM Yayınları No: 373.
  • EVCİ, Y. (2005). Tekstil İşletmelerinde İş Kazalarını Önlemek Üzere Verilen İş Güvenliği Eğitimi Hakkında İşçi ve İşveren Görüşleri (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • FİLİZ, A, (2010). Yüksek Verim İçin Önce İnsan. Maliyet Düşürme Verim Arttırma Eğitim Semineri Notları, Kaynak Elektrik Dergisi, 248.
  • GÖÇER, E. (2011). Konfeksiyonda Kumaş Ve Model Çeşitliliğinin Üretimde Kalite Ve Verimliliğe Etkisi, (Yayınlanmamı̧ş Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
  • ILO. Encyclopedia Of Occupational Health and Safety. Huer hh. Lighting. International Labour Office, 4th ed. Geneva, Switzerland, 1998;1225 İhracatı Geliştirme Etüd Merkezi (İGEME) (2008), Annual Reports and Statistical Data, http://www.igeme.org.tr.(15,05,2008,WEB].
  • KARASAR, N. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar İlkeler Teknikler,Nobel yayınları, Ankara.
  • KORUCA, H. KOYUNCUOGLU, C. TUNCA, M.Z. (2004). Hazır Giyim Endüstrisinde Yeni Teknolojilerin ve Organizasyon Yapılarının Üretim Verimliliğine ve Çalışanlara Etkileri, IV. Ulusal Üretim Araştırmaları Sempozyumu Bildiriler, Konya, 14-18.
  • KÜRKÇÜ, E. AHİOĞLU, S. & ÇAKAR, Ġ. (2011). Almanya‟da İş Sağlığı ve Güvenliği Üzerine Bir Değerlendirme. İşSağlığı ve Güvenliği Dergisi, 51, 54.
  • MEGEP, (2009).Giyim Üretim Teknolojisi, Üretim Takip Sistemleri, Ankara, s.8.
  • ÖNGÜT, E. (2007), Türk Tekstil ve Hazır Giyim Sanayinin Değişen Dünya Rekabet Şartlarına Uyumu, DPT yayınları, İktisadi Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü, Yayın No: 2703.
  • SEVİM, Ü., OĞUZ, K. (2008), “Hazır Giyim”, Başbakanlık Dış Ticaret Müsteşarlığı İhracatı Geliştirme Etüd Merkezi Araştırma Raporu.
  • SOLAK, L.(1995). Hazır Giyim Sanayi ve Eğitim Kurumlarında Kalite Kontrol Eğitiminin İrdelenmesi, Marmara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tekstil Eğitimi Bölümü, İstanbul, s.53.
  • TEZCAN, E. (2002). Hazır Giyim Sektöründe İş Sağlığı ve Güvenliği Tehlikeleri. Mühendis ve Makine, 49 (484), 25-27.
  • UZUNOĞLU, H.,İLKNUR, Ü. (2008), “Türk Hazır Giyim ve Tekstil Sektörünün 2008 Yılı Rekabet Durumu I”, İzmir Ticaret Odası, Ar&Ge Bülten.

Garment Industry Without Affecting The State Of Audio And Lighting Production Efficiency Study Of The Ergonomics Aspects

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 4, 571 - 581, 01.01.2017

Öz

People eating, dressing, which is one of the basic needs such as housing needs have followed a process in parallel with the development of mankind. After the industrial revolution, the process of mechanization of speed with visibly grew. II. At the end of World War IIthe goal of developing the largest garment sector has been to provide production efficiency. This is to provide the external physical environment factors in productivity resulting from problems with the solution download the minimum level is produced. The physical environment, physical and chemical properties of the environment human is called. Workplace, distorts the health of workers has different physical and chemical conditions and their severity, despite the differences in each workplace continuity, a large part of the daily lives of employees in workplaces for these physical is exposed to a number of factors. That's why work in the apparel industry at the beginning of the biggest problem with running machine workers included in the sound and light of the factors of production efficiency to what extent influenced by the ergonomic aspects are explored in this study

Kaynakça

  • ATILGAN, T. (2002). Konfeksiyon İşletmelerinde Performans Değerlendirmesi ve Etki Eden Faktörler, Türkiye V.Pamuk Tekstil ve Konfeksiyon Sempozyumu, T.C.Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı, Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü, Diyarbakır Ticaret Borsası, Diyarbakır.
  • BOZOGLU, Z. (2004). Türk Hazır Giyim Sektöründe Çin Tehdidine Karsı Markalaşma, İgeme’den Bakıs, Sayı: 28.
  • CAMKURT, Z. (2007). İş Yeri Çalışma Sistemi ve İş Yeri Fiziksel Faktörlerinin iş kazaları üzerindeki etkisi, TÜHİS İş hukuku ve İktisat Dergisi, Sayı: 6 s.100.
  • Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Resmi Gazete: 07. Nisan 2004, Sayı: 25426, İş Sağlığı ve Güvenliği Kurulları Hakkında Yönetmelik, s.3.
  • ÇİTOĞLU, F. (2000). Temel Hazır Giyim Bilgisi, Marmara Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Hazır Giyim Programı, s.73.
  • DENGİZLER KAYAALP İ. (2007). Konfeksiyon İşletmelerinde Kalitenin İyileştirilmesi Amacıyla İstatistiksel Kalite Kontrol Yöntemlerinin Kullanılması Üzerine Bir Araştırma. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü- Doktora Tezi, Izmir, 212 sayfa.
  • DURMUŞ, O. (2007). İş Doyumu Ve Ergonominin Kaliteyle Artan Önemi. Ankara. DPT (2007), Dokuzuncu Kalkınma Planı Tekstil, Deri ve Giyim Sanayi Özel İhtisas Komisyonu Raporu, DPT yayınları, Ankara.
  • ERKAN, N. (2000). Ergonomi Verimlilik, Sağlık ve Güvenlik için İnsan Faktörü Mühendisliği, Ankara, MPM Yayınları No: 373.
  • EVCİ, Y. (2005). Tekstil İşletmelerinde İş Kazalarını Önlemek Üzere Verilen İş Güvenliği Eğitimi Hakkında İşçi ve İşveren Görüşleri (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • FİLİZ, A, (2010). Yüksek Verim İçin Önce İnsan. Maliyet Düşürme Verim Arttırma Eğitim Semineri Notları, Kaynak Elektrik Dergisi, 248.
  • GÖÇER, E. (2011). Konfeksiyonda Kumaş Ve Model Çeşitliliğinin Üretimde Kalite Ve Verimliliğe Etkisi, (Yayınlanmamı̧ş Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
  • ILO. Encyclopedia Of Occupational Health and Safety. Huer hh. Lighting. International Labour Office, 4th ed. Geneva, Switzerland, 1998;1225 İhracatı Geliştirme Etüd Merkezi (İGEME) (2008), Annual Reports and Statistical Data, http://www.igeme.org.tr.(15,05,2008,WEB].
  • KARASAR, N. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar İlkeler Teknikler,Nobel yayınları, Ankara.
  • KORUCA, H. KOYUNCUOGLU, C. TUNCA, M.Z. (2004). Hazır Giyim Endüstrisinde Yeni Teknolojilerin ve Organizasyon Yapılarının Üretim Verimliliğine ve Çalışanlara Etkileri, IV. Ulusal Üretim Araştırmaları Sempozyumu Bildiriler, Konya, 14-18.
  • KÜRKÇÜ, E. AHİOĞLU, S. & ÇAKAR, Ġ. (2011). Almanya‟da İş Sağlığı ve Güvenliği Üzerine Bir Değerlendirme. İşSağlığı ve Güvenliği Dergisi, 51, 54.
  • MEGEP, (2009).Giyim Üretim Teknolojisi, Üretim Takip Sistemleri, Ankara, s.8.
  • ÖNGÜT, E. (2007), Türk Tekstil ve Hazır Giyim Sanayinin Değişen Dünya Rekabet Şartlarına Uyumu, DPT yayınları, İktisadi Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü, Yayın No: 2703.
  • SEVİM, Ü., OĞUZ, K. (2008), “Hazır Giyim”, Başbakanlık Dış Ticaret Müsteşarlığı İhracatı Geliştirme Etüd Merkezi Araştırma Raporu.
  • SOLAK, L.(1995). Hazır Giyim Sanayi ve Eğitim Kurumlarında Kalite Kontrol Eğitiminin İrdelenmesi, Marmara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tekstil Eğitimi Bölümü, İstanbul, s.53.
  • TEZCAN, E. (2002). Hazır Giyim Sektöründe İş Sağlığı ve Güvenliği Tehlikeleri. Mühendis ve Makine, 49 (484), 25-27.
  • UZUNOĞLU, H.,İLKNUR, Ü. (2008), “Türk Hazır Giyim ve Tekstil Sektörünün 2008 Yılı Rekabet Durumu I”, İzmir Ticaret Odası, Ar&Ge Bülten.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Nurdan Kumaş Şenol Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Ocak 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 5 Sayı: 4

Kaynak Göster

IEEE N. K. Şenol, “Hazır Giyim Sektöründe Ses ve Işık Düzeninin Üretim Verimliliğini Etkileme Durumunun Ergonomik Açıdan İncelenmesi”, Researcher, c. 5, sy. 4, ss. 571–581, 2017.
  • Yayın hayatına 2013 yılında başlamış olan "Researcher: Social Sciences Studies" (RSSS) dergisi, 2020 Ağustos ayı itibariyle "Researcher" ismiyle Ankara Bilim Üniversitesi bünyesinde faaliyetlerini sürdürmektedir.
  • 2021 yılı ve sonrasında Mühendislik ve Fen Bilimleri alanlarında katkıda bulunmayı hedefleyen özgün araştırma makalelerinin yayımlandığı uluslararası indeksli, ulusal hakemli, bilimsel ve elektronik bir dergidir.
  • Dergi özel sayılar dışında yılda iki kez yayımlanmaktadır. Amaçları doğrultusunda dergimizin yayın odağında; Endüstri Mühendisliği, Yazılım Mühendisliği, Bilgisayar Mühendisliği ve Elektrik Elektronik Mühendisliği alanları bulunmaktadır.
  • Dergide yayımlanmak üzere gönderilen aday makaleler Türkçe ve İngilizce dillerinde yazılabilir. Dergiye gönderilen makalelerin daha önce başka bir dergide yayımlanmamış veya yayımlanmak üzere başka bir dergiye gönderilmemiş olması gerekmektedir.