Suriye Krizinin Türkiye-Rusya İlişkilerine Etkileri

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 3, 1 - 13, 01.01.2017

Ali Ayata

Öz

Türkiye ve Rusya ikili ilişkileri kapsamında özellikle Soğuk Savaş sonrası dönem bir milat olarak kabul edilebilir. 90’ların başından itibaren iki devlet de uyguladığı politikalarda köklü değişiklikler yapmış değerlendirmelerinde farklı parametreler kullanmalarına sebep olmuştur. Bu durumun ortaya çıkmasının sebebi, sadece iki ülkenin kendi yapısal niteliklerinin değişmesi değil, dünyanın yeniden şekillenmesinin zorunlu sonucu olarak da görülebilir. İki ülke arasındaki iş birliği Arap Baharı adı verilen dönemle birlikte bir kırılma noktası yaşamıştır. Özellikle Suriye konusu tabiri caizse ilişkilerin sınanması için adeta bir test niteliğindedir. İki ülke, Esad konusu ayrı tutulursa Suriye krizinde benzer görüşlere sahiptir diyebiliriz. Suriye’deki mevcut durum göz önüne alındığında, karışıklığın devam edeceği ve dolayısıyla da ikili ilişkileri daha uzun süre meşgul edeceği görülmektedir. Bu çalışmanın amacı; Türk-Rus ilişkilerinde yaşanan dönüşümün sebep ve sonuçlarını hem söylem hem de eylem boyutunda ve aynı zamanda tarihsel süreci dikkate alarak sorgulamak ve Rusya’nın Arap Baharı sürecinde şekillenen Ortadoğu politikasının bölgede yine önemli bir oyuncu olan ve Soğuk Savaş sonrası bölgeye yönelik yeni açılım olanaklarına sahip olan Türkiye’ye olan etkilerini ortaya koymaktır

Anahtar Kelimeler

Türkiye Rusya Suriye Krizi Türk Rus İlişkileri

The Effects of Syria Crisis on Turkey-Russian Relations

Öz

Within the context of bilateral relations between Turkey and Russia, the post-Cold War period can be regarded as a milestone. Since the early '90s, the two states have made radical changes in the policies they have implemented and these changes caused different parameters to be used in their views and in their evaluations. The reason for this emergence is not only the change in the structural characteristics of the two countries but also the necessary consequence of the reconstruction of the world. Cooperation between the two countries has been a breaking point with the so-called Arab Spring. Especially the Syrian issue is literally a test for put to the proof of relations. If the two countries are kept separate on Esad issue, we can say that they have similar views in the Syrian crisis. Taking into account the current situation in Syria, it is seen that the confusion will continue and consequently the bilateral relations will be occupied for a longer period of time. The purpose of this study is; interrogating the causes and consequences of the transformation in Turkish-Russian relations both in terms of discourse and action and at the same time considering the historical process and Russia's Middle East policy shaped in the Arab Spring process is to reveal the effects on Turkey, which is also an important player in the region, and which has new opening possibilities for the post-Cold War region.

Anahtar Kelimeler

Turkey Russia Syria Crisis Turkey-Russian Relations

Kaynakça

• Arı, T. (2006), Uluslararası İlişkiler ve Dış Politika, Alfa Yayınları: İstanbul.
• Arıdemir, H. (2013), “Arap Baharı Kapsamında Türkiye-Suriye İlişkilerinde Yaşanan
• Sürekliliğin Değerlendirilmesi”, 11. Uluslararası Türk Dünyası Sosyal Bilimler Kongresi, ss. 2-3. Ayhan, V. (2012), Arap Baharı, İsyanlar, Devrimler ve Değişim, Marmara Kitap Merkezi Yayınları: İstanbul.
• Başlamış, C. (2015), Rusya-Türkiye İlişkileri: Nereden Nereye?, BBC, 2015.
• Bino, T., ve Krause, J. (2017), "Russia changes the game: Bilanz der russischen
• Militärintervention in Syrien", SIRIUS-Zeitschrift für Strategische Analysen, 1(1), ss. 68-79. Büyükakıncı, E. (2002), Soğuk Savaştan Günümüze Türkiye-Rusya, (Der. Faruk Sönmezoğlu),
• Türk Dış Politikası Analizi, 3. Baskı, Der Yayınları: İstanbul. Cleveland, W. (2008), Modern Orta Doğu Tarihi, Agora Kitaplığı, İstanbul.
• Çelikpala, M. (2007) “1990’lardan Günümüze Türk-Rus İlişkileri”, Avrasya Dosyası, Cilt: 13, Sayı: 1, ss. 210, 278-283.
• Dağı, Zeynep (2002), Kimlik, Milliyetçilik ve Dış Politika: Rusya’nın Dönüşümü, Boyut Yayın Grubu, İstanbul.
• Ereker, F. (2010), Dış Politika ve Kimlik: İnşacı Perspektiften Türk Dış Politikasının Analizi,
• Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Genç, D. (2012), “Rusya ile Türkiye, İhtilafa Rağmen İlişkileri Geliştirmekte Kararlı”, (4 Aralık ).
• Gönlübol, M. ve Sar, C. (2014), Olaylarla Türk Dış Politikası, Alkım Kitabevi: İstanbul.
• Halbach, U. (2016), "Der Konflikt zwischen Russland und der Türkei: Ende offen", Stiftung
• Wissenschaft und Politik -SWP- Deutsches Institut für Internationale Politik und Sicherheit, Vol. 32, ss. 1-4. Hazır, Ü. N. (2014), Rus Siyasal Hayatında “Neo-Avrasyacılık”, Akademik Perspektif, Nisan, ss. 1-2.
• Kaiser, M. (Ed.). (2015), Auf der Suche nach Eurasien: Politik, Religion und Alltagskultur zwischen
• Russland und Europa, Bielefeld Transcript Verlag. Kaya, S. (2013), “Rusya’nın Doğu Politikası”, (Ömer Göksel İşyar, “Türkiye-Rusya İlişkileri: Günümüzde ‘Doğu-Batı Rekabetinin’ Yeni Kırılma Noktası 2009-2013”) Ekin Yayınları: Bursa.
• Keleş, E. (2009), “Rusya’nın Sıcak Denizlere İnme Politikası (Alman Deniz Yüzbaşısı Stenzel’e Göre İstanbul’a En Kısa Yol)” Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Tarih
• Bölümü Tarih Araştırmaları Dergisi, Cilt: 28, Sayı: 46, ss: 89-102. Keser, A. ve Meral, Ö. E. (2016), "Türk hava sahasını ihlal eden Rus uçağının düşürülmesi: uluslararası anlaşmalar ve hukuk çerçevesinde bir inceleme", Türk Sosyal Bilimler
• Araştırmaları Dergisi, Cilt: 1 Sayı: 1, ss. 30-44. Kürkçüoğlu, Ö. (2010), Türkiye’nin Arap Orta Doğu’suna Karşı Politikası (1945-1970), Barış
• Platin Yayınları: Ankara. Oğan, S. (2005), “Gül’ün Rusya Ziyareti ve Türk-Rus İlişkilerinde Yeni Dönem”, Uluslararası
• İlişkiler ve Stratejik Analizler Merkezi, TÜRKSAM, ss. 1-4. Öztürk, M. (2013), “SSCB’den Rusya Federasyonu’na Moskova’nın Şam Politikası”, ss. 614- , (www.academia.edu/24878019/SSCBden_RFye_Moskovanın_Şam_ Politikası).
• Seufert, G. (2017), "Noch mehr Distanz zum Westen: warum sich Ankara nach Moskau orientiert", Stiftung Wissenschaft und Politik -SWP- Deutsches Institut für Internationale Politik und Sicherheit, Vol. 6, ss. 1-8.
• Tuncer, İ. (2000), “Rusya Federasyonu’nun Yeni Güvenlik Doktrini: Yakın Çevre ve Türkiye”, En Uzun On Yıl: Türkiye’nin Ulusal Güvenlik ve Dış Politika Gündeminde Doksanlı Yıllar, Büke Yayınları: İstanbul.
• Waltz, K. (2013), “Yeni Gerçekcilik Kuramına Göre Savaşın Kökeni”, (Çev. Ezgi Yağ), Esra
• Diri (Ed.), Uluslararası İlişkilerde Anahtar Metinler, Uluslararası İlişkiler Kütüphanesi, İstanbul, ss. 450.
• Yüce, S. (2016), “Rusya’nın Suriye’deki Varlığının Nedenleri”, Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Ocak 2016, Sayı:11, ss. 270-273.
• Zorlu, K. (13.08.2016), Nazarbayev'in arabuluculuk hamlesinin bilinmeyenleri, http://www.gazete2023.com/dusunce-analiz/nazarbayev-in-arabuluculuk-hamlesininbilinmeyenleri-h52527.html