Heykel sanatı, çok eski tarihlerden itibaren genellikle, üç boyutlu, derinliği ve hacmi olan yapıtlar olarak bilinmektedir. Bugünün çağdaş sanat anlayışı ile değerlendirildiğinde ise, sanatçıların yalnız heykel sanatı için değil, tüm sanat dalları için hep yeni arayışlar ve farklı perspektifler oluşturma çabası içerisinde oldukları bilinen bir gerçektir. Bu sanatsal ve düşünsel arayışın doğal bir sonucu olarak da birçok yeni sanat akımı veya üslubu ortaya çıkmış ve sanatçılar eserlerinde özgün ve farklı üsluplar oluşturma çabası içerisinde olmaya başlamışlardır. Sonuçta da, 20. yüzyılı takiben yeni modern sanat akımlarının isimleri ile karşı karşıya kalınmıştır. Başta hazır nesne ya da asamblajların kullanılmasıyla dikkat çeken Dadaizmin ve özellikle de Duchamp’ın “Pisuvar” eserinin öncü sayılabileceği bu akımlardan bazıları; Pop Art, Minimalizm, Kavramsal Sanat, Land Art, Performans Sanatı vb. akımlar olmuştur. Yeni akımların doğması ve gelişmesi sanatın dogmatik bir sonucu olarak ilerleyen süreçte kendini göstermiştir. Ama bir süre sonra, gerek kullanılan malzemeler, gerekse sanatçıların üslupları, heykel sanatının ve heykelin bu sürecin neresinde ve nasıl konumlanacağı noktasında bir takım anlam karmaşaları oluşmasına sebep olmuştur. Bu bağlamda özellikle heykel sanatını düşünecek olursak; bu akımlar içerisinde heykeli nereye oturtabileceğimiz veya bu eserlere heykel denilip denilemeyeceği noktasında bir takım sorunlar ve sanatsal anlam karmaşaları oluşmaya başlamıştır. Heykel Sanatında, sanatın doğal gelişim ve değişim süreçlerinin oluşturmuş olduğu bu sanatsal karmaşaların doğal bir sonucu olarak bu sorunsalları analiz etmek, derinleştirmek ve çözümleyebilmek adına, kimi isimlerin düşüncelerine de yer vererek eser örnekleriyle birlikte bir cevap bulmaya çalışılmıştır
Sculpture is generally known as three- dimesional pieces with depth and volume since the very old or early ages. It’s a known fact that artists are always in search of new things and in struggle for forming new perspectives not only for sculpture but also for all art forms, when considered with todays modern sense of art. Many new art movements or styles were emerged as a natural result of this artistic and intellectual pursuit and artists started to be need of more different and distinctive styles in their works. In the end, following the 20th century we saw the names of modern art movements. Some of the examples the movements, of which Dadaism remarks by using ready made objects or packings and Duchamp’s work ‘Pissoir’ can be considered as a pioneer, are Pop art, Minimalism, Conceptual Art, Land Art, Art of Performance etc. The birth and progress of new movements manifest itself as a dogmatical result of the art. But after a while, some kind of ambiguitys how up about how and where the art of sculpture and sculpture will position itself considering the used materials and artists’ styles. In this regard, especially the art of scupture, some kind of problems started to show up among the semovements about where sculpture can be put orif these works can be called sculpture or not. As a natural result of these artistic confusion formed by the natural progress and evolution of art, an answer was tried to be found about art of sculpture to analyze, deepen and resolve this issue by including some names’ ideas and works
Modern Art Sculpture Readymade Objects Pop Art Conceptual Art
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 6 Sayı: 1 |