The Roles of Non-Governmental Organizations in Turkey in Conservation of Ecology and Biodiversity

Yıl 2022, , 588 - 610, 30.10.2022

Murat Sezik

https://doi.org/10.33723/rs.1180493

Öz

After the industrial revolution, human beings started to consume their environment rapidly and ultimately destroyed the planet to an irreversible extent. The "ecological crisis" emerging on earth, which is becoming more and more difficult to live with each passing day, due to environmental pollution, deforestation and gases released into the atmosphere, should at least be mitigated. More responsibilities fall on the international community, states, political parties, non-governmental organizations (NGOs) and even individuals in this regard.

The aim of this study is to examine what NGOs do and can do for the protection of ecology and biodiversity in Turkey. Qualitative research method based on literature, observation and interviews was used in the study. The activities, fields of activity and audiences of the NGOs, which are limited in number in Turkey and try to raise awareness by organizing environmentally sensitive individuals, in order to protect Ecology and Biodiversity are discussed.

As a result of the study, although it was seen that NGOs were effective from time to time in preventing the ecological crisis in Turkey, it can be said that the environmental movement in Turkey has an elitist aspect and the environmental movement does not spread to the grassroots.

Anahtar Kelimeler

Ecological Crisis, Ecology, Biodiversity, Turkey, Non-Governmental Organization

TÜRKİYE’DEKİ SİVİL TOPLUM KURULUŞLARININ EKOLOJİ VE BİYOÇEŞİTLİLİĞİN KORUNMASINDAKİ ROLLERİ

Öz

Sanayi devriminden sonra insanoğlu çevresini hızla tüketmeye başlamış ve nihayetinde gezegeni geri dönülemez bir ölçüde tahrip etmiştir. Çevre kirliliği, ormansızlaşma ve atmosfere salınan gazların etkisiyle her geçen gün yaşanılması daha da zor olan yeryüzünde ortaya çıkan “ekolojik krizin” bir an önce hafifletilmesi gerekmektedir. Bu konuda uluslararası kuruluşlara, devletlere, siyasal partilere, sivil toplum kuruluşlarına (STK) ve hatta bireylere daha fazla sorumluluk düşmektedir. Bu çalışmanın amacı Türkiye’de, STK’ların ekoloji ve biyoçeşitliliğin korunması adına neler yaptıklarını ve yapabileceklerini incelemektir. Çalışmada literatüre, gözleme ve görüşmelere dayalı nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Türkiye’de sayıları sınırlı olan ve çevre konusundaki duyarlı bireyleri organize ederek bilinç oluşturmaya çalışan STK’ların ekoloji ve biyoçeşitliliği korumak adına gerçekleştirdikleri etkinlikler, faaliyet alanları ve yöneldikleri kitleler ele alınmıştır.

Çalışmanın sonucunda STK’ların Türkiye’de yaşanan ekolojik krizin önlenmesinde zaman zaman etkili olduğu görülmüş olsa da, Türkiye çevre hareketinin seçkinci bir yönü bulunduğu ve çevre hareketinin tabana yayılmadığı söylenebilir. 

Anahtar Kelimeler

Ekolojik Kriz, Ekoloji, Biyoçeşitlilik, Sivil Toplum Kuruluşu., Türkiye

Kaynakça

• Akın, Galip (2006), Geçmişten Günümüze Anadolu Ormanları ve İnsan, Kırsal Çevre Yıllığı, Ankara
• Bozkurt, Yavuz (2016), Çevre Sorunları ve Politikaları, Ekin Yayınları, Bursa
• Ertürk, Hasan (2009), Çevre Bilimleri, Ekin Yayınları, Bursa
• Gökdayı, İsmail (1997), Çevrenin Geleceği Yaklaşımlar ve Politikalar, Türkiye Çevre Vakfı Yayını, Ankara. Işık, Gülcan (2011), Toplumsal Hareketler, Nobel Yayınları, Ankara.
• Keleş Ruşen ve Hamamcı Cem (2002), Çevrebilim, 4. Baskı, İmge Kitapevi, Ankara.
• Mengi, Ayşegül (2016), 2000’li Yıllarda Türkiye’de Kentsel ve çevresel Politikalara İlişkin Sorunlar”, İnsan çevre Toplum (Ed. Ruşen Keleş), 3. Baskı, İmge Kitap, Ankara
• Ökmen, Mustafa (2004), “Politika ve Çevre”, Çevre Sorunlarına Çağdaş yaklaşımlar,(Ed. Marin ve Yıldırım), Beta Yayınları, İstanbul.
• Özdemir, Süleyman vd. (2009), “Sivil Toplum Kuruluşlarının Artan Önemi ve Üsküdar’da Faaliyet gösteren bazı STK’lar”, İstanbul Üniversitesi: Sosyal Siyaset Kitaplığı No: 56
• Sezik, Murat (2019), “Türkiye’de Sivil Toplum Kuruluşlarının İşlevleri ve Sorun Alanları”, Research Studies Anatolia Journal, S.2(4), s.118-125. Şakacı, Banu ve Bşlge Kağan (2015), “Türkiye’de Çevreye Doğrudan Odaklı Çevreci Hareketler Ve Çevresel Yaklaşımları Üzerine Bir Deneme”, T.C. Başbakanlık Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Yayınları, S.139-162.
• Tuncel, Gökhan, (2011), Sivil Toplum ve Devlet, Bilsam Yayınları, Malatya
• Tuna, Muammer (2006), Türkiye’de Çevrecilik, Nobel Yayınları, Ankara.
• Yıldırım, Korkmaz (2021), “Tarihsel Süreç İçerisinde Çevre Hareketlerinde Ortaya Çıkan Farklılıklar Üzerine Bir İncelenme”, İktisadi İdari ve Siyasal Araştırmalar Dergisi S. 6(16), s. 360-382.