AS RESPONSE TO THE CLAIMS OF GENOCIDE: THE ISSUE OF THE PROTECTION OF RIGHTS OF THE RELOCATED ARMENIANS (URFA EXAMPLE)

Yıl 2018, , 448 - 460, 30.10.2018

Ahmet Çelik

https://doi.org/10.33723/rs.454141

Öz

In 27 May 1915, the relocation law that was introduced
under the extraordinary conditions of the First World War and that forced
Armenians to migrate has been an issue of distortion with an attempt to show it
as genocide. However, there are no events justifying such a claim of genocide
as evidenced in the developments during and after the relocation. The Armenian
problem that started in Urfa in 1895 had begun to become more and more intense,
and there had been many conflicts between Armenians and Muslims in the city.
With the decision taken by the Ottoman State in 1915, a large part of the
Armenian population in the city was sent to Syria. However, the rights of
Armenians who were sent by relocation plan were protected. Based on the Urfa
example, this paper aims to prove that the events of 1915 were not genocide,
that the conditions of the period caused the events. We base our discussion on
the historical records showing the funding to compensate the needs of Armenians
and the repairs of the schools and the churches belonging to Armenia.
Additionally, the documents show that the rights Armenian people were
considered who wanted their goods back.

Anahtar Kelimeler

Armenian Relocation, Armenian Events, Genocide, Armenian Rights, Urfa Example

SOYKIRIM İDDİALARINA YANIT OLARAK; TEHCİRE TABİ TUTULAN ERMENİLERİN HUKUKUNUN KORUNMASI MESELESİ (URFA ÖRNEĞİ)

Öz

27 Mayıs 1915 yılında, Birinci Dünya Savaşı’nın
olağanüstü şartları içinde çıkarılan Tehcir Kanunu ve Ermenilerin zorunlu
olarak göç ettirilmesi, soykırım olarak gösterilmeye çalışılmaktadır. Ancak
gerçekleşen olayların soykırımla ilgisi yoktur. Tehcir sırasında ve
sonrasındaki gelişmeler bunu ispatlar niteliktedir. Urfa’da 1895 yılında
başlayan Ermeni olayları giderek şiddetlenmeye başlamış, bu nedenle şehirde
Ermenilerle Müslümanlar arasında çok defa çatışmalar olmuştur. Osmanlı
Devleti’nin 1915 yılında almış olduğu bir kararla Ermeni nüfusun Suriye’ye sevk
edilmesi plânı çerçevesinde, şehirde bulunan Ermeni nüfusun büyük bir kısmı
Suriye’ye gönderilmiştir. Ancak tehcir ile gönderilen Ermenilerin hakları
korunmuştur. Çalışmamız; Tehcir Kanunu çerçevesinde gelişen olayların, dini,
siyasi veya ırki bir grubu sistemli olarak yok etmek anlamına gelen soykırım
olmadığını, şartlara göre alınan önlemler olduğunu göstermek amacıyla, Urfa
şehrinde yaşayan Ermenilerin iaşelerinin temini için yapılanlar, burada yaşayan
Ermenilere yevmiye verilmesi, Ermenilere ait okul ve kiliselerin tamiri,
mallarını geri isteyen Ermeni milletinden kişilerin haklarının gözetilmesi konularına
ait belgelerin incelenmesinden oluşmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Ermeni Tehciri, Ermeni Olayları, Soykırım, Ermeni Hakları, Urfa Örneği

Kaynakça

• AÇIKSES, E. (2007) “Osmanlı Eğitim Sisteminin Türk-Ermeni Toplumlarının Birlikte Yaşamalarına Katkısı”, Hoşgörü Toplumunda Ermeniler, Orkun Yay., Kayseri.