Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Insurance of Liability About Guarantee Marks

Yıl 2020, , 37 - 47, 31.01.2020
https://doi.org/10.33723/rs.670954

Öz

Guarantee marks guarantee
that,  produced by many companies who are
authorized to use this trademark common characteristics of the production
methods, geographical, resources and quality of goods and / or services under
the control of the trademark owner. Since the responsibility of the guarentee
mark holder, who informs the purchaser that the goods and services are of a
certain standard, is a responsibility that arises during the pre-contract
negotiations. The legal basis for guarentee mark's liability to the third
party, who relies on the guarentee mark, is the responsibility of trust. A
statutory debt relationship that is independent of the performance obligation
between the trust provided by the guarantee mark and the third party is
violated and the third party requests that the trust losses incurred for this
reason be compensated. The liability arising from this trust provided by
guarantee mark is insured in terms of Insurance Law.

Kaynakça

  • Arkan, S. (1997). Marka Hukuku, C. 1, Ankara.
  • Aslan, İ. Y. (2010). Tüketici Hukuku Dersleri, Ekin Yayınevi, Bursa.
  • Aslan, İ. Y. (2015). 6502 Sayılı Kanun’a Göre Tüketici Hukuku, B.5, Ekin Yayınevi, Bursa.
  • Aslan, İ. Y.; Şenyüz, D. & Ergün, M. (2002). İşletme Hukuku, Bursa.
  • Camcı, Ö. (1999). Marka Davaları, İstanbul.
  • Caner Şahin, A. (2013). Garanti Markaları Nedeniyle Sorumluluk, Prof.Dr. Mustafa Dural’a Armağan, Filiz Kitabevi, İstanbul.
  • Chaudhuri, A. & Holbrook, M. B. (2001). The Chain Of Effects From Brand Trust And Brand Affect To Brand Performance: The Role Of Brand Loyalty, Journal of Marketing, S. 6.
  • Contreras, J. L. (2018). Trademarks, Certification Marks and Technical Standards, Cambridge Handbook of Technical Standardization Law, C.2: Administrative Law, Trade, Privacy, Tort, Copyright and Trademark.
  • Dinç, İ. D. (2017). Ürün Sorumluluk Sigortasında Rizikonun Konusu ve Teminatın Kapsamı, On İki Levha Yayıncılık, İstanbul.
  • Dirikkan, H. (2003). Tanınmış Markanın Korunması, Ankara.
  • Doney, P. M. & Cannon, J. P. (1997). An Examination of the Nature of Trust in Buyer-Seller Relationships. Journal of Marketing, C.61, s.35-51.
  • Dönmez, İ. (1992). En Son İçtihatlarla Açıklamalı Markalar ve Haksız Rekabet Davaları, İstanbul.
  • Duffy, P. (2015). Products Liability Insurance, Kluwer’s Handbook of Insurance, CCH Editions, London.
  • Hanımeli, Ç. (1999). Ürün Sorumluluğu Sigortası, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Kabaydayı, T. E. & Koçak Alan, A. (2012). Brand Trust and Brand Affect: Theır Strategıc Importance On Brand Loyalty, Journal of Global Strategic Management, C.6, S.1.
  • Mccarthy, J. T. (2016). Mccarthy on Trademarks And Unfaır Competition, B.4, Bölüm 19.
  • Meran, N. (2004). Marka Hakları ve Korunması, Ankara.
  • Milli Eğitim Bakanlığı, (2011). Ürün Mali Sorumluluk Sigortası, Pazarlama ve Perakende.
  • Moorman, C. ; Zaltman, G. & Deshpande, R. (1992). Relationshtps Between Providers and Users of Market Research: The Dynamics of Trust Within and Between Organizations, Journal of Marketing Research, C. 29, s.314-328.
  • Morgan, R. M. & Hunt, S. D. (1994). The Commitment Trust Theory Of Relationship Marketing, Journal of Marketing, C.58, S.2, s.20-38.
  • Poroy, R. & Yasaman, H. (2018). Ticari İşletme Hukuku, Vedat Kitapçılık, İstanbul.
  • Sert, S. (2007). Markanın Kullanılması Yükümlülüğü, Ankara.
  • Smit, M. B. (2018). (Un) Common Law Protection of Certificiton Marks, Notre Dame Law Review, C.93, S.1.
  • Suluk, C. ; Karasu, R. & Nal, T. (2017). Fikri Mülkiyet Hukuku, Seçkin Yayınevi, Ankara.
  • Şanal, O. (2006). İçtihatlı Açıklamalı Markalarda Hükümsüzlük Davaları, Genişletilmiş ve Gözden Geçirilmiş 2. Baskı, Ankara.
  • Ünal, S. (2015). Ürün Sorumluluk Sigortası Genel Şartları ile İlgili Bir Değerlendirme, Reasürör, Milli Reasürans Ticaret Anonim Şirketi.
  • Yılmaz, M. (2015). Garanti Markası ve Ortak Marka Kavramlarının İncelenmesi, Türkiye Düzenlemelerinin AB ve ABD Düzenlemeleriyle Karşılaştırılması, Türk Patent Enstitüsü Markalar Dairesi Başkanlığı Uzmanlık Tezi, Ankara.
  • Yosmaoğlu, N. (1978). Patentler, Know How'lar Markalar, Ankara.

GARANTİ MARKALARINDAN DOĞAN SORUMLULUĞUN SİGORTALANMASI

Yıl 2020, , 37 - 47, 31.01.2020
https://doi.org/10.33723/rs.670954

Öz

Garanti markaları, marka
sahibinin kontrolü altında bu markayı kullanmaya yetkili kılınmış birçok
işletme tarafından üretilen mal ve/veya hizmetlerin ortak özelliklerini, üretim
usullerini, coğrafi menşelerini ve kalitesini garanti etmeye yarayan
işaretlerdir. Garanti markası sahibinin sorumluluğu alıcıya, mal ve hizmetlerin
belirli standartlarda olduğuna ilişkin bilgi vermek ve alıcıda oluşan güvene dayalı
sözleşme öncesi görüşmeler aşamasında ortaya çıkan bir sorumluluk olduğu
düşünülmektedir. Garanti markasına güvenerek işlem yapan üçüncü kişiye karşı
sorumluluğunun hukuki dayanağını güven sorumluluğu oluşturmaktadır. Garanti
markasının sağladığı güven ile üçüncü kişi arasında edim yükümünden bağımsız
kanuni bir borç ilişkisi ihlal edilmekte ve üçüncü kişi bu nedenle oluşan güven
zararlarının tazmin edilmesini istemektedir. Garanti markasının temin ettiği bu
güvenden doğan sorumluluğun Sigorta Hukuku açısından sigortalanması hususuna
yer verilmiştir.

Kaynakça

  • Arkan, S. (1997). Marka Hukuku, C. 1, Ankara.
  • Aslan, İ. Y. (2010). Tüketici Hukuku Dersleri, Ekin Yayınevi, Bursa.
  • Aslan, İ. Y. (2015). 6502 Sayılı Kanun’a Göre Tüketici Hukuku, B.5, Ekin Yayınevi, Bursa.
  • Aslan, İ. Y.; Şenyüz, D. & Ergün, M. (2002). İşletme Hukuku, Bursa.
  • Camcı, Ö. (1999). Marka Davaları, İstanbul.
  • Caner Şahin, A. (2013). Garanti Markaları Nedeniyle Sorumluluk, Prof.Dr. Mustafa Dural’a Armağan, Filiz Kitabevi, İstanbul.
  • Chaudhuri, A. & Holbrook, M. B. (2001). The Chain Of Effects From Brand Trust And Brand Affect To Brand Performance: The Role Of Brand Loyalty, Journal of Marketing, S. 6.
  • Contreras, J. L. (2018). Trademarks, Certification Marks and Technical Standards, Cambridge Handbook of Technical Standardization Law, C.2: Administrative Law, Trade, Privacy, Tort, Copyright and Trademark.
  • Dinç, İ. D. (2017). Ürün Sorumluluk Sigortasında Rizikonun Konusu ve Teminatın Kapsamı, On İki Levha Yayıncılık, İstanbul.
  • Dirikkan, H. (2003). Tanınmış Markanın Korunması, Ankara.
  • Doney, P. M. & Cannon, J. P. (1997). An Examination of the Nature of Trust in Buyer-Seller Relationships. Journal of Marketing, C.61, s.35-51.
  • Dönmez, İ. (1992). En Son İçtihatlarla Açıklamalı Markalar ve Haksız Rekabet Davaları, İstanbul.
  • Duffy, P. (2015). Products Liability Insurance, Kluwer’s Handbook of Insurance, CCH Editions, London.
  • Hanımeli, Ç. (1999). Ürün Sorumluluğu Sigortası, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Kabaydayı, T. E. & Koçak Alan, A. (2012). Brand Trust and Brand Affect: Theır Strategıc Importance On Brand Loyalty, Journal of Global Strategic Management, C.6, S.1.
  • Mccarthy, J. T. (2016). Mccarthy on Trademarks And Unfaır Competition, B.4, Bölüm 19.
  • Meran, N. (2004). Marka Hakları ve Korunması, Ankara.
  • Milli Eğitim Bakanlığı, (2011). Ürün Mali Sorumluluk Sigortası, Pazarlama ve Perakende.
  • Moorman, C. ; Zaltman, G. & Deshpande, R. (1992). Relationshtps Between Providers and Users of Market Research: The Dynamics of Trust Within and Between Organizations, Journal of Marketing Research, C. 29, s.314-328.
  • Morgan, R. M. & Hunt, S. D. (1994). The Commitment Trust Theory Of Relationship Marketing, Journal of Marketing, C.58, S.2, s.20-38.
  • Poroy, R. & Yasaman, H. (2018). Ticari İşletme Hukuku, Vedat Kitapçılık, İstanbul.
  • Sert, S. (2007). Markanın Kullanılması Yükümlülüğü, Ankara.
  • Smit, M. B. (2018). (Un) Common Law Protection of Certificiton Marks, Notre Dame Law Review, C.93, S.1.
  • Suluk, C. ; Karasu, R. & Nal, T. (2017). Fikri Mülkiyet Hukuku, Seçkin Yayınevi, Ankara.
  • Şanal, O. (2006). İçtihatlı Açıklamalı Markalarda Hükümsüzlük Davaları, Genişletilmiş ve Gözden Geçirilmiş 2. Baskı, Ankara.
  • Ünal, S. (2015). Ürün Sorumluluk Sigortası Genel Şartları ile İlgili Bir Değerlendirme, Reasürör, Milli Reasürans Ticaret Anonim Şirketi.
  • Yılmaz, M. (2015). Garanti Markası ve Ortak Marka Kavramlarının İncelenmesi, Türkiye Düzenlemelerinin AB ve ABD Düzenlemeleriyle Karşılaştırılması, Türk Patent Enstitüsü Markalar Dairesi Başkanlığı Uzmanlık Tezi, Ankara.
  • Yosmaoğlu, N. (1978). Patentler, Know How'lar Markalar, Ankara.
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Elif Banu Varlı 0000-0002-8416-2079

Yayımlanma Tarihi 31 Ocak 2020
Gönderilme Tarihi 6 Ocak 2020
Kabul Tarihi 28 Ocak 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020

Kaynak Göster

APA Varlı, E. B. (2020). GARANTİ MARKALARINDAN DOĞAN SORUMLULUĞUN SİGORTALANMASI. R&S - Research Studies Anatolia Journal, 3(1), 37-47. https://doi.org/10.33723/rs.670954
R&S - Research Studies Anatolia Journal 

https://dergipark.org.tr/rs