RUSLE Yöntemi Kullanılarak Porsuk Çayı Havzası’nda Erozyon Duyarlılığının ve Toprak Kayıplarının Belirlenmesi

Yıl 2025, Cilt: 6 Sayı: 2, 230 - 251, 27.09.2025

Ali Ünver , Ebubekir Karakoca

https://doi.org/10.48123/rsgis.1687713

Öz

Bu çalışma, Kuzeybatı Anadolu’daki Porsuk Çayı Havzası’nda toprak kayıpları ve erozyon duyarlılığı riskinin mekânsal dağılımını RUSLE açılımı modeliyle nicel olarak değerlendirmektedir. Araştırma alanı, Eskişehir ve Kütahya’nın büyük bölümü ile Ankara, Uşak ve Afyonkarahisar’ın bazı kesimlerini kapsamaktadır. RUSLE modelinin yağış erozivitesi (R), toprak erodibilite (K), eğim uzunluğu ve eğim (LS), bitki örtüsü (C) ve koruma önlemleri (P) faktörleri; Google Earth Engine platformunda ALOS PALSAR DEM, CHIRPS yağış verileri, 1/100.000 ölçekli toprak haritaları, Sentinel-2 NDVI ve MODIS arazi kullanım verileriyle 30*30 m çözünürlükte Üretilmiştir. Analizler, özellikle Sündiken ve Karlık Dağları gibi yüksek eğimli alanlarda erozyon riskinin arttığını göstermektedir. Çok hafif riskli alanlar havzanın %41,01’ini oluştururken, toplam toprak kaybının %15,47’sine neden olmaktadır. Yüksek ve çok yüksek riskli alanlar ise havzanın %34,57’sini kapsamakta ve toplam kaybın %62,90’ına sebep olmaktadır. Ortalama yıllık toprak kaybı 2,35 ton ha⁻¹ y⁻¹, toplam kayıp ise yıllık 2,538,269.32 tondur. Sonuçlar, sürdürülebilir arazi yönetimi için ağaçlandırma, teraslama ve koruyucu tarım uygulamalarının gerekliliğini vurgulamaktadır. Ayrıca, coğrafi teknolojilerin RUSLE parametrelerinin türetilmesinde sağladığı avantajlar örneklenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Erozyon , Uzaktan algılama , CBS , RUSLE , Porsuk çayı

Determination of Erosion Susceptibility and Soil Loss in the Porsuk Stream Basin Using the RUSLE Method

Öz

This study quantitatively evaluates the spatial distribution of soil loss and erosion susceptibility risk in the Porsuk Stream Basin in Northwestern Anatolia using the RUSLE expansion model. The research area covers most of Eskişehir and Kütahya, as well as parts of Ankara, Uşak, and Afyonkarahisar. The rainfall erosivity (R), soil erodibility (K), slope length and steepness (LS), vegetation cover (C), and conservation practices (P) factors of the RUSLE model were produced at a 30×30 m resolution on the Google Earth Engine platform using ALOS PALSAR DEM, CHIRPS precipitation data, 1:100,000 scale soil maps, Sentinel-2 NDVI, and MODIS land use data. The analyses show that erosion risk increases especially in steeply sloped areas such as the Sündiken and Karlık Mountains. Very low-risk areas constitute 41.01% of the basin and cause 15.47% of the total soil loss. High and very high-risk areas cover 34.57% of the basin and account for 62.90% of the total loss. The average annual soil loss is 2.35 t ha⁻¹ y⁻¹, and the total annual loss is 2,538,269.32 tons. The results emphasize the necessity of afforestation, terracing, and conservation agriculture practices for sustainable land management. In addition, the advantages provided by geographic technologies in deriving RUSLE parameters are exemplified.

Anahtar Kelimeler

Erosion , Remote sensing , GIS , RUSLE , Porsuk river

Kaynakça

• Amani, M., Ghorbanian, A., Ahmadi, S. A., Kakooei, M., Moghimi, A., Mirmazloumi, S. M., ... & Brisco, B. (2020). Google Earth Engine for remote sensing big data analysis: A comprehensive tutorial. Remote Sensing, 12(15), Article 2503. https://doi.org/10.3390/rs12152503
• Anderson, M. G., & Richards, K. S. (1981). Geomorphological aspects of slopes in mudrocks of the United Kingdom. Quarterly Journal of Engineering Geology, 14(4), 363–372. https://doi.org/10.1144/gsl.qjeg.1981.014.04.13
• Atalay Dutucu, A., & Mutlu, Y. E. (2022). Yuvacık Barajı Havzası’nda Erozyon risk analizi. Ege Coğrafya Dergisi, 31(2), 289–303. https://doi.org/10.51800/ecd.1133879
• Ataol, M., & Köle, M. M. (2016, May 23–26). Kızılırmak Deltası’nda 2000-2015 yılları arasında gözlenen kıyı erozyonu [Conference presentation]. 4th International Geography Symposium (GEOMED 2016), Kemer, Antalya, Türkiye.
• Avcı, V., Sunkar, M., & Toprak, A. (2017). Malatya kuzeydoğusunda Ballı ve Memikan dereleri arasındaki sahanın erozyon duyarlılık analizi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (27), 769–799.
• Avcıoğlu, A., Bayrakdar, C., Sarı, E., & Kaya, T. N. A. (2020). TanDEM-X12 m sayısal yükselti verisine dayalı toprak erozyonu tespiti (RUSLE). Coğrafya Dergisi, (41), 93–107. https://doi.org/10.26650/JGEOG2020-0047
• Aykır, D., & Fıçıcı, M. (2022). Çıldır Gölü Havzasında erozyon risk analizi. Jeomorfolojik Araştırmalar Dergisi, 9, 38–49. https://doi.org/10.46453/jader.1144699
• Bakış, R., Altan, M., Gümüşlüoğlu, E., Tuncan, A., Ayday, C., Önsoy, H., & Olgun, K. (2008). Porsuk Havzası su potansiyelinin hidroelektrik enerji üretimi yönünden incelenmesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi Dergisi, 21(2), 125–162.
• Bozyiğit, R., & Kaya, B. (2017). Altınapa Barajı Havzasında (Konya) erozyon ve önlemler. Marmara Coğrafya Dergisi, 36, 285–303. https://doi.org/10.14781/mcd.331368
• Büttner, G. (2014). Land cover information in Europe. Land Use Policy, 38, 589–594. https://doi.org/10.1016/j.landusepol.2013.10.007
• Cebel, H., Akgül, S., & Doğan, O., & Elbaşı, F. (2013). Erodibility “K” factor of great soil groups in Turkey. Toprak Su Dergisi, 2(1), 30–45.
• Clark, G., & Jacks, D. (2007). Coal and the industrial revolution, 1700–1869. European Review of Economic History, 11(1), 39–72. https://doi.org/10.1017/S1361491606001870
• Copernicus Land Monitoring Service. (2018). CORINE land cover (CLC) 2018 raster (100 m) [Data set]. European Environment Agency (EEA). https://land.copernicus.eu/en/mapviewer?product=130299ac96e54c30a12edd575ef f80f7
• Çeliknalça, O. E., Demirci, R., & Elmas, Ç. (2014). Renkli görüntülerin üç boyutlu histogram yardımıyla ayrıştırılması. İleri Teknoloji Bilimleri Dergisi, 3(1), 38–44.
• Çetin, H. C. (2011). Porsuk Çayı Havzası yönetim stratejilerinin belirlenmesinde DPSIR yaklaşımının kullanılması [Doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi]. YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi
• Çilek, A., & Berberoğlu, S. (2013, 6–8 Kasım). Coğrafi bilgi sistemleri yardımıyla Seyhan Havzasında PESERA ve RUSLE erozyon modellerinin kıyaslanması [Bildiri sunumu]. TMMOB Coğrafi Bilgi Sistemleri Kongresi, Ankara, Türkiye.
• Çilek, A., Berberoğlu, S., Erdoğan, M. A., & Dönmez, C. (2014, 8–10 Ekim). PESERA ve RUSLE erozyon modellerinin Akdeniz ve Ege havzalarındaki sonuçlarının karşılaştırılması [Bildiri sunumu]. Uzaktan Algılama-CBS Sempozyumu (UZAL-CBS 2014), İstanbul, Türkiye.
• Çölleşme ve Erozyonla Mücadele Genel Müdürlüğü. (2021). Dinamik Erozyon Modeli ve İzleme Sistemi (DEMİS). Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı. https://cem.csb.gov.tr/dinamik-erozyon-modeli-ve-izleme-sistemi-demis-i-108100
• Çölleşme ve Erozyonla Mücadele Genel Müdürlüğü. (2022). 2022 su erozyonu istatistikleri. https://cem.csb.gov.tr/2022-su-erozyonu-istatistikleri-i-112579
• Çölleşme ve Erozyonla Mücadele Genel Müdürlüğü. (2024). Türkiye’de erozyon. https://cem.csb.gov.tr/turkiye-de-erozyon-i-103687
• Danacıoğlu, Ş., & Tağıl, Ş. (2017). Bakırçay Havzasında RUSLE modeli kullanarak erozyon riskinin değerlendirmesi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(37), 23–39. https://doi.org/10.31795/baunsobed.645168
• Değerliyurt, M. (2013). Antakya şehri ve yakın çevresinde meydana gelen erozyonun coğrafi dağılışı ve analizi. Turkish Studies, 8(8), 1745–1764. https://doi.org/10.7827/TurkishStudies.5501
• Demirtaş, İ. (2024). Dinamik Erozyon Modeli ve İzleme Sistemi (DEMİS) ile ulusal ölçekte arazi kullanım türüne göre erozyon istatistiklerinin belirlenmesi. Çevre Şehir ve İklim Dergisi, 1(Özel Sayı), 148–167.
• Desmet, P. J., & Govers, G. (1996). A GIS procedure for automatically calculating the USLE LS factor on topographically complex landscape units. Journal of Soil and Water Conservation, 51(5), 427–433.
• Dorak, S., & Aşık, B. B. (2018). Sakarya ili Taraklı ilçesi sulama suyu kaynaklarının su kalitesinin belirlenmesi. Ziraat Fakültesi Dergisi, 1. Uluslararası Tarımsal Yapılar ve Sulama Kongresi Özel Sayısı, 265–273.
• Drusch, M., Del Bello, U., Carlier, S., Colin, O., Fernandez, V., Gascon, F., ... & Bargellini, P. (2012). Sentinel-2: ESA's optical high-resolution mission for GMES operational services. Remote Sensing of Environment, 120, 25–36. https://doi.org/10.1016/j.rse.2011.11.026
• Dursun, İ., & Babalık, A. A. (2023). Burdur Gölü Havzasındaki morfometrik parametrelerin ve erozyon durumunun değerlendirilmesi. Turkish Journal of Forestry, 24(1), 25–38. https://doi.org/10.18182/tjf.1205157
• Duvan, A., Aktürk, G., & Yıldız, O. (2021). Meteorolojik kuraklığın zamansal ve alansal özelliklerine iklim değişikliğinin etkisi, Sakarya Havzası örneği. Mühendislik Bilimleri ve Araştırmaları Dergisi, 3(2), 207–217.
• Eraslan, S., İmamoğlu, A., Coşkun, A., Saygın, F., & Dengiz, O. (2016, 18–21 Mayıs). İnebolu Havzası topraklarının erozyon duyarlılıklarını belirlenmesinde agregat ve strüktür stabilite durumları, arazi örtüsü ile olan ilişkileri [Bildiri sunumu]. Uluslararası Coğrafya Sempozyumu, Antalya, Türkiye.
• Erinç, S. (1973). Türkiye’nin şekillenmesinde neotektoniğin rolü ve jeomorfoloji–jeodinamik ilişkileri. Jeomorfoloji Dergisi, 5(1), 11–26.
• Erkal, T., & Yıldırım, Ü. (2012). Soil erosion risk assessment in the Sincanlı sub-watershed of the Akarçay Basin (Afyonkarahisar, Turkey) using the universal soil loss equation (USLE). Ekoloji, 21(84), 18–29.
• Erol, O. (2003). Ceyhan Deltasının jeomorfolojik evrimi. Ege Coğrafya Dergisi, 12(2), 1–26.
• Fıçıcı, M. (2016). Kapıdağ Yarımadası'nda erozyon ve arazi kullanma ilişkisi [Yüksek lisans tezi, Balıkesir Üniversitesi]. YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi
• Funk, C., Peterson, P., Landsfeld, M., Pedreros, D., Verdin, J., Shukla, S., ... & Michaelsen, J. (2015). The climate hazards infrared precipitation with stations—a new environmental record for monitoring extremes. Scientific Data, 2(1), Article 150066. https://doi.org/10.1038/sdata.2015.66
• Gorelick, N., Hancher, M., Dixon, M., Ilyushchenko, S., Thau, D., & Moore, R. (2017). Google Earth Engine: Planetary-scale geospatial analysis for everyone. Remote Sensing of Environment, 202, 18–27.
• Görcelioğlu, E. (1996). Ağaçlandırma alanlarında su ve toprak koruma amacıyla kullanılan teraslar ve orman yollarında erozyon kontrolü. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 46(2), 23–31.
• Gül, A., Yılmaz, M., & Uzel, N. (2008). Sakarya Nehri Kirmir Çayı’nda yaşayan Capoeta tinca Heckel, 1843’da Civa-II Klörür’ün akut toksik etkisi. Kastamonu Education Journal, 16(1), 199–206.
• Gündüzoğlu, H. A. G. (2019). Küçük Menderes Havzası'nda sürdürülebilir arazi planlaması [Doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi]. YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi
• Güngör, Ö. (2011). Aşağı Porsuk Çayı Havzasında askıda katı madde taşınımının belirlenmesi ve modellenmesi [Yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi]. YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi
• Hatipoğlu, İ. K., & Hatipoğlu, Ş. C. (2020). Harşit Çayı Havzası’nda ICONA ve alternatif olarak geliştirilen MICONA modellerinin karşılaştırılması. Journal of Social Sciences and Humanities, 4(2), 108–135.
• İlgüz, N. (1955). M. K. Paşa Çayı Havzasında erozyon şiddeti ve bununla Ulubat Gölü’nün ilgisi. Türkiye Jeoloji Bülteni, 6(1), 81–108.
• İmamoğlu, A. (2020). Alaca Çayı Havzası erozyon durumunun morfometrik ölçümler ile ilişkisi. Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi, 18, 868–878. https://doi.org/10.31590/ejosat.710987
• İnce, K. (2019). Türkiye’de rüzgâr erozyonu toprak duyarlılık değişkenlerinin ulusal ölçekte belirlenmesi ve haritalanması. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 56(1), 121–130. https://doi.org/10.20289/zfdergi.455581
• Karakoca, E. (2025). CBS ve uzaktan algılama teknikleri ile ICONA modeli kullanılarak Katrancı Çayı Havzası'nda (Haymana, Ankara) toprak erozyonu duyarlılığı değerlendirmesi. Jeomorfolojik Araştırmalar Dergisi, 14, 126–145. https://doi.org/10.46453/jader.1653839
• Karakoca, E., & Uncu, L. (2020). Orta Sakarya Vadisi akarsu seki sistemlerinin morfometrik ve sedimantolojik özellikleri (İnhisar–Gemiciköy arası, Bilecik). Coğrafya Dergisi, 41, 165–177. https://doi.org/10.26650/JGEOG2020-0057
• Karakoca, E., Uncu, L., Sarıkaya, M. A., Şahiner, E., & Köse, O. (2025). Geomorphology and chronology of Late Quaternary terrace staircases of the Sakarya River, northwest Türkiye. Journal of Quaternary Science, 40(3), 386–399. https://doi.org/10.1002/jqs.3695
• Karakoyun, E., & Kaya, N. (2022). Hydrological simulation and prediction of soil erosion using the SWAT model in a mountainous watershed: A case study of Murat River Basin, Turkey. Journal of Hydroinformatics, 24(6), 1175–1193. https://doi.org/10.2166/hydro.2022.056
• Karaş, E., Oğuz, İ., Türkseven, E., & Keskin, S. (2009, 16–18 Haziran). Sakarya–Porsuk–Sarısu Havzası’nda CORINE, LEAM ve USLE metodolojilerinin kullanılarak erozyon risk haritalarının hazırlanması [Bildiri sunumu]. I. Ulusal Kuraklık ve Çölleşme Sempozyumu, Konya, Türkiye.
• Kaymak, H. (2020). Morfo-klimatik özelliklerin Sündiken Dağları’nda (Eskişehir) bitki örtüsünün dağılışı üzerindeki etkileri. Türk Coğrafya Dergisi, 75, 17–32. https://doi.org/10.17211/tcd.639024
• Köse, E., Çiçek, A., Emiroğlu, Ö., Tokatlı, C., Uğurluoğlu, A., Başkurt, S., ... & Uylaş, M. (2016). Water quality assessment of Porsuk stream basin. Biological Diversity and Conservation, 9(3), 119–126.
• Montgomery, D. R. (2007). Soil erosion and agricultural sustainability. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America, 104(33), 13268–13272. https://doi.org/10.1073/pnas.0611508104
• Moore, I. D., & Burch, G. J. (1986). Physical basis of the length‐slope factor in the universal soil loss equation. Soil Science Society of America Journal, 50(5), 1294–1298. https://doi.org/10.2136/sssaj1986.03615995005000050042x
• Muñoz-Sabater, J., Dutra, E., Agustí-Panareda, A., Albergel, C., Arduini, G., Balsamo, G., ... & Thépaut, J. N. (2021). ERA5-Land: A state-of-the-art global reanalysis dataset for land applications. Earth System Science Data, 13(9), 4349–4383. https://doi.org/10.5194/essd-13-4349-2021
• Mutlu, Y. E., Soykan, A., & Fıçıcı, M. (2021). Kille Çayı (Balıkesir) Havzasında erozyon risk analizi. Jeomorfolojik Araştırmalar Dergisi, 6, 98–111. https://doi.org/10.46453/jader.866903
• Nearing, M. A. (2013). Soil erosion and conservation. In A. J. Jakeman, R. A. Letcher, & J. P. Norton (Eds.), Environmental modelling: Finding simplicity in complexity (pp. 365–378). John Wiley & Sons.
• Nearing, M. A., Foster, G. R., Lane, L. J., & Finkner, S. C. (1989). A process-based soil erosion model for USDA-Water Erosion Prediction Project technology. Transactions of the ASAE, 32(5), 1587–1593.
• Ocak, A., Orhan, A., & Özdeniz, E. (2012). Porsuk Çayı ve çevresinin florası. Biological Diversity and Conservation, 5(2), 41–52.
• Ocakoğlu, F., & Akkiraz, M. S. (2019). A Lower Pleistocene to Holocene terrestrial record from the Eskişehir Graben (Central Anatolia): Paleoclimatic and morphotectonic implications. Quaternary International, 510, 88–99. https://doi.org/10.1016/j.quaint.2018.12.026
• Okçu, D., Söğüt, A. S., Aslan, Z., Sunar, F., & Maktav, D. (2006). Marmara Bölgesi erozyon riski, CBS uygulaması. İstanbul Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Yerbilimleri Dergisi, 19(2), 61–72.
• Özdemir, A. (2021). İklim değişikliğinin havza ölçeğinde akım ve sediman miktarına etkilerinin değerlendirilmesi: Yuvacık Baraj Gölü Havzası. Jeoloji Mühendisliği Dergisi, 45(1), 129–154.
• Özdemir, M. A., & Dönmez, S. T. (2016). CBS tabanlı RUSLE yöntemiyle Işıklı Gölü Havzasının erozyon risk analizi. Harita Teknolojileri Elektronik Dergisi, 8(1), 1–21.
• Özden, Ş., & Özden, D. M. (1997). Türkiye toprak erozyon tahmin modeli TURTEM. Başbakanlık Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Toprak ve Gübre Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayınları.
• Özşahin, E. (2016a). Çok şiddetli erozyon probleminin değerlendirilmesine yönelik pilot bir çalışma: Kavakdere Havzası (Trakya Yarımadası) örneği. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 7(22), 100–119.
• Özşahin, E. (2016b). Ergene Havzasında (Trakya) arazi kullanımı ve arazi örtüsü değişikliklerinin erozyon üzerine etkileri. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 31(1), 117–126. https://doi.org/10.7161/anajas.2016.31.1.117-126
• Öztürk, R., & Altan, T. (2008). Porsuk Çayı çevre sorunları ve bunların çözümlenmesinde havza yönetimi önerileri. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 17(8), 79–89.
• Panagos, P., Borrelli, P., Meusburger, K., Alewell, C., Lugato, E., & Montanarella, L. (2015). Estimating the soil erosion cover-management factor at the European scale. Land Use Policy, 48, 38–50.
• Renard, K. G., Foster, G. R., Weesies, G. A., & Porter, J. P. (1991). RUSLE: Revised universal soil loss equation. Journal of Soil & Water Conservation, 46(1), 30–33.
• Renard, K. G., Foster, G. R., Weesies, G. A., McCool, D. K., & Yoder, D. C. (Eds.). (1997). Predicting soil erosion by water: A guide to conservation planning with the Revised Universal Soil Loss Equation (RUSLE) (Agriculture Handbook No. 703). U.S. Department of Agriculture, Agricultural Research Service.
• Rouse, J. W., Haas, R. H., Schell, J. A., & Deering, D. W. (1974, December 10–14). Monitoring vegetation systems in the Great Plains with ERTS [Symposium presentation]. Third Earth Resources Technology Satellite-1 Symposium, Texas, USA.
• Rümeysa, E. R., & Atalay Dutucu, A. (2020). Sakarya Nehri Havzası’nda sıcaklık, yağış ve akarsu rejiminde meydana gelen değişikliklerin incelenmesi (Examination of changes in temperature, rainfall and stream regime in Sakarya River Basin). Journal of Anatolian Cultural Research (JANCR), 4(2), 127–143.
• Sönmez, O. (2013). Nehirlerde 2 boyutlu taşkın modellemesi ve taşkın haritalarının oluşturulması [Doktora tezi, Sakarya Üniversitesi]. YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi
• Sunkar, M., & Avcı, V. (2015). Coğrafi bilgi sistemleri (CBS) ve uzaktan algılama (UA) ile Hasret Dağı ve çevresinin (Elazığ) erozyon duyarlılık analizi. Coğrafi Bilimler Dergisi, 13(1), 17–40. https://doi.org/10.1501/Cogbil_0000000161
• Şengörür, B., & İsa, D. (2001). Sakarya Nehri’ne ait su kalite gözlemlerinin faktör analizi. Turkish Journal of Engineering and Environmental Sciences, 25, 415–425.
• Şengör, A. M. C., & Yılmaz, Y. (1983). Türkiye’de Tetis’in evrimi: Levha tektoniği açısından bir yaklaşım. Türkiye Jeoloji Kurumu Yerbilimleri Özel Dizisi, 1, 75.
• Tağıl, Ş., Alevkayalı, Ç., & Aytan, B. (2023). Gediz Deltası sulak alanı boyunca kıyı şeridi evrimi ve erozyon hassasiyetinin değerlendirilmesi. Ege Coğrafya Dergisi, 32(Cumhuriyet’in 100. Yılı Özel Sayısı), 127–142.
• Tamiminia, H., Salehi, B., Mahdianpari, M., Quackenbush, L., Adeli, S., & Brisco, B. (2020). Google Earth Engine for geospatial big data applications: A meta-analysis and systematic review. ISPRS Journal of Photogrammetry and Remote Sensing, 164, 152–170. https://doi.org/10.1016/j.isprsjprs.2020.04.001
• Tekkanat, İ., & Sarış, F. (2015). Porsuk Çayı Havzasında akarsu akımlarında gözlenen uzun dönemli eğilimler. Türk Coğrafya Dergisi, 64, 69–83. https://doi.org/10.17211/tcd.44842
• Tekkanat, S. İ. (2016). Porsuk Çayı üst kesiminde ortalama akımların Şen trend metodu kullanılarak araştırılması. Coğrafi Bilimler Dergisi, 14(1), 49–57. https://doi.org/10.1501/Cogbil_0000000180
• Uludağ, M., & Fıçıcı, M. (2018). Saray ilçesinde (Tekirdağ) toprak erozyonunun RUSLE yöntemiyle değerlendirilmesi. Türk Coğrafya Dergisi, 70, 67–78. https://doi.org/10.17211/tcd.356669
• Ustaoğlu, B., & Koç, D. (2018). Sakarya’nın toprak özellikleri. In C. İkiel (Ed.), Sakarya’nın fiziki, beşerî ve iktisadi özellikleri (pp. 253–274). Sakarya Üniversitesi Yayınları.
• Uzun, M., & Garipağaoğlu, N. (2022). Göksu Çayı Havzası’nın (Sakarya Nehri Havzası) tehlike duyarlılık analizleri kapsamında havza yönetimi. Ege Coğrafya Dergisi, 31(2), 449–471.
• Van der Knijff, J. M., Jones, R. J. A., & Montanarella, L. (2000). Soil erosion risk assessment in Europe (Publication No. EUR 19044 EN). European Soil Bureau, Joint Research Centre, European Commission.
• Yalçınkaya, N. M., Çakar, M. M., & Say, N. (2022). Erozyon ile mücadele kapsamında ağaçlandırma projelerinin etkinliği: Atatürk Barajı örneği. Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 5(1), 282–300. https://doi.org/10.47495/okufbed.1018855
• Yurteri, C. (2024). Morphometric analysis of drainage basin with geographic information systems: A case study of Porsuk Stream Basin, Eskisehir, Western Anatolia, Türkiye. Geography with Multidisciplinary Approaches, 1(1), 1–13. https://doi.org/10.29329/mdag.2024.1095.1
• Zengin, M., Özer, S., & Özgül, M. (2009). Çoruh Havzası (İspir–Pazaryolu) erozyon durumunun CBS ile belirlenmesi ve çözüm önerileri. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 40(1), 9–19.