Başta ses olmak üzere, metnin genel ve özel anlamını üretmede çeşitli dilsel öğeler rol oynar; bu öğeler sarf ve nahiv yapılarının yanında metni kuşatan ve anlamın üretiminde etkin olan çeşitli karinelerdir. Dil, lafızlar topluluğu değil, ilişkiler topluluğudur. Dilsel olgudan kastedilen anlam, bazı bağlamları dikkate alarak bazı anlamları serdetmekle yetinen sözlükler sayesinde ortaya çıkmaz veya belli olmaz. Sözlük, dilsel öğelerin sınırlandırılmasında kaynak olabilir, çünkü lafız orda belli bir metinde ve belli bir bağlamda bulunmaz. Sözün güzelliği veya çirkinliği bağımsız lafızlardan kaynaklanmaz fakat bu lafızların diziminden ve birbiriyle olan irtibatından kaynaklanır. Bu çalışma metinden ne kastedildiğini anlamamıza yardımcı olan ses, sarf, dilbilgisi, bağlam gibi dille ilgili unsurları incelemeyi hedeflemektedir.
Several linguistic elements involve in the production of general and private meaning of the text, starting from voice through the morphological and grammatic structure, to the text surrounded with various actors in production of meaning. Language is not a set of words, but a set of relationLinguistic phenomenon is that the intended meaning doesn't appear or become clear through language dictionaries, which often only mention some meanings depending on some contextBut the dictionaries could be sources to determine the linguistic phenomenon if the words are not mentioned in specific text or within a given context. The beauty of the speech doesn't arise from the independent words but from the way of composition and association with each other. This paper attempts to identify the elements (sound grammatical and contextual and morphological) that share among themselves to make clear the intended meaning by the structure or composition up to the realization of the intended meaning from text.
ملخص: تشترك عناصر لغوية عدة في إنتاج الدلالتين العامة والخاصة للنص، بدءاً بالصوت ومروراً بالبنية الصرفية والتركيب النحوي، وانتهاء بالنص كاملاً محفوفاً بمختلِف القرائن الفاعلة في إنتاج المعنى. فاللغة ليست مجموعة من الألفاظ بل هي مجموعة من العلاقات. والظاهرة اللغوية لا تتوضح ولاينجلي المعنى المراد لها من خلال المعاجم اللغوية، التي تكتفي غالباً بذكر بعض المعاني بالاعتماد على بعض السياقات. وإنما يكون المعجم هو الأصل في تحديدها، إذا لم يرد اللفظ في نص محدّد، ضمن سياق معيّن. فَحُسن الكلام أو رداءتُه لايرجعان إلى الألفاظ من حيث هي ألفاظ مستقلة عن سواها، وإنما يرجعان إلى طريقة نظمها، وارتباط بعضها ببعض. فهذا البحث يحاول الوقوف على العناصر (الصوتية والنحوية والسياقية والصرفيّة) التي تشترك فيما بينها لتعطي المعنى المراد من البنية أو التركيب وصولاً إلى إدراك المعنى المراد من نص ما.
Birincil Dil | Arapça |
---|---|
Diğer ID | JA56FR57YT |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2015 |
Gönderilme Tarihi | 1 Aralık 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 4 Sayı: 8 |