Türkçede ismin ayrılma (–den) halinin çevirilerine yönelik bir araştırma: Bir devlet üniversitesindeki uluslararası öğrenciler örneği

Yıl 2021, Sayı: 22, 934 - 947, 21.03.2021

Rabia İrem Demirci Emrah Ekmekçi

https://doi.org/10.29000/rumelide.897225

Öz

Türkçe, eklerin cümlelerin anlamını belirlediği sondan eklemeli bir dildir. Bu nedenle, hal ekleri anlamsal olarak uygun cümlelerin oluşturulmasında önemli bir rol oynamaktadır. Bu bağlamda, yabancı dil olarak Türkçeyi öğrenenlerin yapılardan ziyade hal belirteçlerinin anlamları üzerinde durmaları beklenmektedir çünkü hal ekleri, öğrencilerin eklerin doğru kullanımı konusunda sorun yaşamalarına neden olan birçok işleve sahiptir. Araştırmalar, hal eklerinin doğru kullanımının, Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin karşılaştığı en sorunlu konulardan biri olduğunu göstermektedir. Bu nedenle, Türkçe öğrenenler, bu dilin hal eklerinden kaynaklanan anlamsal zenginliğinin farkında olmalıdır. Bu çalışmanın amacı, bir devlet üniversitesindeki Türkçe Öğretimi Uygulama ve Araştırma Merkezi'ndeki uluslararası öğrencilerin ayrılma hali çevirilerindeki hatalarını belirlemektir. Veri toplama araçları olarak, bir özgeçmiş sormacası ve yazılı bir çeviri testi kullanılmıştır. Özgeçmiş sormacasında öğrencilerin anadiline, çeviri görevinde dil seçimine ve Türkçe öğrenme süresine ilişkin bazı kişisel bilgiler elde edilmiştir. Çeviri testinde, öğrencilerden verilen cümleleri ismin ayrılma halini dikkate alarak İngilizce, Fransızca veya Almanca olmak üzere üç dilden iyi oldukları herhangi birine çevirmeleri beklenmiştir. Araştırmanın bulguları, öğrencilerin cümleleri Türkçeden seçtikleri dile çevirirken ismin ayrılma halinin daha az kullanılan işlevlerini anlamada önemli sorunlar yaşadıklarını ortaya koymuştur.

Anahtar Kelimeler

Türkçeyi yabancı dil olarak öğretmek, uluslararası öğrenciler, ismin ayrılma hal ekleri

An investigation into translations of ablative case markers in Turkish: The case of international students in a state university

Öz

Turkish is an agglutinative language in which agglutinations determine the meaning of sentences. For this reason, grammatical case suffixes play a significant role in constructing semantically proper sentences. In this regard, learners of Turkish as a foreign language are supposed to dwell on meanings of case markers rather than structures because case marking suffixes have lots of functions which cause the students to have problems regarding the proper use of suffixes. Studies indicate that proper use of case markers is one of the most problematic issues that learners of Turkish as a foreign language face. Therefore, learners of Turkish should be aware of the semantic richness of this language arising from case marking suffixes. The purpose of this study is to determine the errors in translations of ablative case markers of international students at Turkish Language Learning Research and Application Centre in a state university. As data collection tools, a background questionnaire and a translation task were used. In the background questionnaire, some personal information regarding students' native language, language choice in the translation task, and duration of learning Turkish was obtained. In the translation task, students were expected to translate the given sentences into one of the three languages: English, French or German, whichever they are good at, by taking ablative case markers into consideration. The study's findings revealed that students have considerable problems in figuring out the less frequently used functions of ablative case markers while translating the sentences from Turkish into the language that they chose.

Anahtar Kelimeler

teaching Turkish as a foreign language, international students, ablative case markers

Kaynakça

• Al Zoubi, S. (2018). The Impact of Exposure to English Language on Language Acquisition. Journal of Applied Linguistics and Language Research, 5(4), 151-162.
• Aksan, D. (1979). Encountered some difficulties and mistakes by foreign people during learningTurkish. Hacettepe University Journal of the Faculty of Letters, 6(1-2), 259-261.
• Arhan, A. (2015). As Turkish language learners, Egyptian students' case affix errors in writing.(Master’s thesis, Başkent University, Ankara, Turkey). Retrieved from https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi
• Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry & research design: choosing among five approaches.Thousand Oaks: Sage Publications.
• Demirci, M., & Dinçaslan, M. F. (2016). The use of valence of Syrian students learning Turkish as aforeign language. Journal of Theory and Pratice in Education, 12(5), 1011-1040.
• Duman, G. B. (2013). Kırgızların Türkiye Türkçesi öğrenirken ad durum biçim birimleriyle ilgili yaptıkları hatalar ve çözüm önerileri [The errors of noun case suffixes Kyrgyz students make while learning Turkish language of Turkey and solutions to them]. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 2(5), 82-94.
• Emiroğlu, S. (2014). Türkçe Öğrenen Yabancı Öğrencilerin Yazılı Anlatımlarında Türkçenin Dil Bilgisi ve Yazım Özellikleriyle İlgili Karşılaştığı Zorluklar. International Journal of Language Academy, 2(3), 99-119.
• Gass, S. M., Selinker, L. (2001). Second Language Acquisition, an Introductory Course (2nd ed.).Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
• Güven, E. (2007). A study on the analysis of the errors by foreigners in learning Turkish regardingnominal case suffixes and some suggestions to eliminate these errors. (Master’s thesis, DokuzEylül University, İzmir, Turkey). Retrieved from https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi
• Islıoğlu, S. (2014). Yabancı Dil Olarak Türkçenin Öğretiminde Nesne Durum Ekinin Kullanımı İle İlgiliYanlışlar ve Çözüm Önerileri. Route Educational and Social Science Journal, 1(2), 101-115.
• Kan, M.O., Utlu, G. (2017). Errors in Case Markers Made by Syrian Students Who Learn Turkish in Temporary Education Center. Journal of Education and Training Studies, 5(9), 205-212.
• Korkmaz, Z. (2009). Turkey Turkish Grammar (Morphology). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Lado, R. (1957). Linguistics Across Cultures. Applied Linguistics for Language Teachers. University of Michigan Press: Ann Arbor.
• Mavaşoğlu, M., Tüm, G. (2010). Çukurova University practices in order to educating Turkish as a foreign language, encountered problems and solutions. Retrived from http://turkoloji.cu.edu.tr/. Accessed December 18,2019.
• Melanlıoğlu, D. (2012). The views of instructors that teach Turkish to foreigners on teaching case-endings: A qualitative study. Turkish Studies-International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkıc, 7(4),2401-2411.https://doi.org/10.7827/TurkishStudies.4121
• Mert, O. (2003). Türkçede hâl kategorisi ve öğretimi [Case category in Turkish and teaching it]. AÜTürkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 21, 28-29.
• Odlin. T. (1989). Language Transfer: Cross-Linguistic influence in language learning. Cambridge:Cambridge University Press.
• Öz, M.F. (2001). Uygulamalı Türkçe Öğretimi. [Applied Turkish education]. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Özbay, M.(1997). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri I. (Turkish special teaching methods). Ankara:Öncü Kitap.
• Petek,E., Dağıstan,S. (2018).The Errors Kyrgyz Students Make in Learning Turkish Case Suffixes and Solutions. Modern Journal of Language Teaching Methods, 8(10), 13-20.
• Selinker, L. (1972), ‘Interlanguage’. International Review of Applied Linguistics in Language Teaching, 10(3), 209-231.
• Sharwood, Smith M., & Kellerman, E. (1986). Crosslinguistic influence in second language acquisition: An introduction. In Kellerman, E. and Smith, M. Sharwood (eds.) Crosslinguistic influence in second language acquisition. Oxford: Pergamon Press.
• Şahin, E. Y. (2013). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenen Öğrencilerin Yazılı Anlatımlarındaki Ek Yanlışları. Tarih Okulu Dergisi, 6(15), 433-449.
• Şengül, M. (2015). The Opinions of Instructors Teaching Turkish to Foreigners about the writing Skills of Syrian Students. Journal of Education and Training Studies, 3(5), 177-188.
• Şengül, M., Türel, Y.K. (2017) Teaching Turkish as a Foreign Language with Interactive Whiteboards: A Case Study of Multilingual Learners. Tech Know Learn, 24, 101–115. https://doi.org/10.1007/s10758-017-9350-z
• Tunçel, H. (2013). The effects on the success of teaching of locative suffixes using by visual material inteaching Turkish as a foreign language. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(7),pp.1109-1125. https://doi.org/10.9761/JASSS1767
• Turgut, A. (2013). A Contrastive Study on Turkish & English Phonology, Morphology and Syntax.İzmir, Turkey: Zeus Kitabevi.
• Yıldırım, A., Şimşek, H. (2016). Qualitative research methods in social sciences. Ankara,Turkey: Seçkin.
• Yıldırım, H. Ç. (2011). Student opinions regarding the Turkish grammar and nominal case suffixes inteaching Turkish as a foreign language. (Master’s thesis, Gazi University, Ankara, Turkey).Retrieved from https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi
• Yılmaz, A. Y., Yahşi, C. Ö. (2015). Teaching of Turkish as a foreign language and its problematics onpositional suffix (Sakarya University Example). Turuk International Language and FolkloreResearches Journal, 3(5), 294-332.
• Yılmaz, F. & Temiz, Ç. (2015). İsim hal eklerinin yabancı öğrencilere etkinliklerle öğretimi [Teachingof noun case endings to foreign students with activities]. The Journal of Academic SocialScience Studies, 3(6), 139-155.