COVID-19 Salgını Sürecinde Yükseköğretimde Türk dili ve edebiyatı eğitimi

Yıl 2021, Sayı: Ö9, 77 - 99, 21.08.2021

Halide Gamze İnce Yakar Özlem Fedai

https://doi.org/10.29000/rumelide.985285

Cited By: 1

Öz

Dil, milli kimliğin şekillenmesinin mihenk taşıdır. Dille inşa edilen edebiyat ise toplumun kültürünün, dehasının ve hayal gücünün birikimidir. Dil ve edebiyat öğretimi ise bireyin şahsiyetini oluşturacak, zekâsını işletecek, ilim gücünü arttıracak ve kültürünü besleyip ayakta tutacak değerleri kazanmasını sağlamak demektir. Toplumların teşekkül şartlarından olan dilin ve edebiyatın uygun şekilde öğretimi bir manevi kültür aktarımını da beraberinde getirir. Bu sebeple dil ve edebiyat eğitiminin duygusal ve manevi bir etkileşimi de içermesi beklenir. Bu duygusal etkileşim hem dil ve edebiyat eğitimcileri açısından hem de öğrenciler açısından elzemdir. Kültürün temel dinamiklerinin nesilden nesle aktarılması, yaşatılması, geliştirilmesi dil ve edebiyat öğretiminin duygusal ve manevi etkileşimi ile gerçekleşir. Covid-19 salgınından sonra diğer tüm bölümlerde olduğu gibi Türk Dili, Türk Dili ve Edebiyatı Eğitimi, Türkçe Eğitimi, Türk Dili ve Edebiyatı bölümlerinde ve Yabancılara Türkçe Öğretimi Merkezlerinde, dersler çevirim içi olarak verilmeye başlanmıştır. Bu süreçte dil ve edebiyat eğitiminde, duygusal ve manevi etkileşim de çevirim içi olarak sağlanmaya çalışılmıştır. Araştırmamızda Covid-19 salgını sürecinde, ilgili bölümlerde görev yapan öğretim elemanlarının çevirim içi eğitim sürecine ilişkin; algı, tutum ve deneyimlerinin bağlamsallaştırılması amaçlanmıştır. Bu bağlamdan hareket ederek dil ve edebiyat öğretiminin salgın sürecindeki durumuna ışık tutulmaya çalışılacaktır. Nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması ile dizayn edilmiş, anket ve görüşmeden elde edilen veriler kullanılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Covid-19, Türk Dili ve Edebiyatı Eğitimi, Türkçe Eğitimi

Turkish language and literature education in higher education during the COVID-19 epidemic

Öz

Language is the cornerstone of shaping national identity. Literature constructed with language is the accumulation of the culture, genius and imagination of the society. Teaching language and literature means enabling the individual to gain values that will form his personality, make his intelligence work, increase his scientific power, and feed and keep his culture alive. Appropriate teaching of language and literature, which is one of the formation conditions of societies, brings along a spiritual culture transfer. For this reason, language and literature education is expected to include an emotional and spiritual interaction. This emotional interaction is essential for both language and literature educators and students. Transferring, maintaining and developing the basic dynamics of culture from generation to generation takes place through the emotional and spiritual interaction of language and literature teaching. After the Covid-19 outbreak, as in all other departments, courses started to be given online in Turkish Language, Turkish Language and Literature Education, Turkish Education, Turkish Language and Literature departments and Turkish Teaching Centers for Foreigners. In this process, in language and literature education, emotional and spiritual interaction was tried to be provided online. In our research, regarding the online education process of the lecturers working in the relevant departments; It is aimed to contextualize perceptions, attitudes and experiences. Moving from this context, it will be tried to shed light on the situation of language and literature teaching during the epidemic process. It was designed with a case study, one of the qualitative research methods, and the data obtained from the questionnaire and interview were used.

Anahtar Kelimeler

Covid-19, Turkish Language and Literature Education, Turkish Education

Kaynakça

• Ahlburg, D. A. (2020). COVID‐19 and UK universities. The Political Quarterly, 91(3), 649-654.
• Akgün, A. İ. (2020). COVID-19 sürecinde acil durum uzaktan eğitimi yoluyla verilen muhasebe eğitimine yönelik öğrenci görüşleri. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(4), 208-236.
• Alon, T., Doepke, M., Olmstead-Rumsey, J., & Tertilt, M. (2020). The impact of COVID-19 on gender equality (No. w26947). National Bureau of economic research.
• Atasoy, R., Özden, C., & Kara, D. N. (2020). Covid-19 pandemi sürecinde yapılan E-ders uygulamalarının etkililiğinin öğrencilerin perspektifinden değerlendirilmesi. Electronic Turkish Studies, 15(6).
• Baran, E., Correia, A. P., & Thompson, A. (2011). Transforming online teaching practice: Critical analysis of the literature on the roles and competencies of online teachers. Distance Education, 32(3), 421-439.
• Bayburtlu, Y. S. (2020). Covid-19 pandemi dönemi uzaktan eğitim sürecinde öğretmen görüşlerine göre Türkçe eğitimi. Electronic Turkish Studies, 15(4).
• Blume, C. (2020). German teachers’ digital habitus and their pandemic pedagogy. Postdigital Science and Education, 2(3), 879-905.
• Creswell, J. W. (2015). Nitel araştırma yöntemleri [Qualitative research methods](M. Bütün & SB Demir, Trans. Eds.). Ankara: Siyasal.
• Ertuğ, C. A. N. (2020). Coronavirüs (Covid-19) pandemisi ve pedagojik yansımaları: Türkiye’de açık ve uzaktan eğitim uygulamaları. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(2), 11-53.
• From, J. (2017). Pedagogical Digital Competence--Between Values, Knowledge and Skills. Higher Education Studies, 7(2), 43-50.
• Hodges, C., Moore, S., Lockee, B., Trust, T., & Bond, A. (2020). The difference between emergency remote teaching and online learning. Educause review, 27(1), 1-9.
• Glesne, C. (2013). Nitel araştırmaya giriş. Anı Yayıncılık.
• Krumsvik, R. J. (2008). Situated learning and teachers’ digital competence. Education and information technologies, 13(4), 279-290.
• Malisch, J. L., Harris, B. N., Sherrer, S. M., Lewis, K. A., Shepherd, S. L., McCarthy, P. C., ... & Deitloff, J. (2020). Opinion: In the wake of COVID-19, academia needs new solutions to ensure gender equity. Proceedings of the National Academy of Sciences, 117(27), 15378-15381.
• Minello, A. (2020). The pandemic and the female academic. Nature, 17, 2020.
• Ng, W. (2012). Can we teach digital natives digital literacy?. Computers & education, 59(3), 1065-1078.
• O’Neil, M. L., Aldanmaz, B., Quirant Quiles, R. M., Rose, N., Altuntaş, D., Tekmen, H., & Kar, A. (2019). Türkiye’de Yükseköğretimdeki Cinsiyet Eşit (siz) liği: 1984-2018. Kadir Has University.
• Pinho-Gomes, A. C., Peters, S., Thompson, K., Hockham, C., Ripullone, K., Woodward, M., & Carcel, C. (2020). Where are the women? Gender inequalities in COVID-19 research authorship. BMJ Global Health, 5(7), e002922.
• Saban, A., Ersoy, A., Özden, M., Bozkurt, M., Ersoy, A., Akar, H., & Yahşi, Z. (2017). Eğitimde nitel araştırma desenleri. Anı Yayıncılık
• Soetaert, R., & Bonamie, B. (1999). Reconstructing the Teaching of Language: a view informed by the problems of traditional literacy in a digital age. Journal of Information Techology for Teacher Education, 8(2), 123-147.
• Yolcu, H. H. (2020). Koronavirüs (Covid-19) Pandemi sürecinde sınıf öğretmeni adaylarının uzaktan eğitim deneyimleri. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(4), 237-250.
• Yücel Çetin, A. (2019). Sözlü gelenekten elektronik ortama halk hikâyelerinde anlatıcı tipolojisi. 9.Milletlerarası Türk Halk Kültürü Kongresi Bildirileri. T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Araştırma ve Eğitim Genel Müdürlüğü
• Yükseköğretim Kurumu, Vakıf Öğretim Kurumları Raporu, Ankara 2021