Çeviri, insanlar arasında açık diyaloğun oluşturulmasında hâkim bir rol üstlenmektedir. Sözle oluşturulan somut varsayımların içtimai yapıya sunduğu katkılar, mütecanis bir bütünün ortaya çıkmasını olanaklı hale getirmekle birlikte, çevirinin öncülüğünde sınırları bertaraf etmektedir. Dilin dinamik yapısını anlama adına, muhtevasına teslim olmak elzemdir. Kültürlerarası iletişimde yazın çevirileri, toplulukların sınırlarını besleyerek, kabulünü artırmaktadır. İşbu sebeple kültürel unsurları çözümlemek, anlamak, yorumlamak ve çevirmek en önemli meseller arasında yer almanın yanı sıra özün tesisinde mühim yenilikleri imal etmektedir. Bu çalışma özelinde Türk edebi literatüründe kalemiyle tanınan saygıdeğer Sabahattin Ali’nin Kürk Mantolu Madonna adlı eseri ile usta çevirmen Ute Birgi tarafından hazırlanan erek metin, Çeviribilimci Peter Newmark’ın kültürel öğelerin sınıflandırması ve Çeviribilim araştırmacısı Lawrence Venuti’nin “yerlileştirme” (domestication) ve “yabancılaştırma” (foreignization) çeviri stratejileri bağlamında karşılaştırmalı olarak incelenecektir. Kültürel öğelerin çevirisinde bu iki çeviri stratejisinden hangisinin daha çok tercih edildiği örnekler kapsamında irdelenerek, çeviri kararlarına açıklık getirilecektir. Çevirinin dönüşüm sürecinde, sınırların kültürel öğelerle anlam dahilinde transferlerinin sağlanması, erek kültürde yeni bir inşayı mümkün kılmakla birlikte işlevsel karşılıklarla anlamsal yakınlığın teminine katkı sunmaktadır. Kültürle içkin olan çeviri eyleminde dilsel olguların yöneldiği yapılar, özgül dizgeler dahilinde mahiyetin anlaşılabilirliğini arttırmaktadır.
kültürel öğe çeviri kültürlerarası etkileşim yerlileştirme yabancılaştırma
Translation plays a dominant role in establishing open dialogue between people. The contributions of the verbal hypotheses to the social structure make it possible for a homogeneous whole to emerge, while eliminating the limits under the leadership of translation. In order to understand the dynamic nature of language, it is essential to surrender to its content. In intercultural communication, literary translations increase the acceptance of communities by feeding their boundaries. For this reason, analyzing, understanding, interpreting and translating cultural elements is among the most important parables, as well as producing important innovations in the establishment of the essence. Specifically, for this study, the target text prepared by the master translator Ute Birgi with the work of the esteemed Sabahattin Ali, who is known for his pen in the Turkish literary literature, Madonna in a Fur Coat, the classification of cultural elements by translation scientist Peter Newmark and translation studies researcher Lawrence Venuti will be examined comparatively in the context of "domestication" and "foreignization" translation strategies. Translation decisions will be clarified by examining which of these two translation strategies is preferred more in the translation of cultural elements. In the transformation process of translation, ensuring the transfer of borders with cultural elements within the meaning enables a new construction in the target culture and contributes to the provision of semantic closeness with functional equivalents. The structures towards which linguistic phenomena are directed in the act of translation, which is inherent in the culture, increase the intelligibility of the nature within specific systems.
cultural element translation intercultural interaction domestication foreignization
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Dilbilim |
Bölüm | Çevirilbilimi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 21 Haziran 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Sayı: 28 |