Bu çalışma, İhsan Oktay Anar'ın Kitab'ül Hiyel adlı eserindeki arkaik dilin İngilizce'ye nasıl çevrildiğini ele almaktadır. Arkaik ifadeler, artık günlük kullanımda olmayan kelimelere veya deyimlere atıfta bulunur. Kitab'ül Hiyel'de geniş ölçüde hüküm süren arkaizm, yazarın biçemsel tercihlerinin bir sonucu olarak öne çıkar. Biçemin çevirisi, diller arasındaki farklılıklar nedeniyle bir çevirmenin karşılaştığı en zorlu görevlerden biridir. Bu çalışmada betimsel bir çeviri analizi yapılarak şu soruya yanıt aranacaktır: Çevirmen biçem bilincine sahip bir çeviri yaparak yerel rengi korumuş mudur, yoksa erek metinde egemen olan arkaizmin etkileri ortadan kaldırılmış mıdır? Bu değerlendirme, çevirmenlerin biçemsel unsurlara karşı tutumlarını göstermek açısından önemlidir. Arkaik ifadeler çeviribilimde nadiren araştırma konusu oldukları için örneklem olarak seçilmiştir. Ayrıca bu ifadeler büyük ölçüde tarihle de ilişkilendirilebilirler. Türk kültürü nezdinde, edebiyatta kullanılan arkaik ifadeler eski Türkçe veya Osmanlıcanın önemli bir parçası olarak kabul edildiğinden genellikle Osmanlı İmparatorluğu'na kadar uzanır. Tarihsel nitelikleri göz önüne alındığında, bu unsurların çevirisi kaynak kültür ve tarih hakkında belirli bir bilgi birikimi gerektirir. Karşılaştırmalı analiz boyunca paralel metinlerdeki arkaik ifadeler şu çeviri stratejileri ışığında incelenmiştir: yumuşatma, çeviri yazı veya ödünçleme ve biçemsel ödünleme. Bu analiz, edebi çeviri ile ilgili biçemsel ve kültürel tartışmalara katkı sağlayacaktır.
This study deals with how archaic language in İhsan Oktay Anar’s Kitab’ül Hiyel is handled in English translation. Archaic expressions refer to words or phrases which are no longer in everyday use. In Kitab’ül Hiyel, archaism standing out as the outcome of the author’s stylistic choices prevails as a stylistic component. Translating style is one of the most challenging tasks that a translator faces due to the linguistic differences between languages. In this paper, a descriptive translational analysis is pursued to evaluate whether the translator keeps the local color by making a stylistically-aware translation or the ruling archaism becomes neutralized in the target text. This is important in its aim to demonstrate the attitude of translators towards stylistic elements. Archaic expressions were chosen as samples because they have rarely been the subject of research in translation studies. They can also be associated with history to a great extent. Taking into account Turkish culture, archaic expressions used in literature are generally traced back to the Ottoman Empire, for they are regarded as a significant part of old Turkish or Ottoman Turkish. When their historical quality is considered, their translation requires certain knowledge about the source culture and history. Throughout the comparative analysis, archaic expressions in parallel texts were examined in the light of these translation strategies: softening, transcription or borrowing, and stylistic compensation. The result of the analysis will contribute to the stylistic and cultural discussions about literary translation.
Archaic expressions compensation Kitab’ül Hiyel stylistic translation
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Dilbilim |
Bölüm | Çevirilbilimi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 21 Temmuz 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Sayı: Ö11 |